Synthesizers en samplers

[djkoelkast]

Er is al een topic over synthesizers geweest, ooit, maar in dit topic leek het me leuk om te laten zien wat ik in de tussentijd aan synths verzameld heb en wat voor soort synthesizers het zijn. Daarnaast kan ik natuurlijk ook altijd vragen over synthesizers beantwoorden.

Ik ga ook beschrijvingen geven en uiteindelijk ook alle synths via video's laten zien en horen.

Niet alle displays zien er even goed uit op de foto's, dat heeft te maken met de vernieuwingsfrequentie en de sluitertijd van de foto. Ze zijn hier allemaal goed leesbaar (op een enkele na, maar dan zal ik het apart benoemen).

 

Dit is momenteel mijn setup (deel 1):

 

 

In het rack links vind je bovenaan de Clavia Nord Rack 2. Hier heb ik een uitbreidingskaart bij. Het is de oude 2-versie (er is ook een 2x).
Deze synthesizer is "virtueel analoog". Hij is 16-stemmig polyfoon, dat wil zeggen dat hij 16 geluiden/toetsen tegelijk kan laten horen. Hij is ook 4-stemmig multitimbraal en dat wil zeggen dat hij tot 4 afzonderlijke geluiden tegelijk kan afspelen (maar in totaal dus maximaal 16 "toetsen" tegelijkertijd, onderverdeeld over die 1, 2, 3 of 4 geluiden). Deze komt uit 1997.

Daar onder een uniek exemplaar, er zijn er maar weinig van gemaakt. De Technics WSA1R. Dit is een Acoustic Modeling Synthesizer, 64-stemmig polyfoon en hij kan ook midifiles van diskettes spelen. Hij komt uit 1995 en is de laatste synthesizer die Technics ooit maakte. Hierna maakten ze alleen nog arrangerkeyboards.

 

 

Onder de Technics vind je een bekende synthesizer, ook virtueel analoog, de Access Virus b. In heel veel dancemuziek gebruikt. Heel toegankelijke synth en ik heb de houten zijkantjes vervangen voor custom made rackoren. Uiteraard heb ik de houten zijkantjes nog en kunnen die weer worden teruggezet. Hij is 16-stemmig polyfoon en komt uit 1999.

 

Er onder staat een Orla DE 49, dit is een orgel-expansie. Een oud raar ding, maar wel leuk: met drawbars!  Voor de echte orgelsound, veel meer info heb ik er niet over.

Daar onder staat de Yamaha FB-01. Een 4-operator (digitale) FM-synthesizer. Deze klinkt ongeveer als een Ad-Lib kaart (of een Sega Megadrive). Hij is 8-stemmig polyfoon en 8-stemmig multitimbraal, dat betekent dat als je 8 stemmen multitimbraal gebruikt je maar 1 stem aan polyfonie overhoudt. Deze komt uit 1986

 

Rechts van de FB-01 wat diskettes met sounds voor de WSA1R en er onder het linker mengpaneel.

Onder het mengpaneel 2x Boss (Roland) SE-50 effectprocessors. Maar die ga ik binnenkort vervangen voor 1 ander exemplaar.

 

Onder de effectprocessors hangt weer een unieke synthesizer, het is de Bohm Dynamic 12/24. Een 4-operator FM-synthesizer met een display met 4 karakters. Ga dat maar eens programmeren. Deze heeft een ROM-uitbreiding en daardoor 2x zo veel banks als de originele synth had. Het was ooit een bouwpakket en ik heb hem gekocht van degene die hem heeft gebouwd. Ik kreeg alle documentatie en de oorspronkelijke ROM erbij. Werd in de tijd gebruikt als uitbreiding op je orgel. Hier kun je echt wel heel wilde FM-gein mee uithalen, als je de tijd neemt om hem met de zeer onhandige 0 t/m 9 knoppen te programmeren. Sounds opslaan en terughalen kan via datacassettes (zoals een MSX/C64). Hij is 24-stemmig polyfoon en 2-stemmig multitimbraal (maar dan hou je 12 stemmen polyfonie over).

 

Onder de Bohm zie je de Opcode Studio 5LX. Hierop kun je tot 15 midi-apparaten aan elkaar knopen en via de computer (een Mac) alles wat je maar kunt verzinnen programmeren. Bijvoorbeeld als ik toets 1 van synth 8 indruk wil ik synth 3 horen. Ik noem het mijn gateway naar Midi Heaven. Ik heb er 2 en die zijn gekoppeld, zodoende kan ik 30 synths aan elkaar koppelen zonder ooit een kabel hoeven te wisselen. De Studio 5LX heeft zijn eigen 68000 processor en is voor mij de ideale studiovriend.

 

Onder de Studio 5LX hangt de Akai S01 sampler, mijn laatste aanwinst. Deze heeft de geheugenuitbreiding (er zit nu 2MB geheugen in). Hij samplet 16 bit, 32KHz (cd-kwaliteit is 16 bit 44,1KHz). Een klassieker uit 1993, maar wel voor de sampleguys met een smallere beurs, het was een budgetmodel. Daardoor wel extreem eenvoudig in de bediening. Is de simpelst te bedienen sampler die ik heb. Er kunnen maximaal 8 samples in (alles mono) en die kan hij ook alle 8 tegelijk afspelen als je dat zou willen.

Dankzij de geheugenuitbreiding kun je in totaal, verdeeld over de 8 samples 32,25 seconden samplen. De enige opslagmogelijkheid is de interne diskdrive (HD). De sampler is in zijn geheel mono en heeft dus ook maar 1 enkele audio-uitgang.

 

 

Als laatste in deze setup: de Macintosh Quadra 700 uit 1991. Draait op MacOS 8. Er zit een 68040 processor in (25MHz) en ik gebruik hem om de Studio 5LX te programmeren. Die Opcodes draaien verder stand-alone, je hebt de Mac alleen nodig als je dingen wil veranderen (apparaten, patches). Ik dacht dat er 16mb geheugen in zit.

 

Dit is het linkerdeel van de studio, het middendeel met 4 toetsensynthesizers volgt hierna.

[Hinse]

Mooie post en dito setup 

[djkoelkast]

Dit is het kleinste gedeelte, maar omdat ik het graag gedetailleerd doe duurt het even voor ik de rest kan posten

[djkoelkast]

Deel 2: de toetsen.

 

Zonder toetsen is het lastig spelen, dan moet je namelijk alles gaan sequencen of triggeren op een andere manier. Dus heb ik ook toetsen. Maar niet alleen 'domme' midikeyboards, ik heb gewoon 4 synthesizers op een rack staan, daar komen ze, van onder naar boven:

 

 

Het onderste keyboard is de Yamaha DX7IIFD. Dat is eigenlijk 2x de Yamaha DX7 (er kunnen 2x zo veel geluiden in en je kunt er 2 tegelijk spelen, over elkaar heen, of verdeeld over het keyboard) en de FD staat voor Floppy Drive. Jazeker, je kunt heel veel patches (geluiden) op diskette opslaan en laden. Alleen helaas niet rechtstreeks, het moet via de cartridge (dat groenige ding links), dus: patches naar de cartridge laden vanaf diskette, dat kan. Deze DX7 is ook nog eens stereo. Een FM-synthesizer is altijd digitaal.

 

Hij is 16-stemmig polyfoon (in totaal, dus gebruik je 2 voices dan zijn het er nog 8, want x2), het is een 6-operator FM synthesizer met 32 algoritmes, net als de originele DX7, de grootste verschillen met de originele DX7 zijn daarnaast: alles is intern nu 16-bit (was 12-bit) en de II heeft volledige midisupport.

Het toetsenbord is behoorlijk lawaaiig, maar ik vind hem toch erg fijn spelen. Deze komt uit 1986.

 

 

Een verdieping hoger vinden we de Roland JX-10, ook wel Super JX. Dit zijn eigenlijk 2 stuks Roland JX-8P in één.

76 toetsen, aanslaggevoelig en met regelbare aftertouch. Deze synthesizer is analoog, met digitale oscillatoren. Dit houdt in: het warme geluid van een analoge synthesizer, maar met de betrouwbaarheid en reproduceerbaarheid van een digitale. Midi en vooral sysex-support was een ramp bij deze, maar ik heb er een nieuwe ROM in gezet van Frederic Vecoven, hij heeft niet alleen sysex gefixt, maar ook heb ik nu plek voor honderden geluiden, in plaats van de ingebouwde 64 (+ 64 in de cartridge).

Deze analoge synthesizer is 12-stemmig polyfoon en komt uit 1986. De Vecoven-rom komt uit 2017.

 

 

Daarboven vinden we de Gem S2 Turbo. Een van de weinige synthesizers met polyfone aftertouch. Zonder nu heel diep in details te treden een kleine uitleg:

Aftertouch is als je de toetsen die je al in hebt gedrukt nog wat harder indrukt, voor variatie, volume of vibrato bijvoorbeeld. Normaal is het zo dat als je bijvoorbeeld 6 toetsen indrukt, maar bij 1 toets aftertouch gebruikt, dat gewoon alle toetsen en dus alle geluiden in die aftertouch meegaan. Bij polyfone aftertouch is dat niet het geval, dan voeg je de aftertoucheffecten alleen toe aan de toetsen waarbij je ook echt aftertouch gebruikt.

Dit is een 32-stemmig polyfone synthesizer/sampler. Er zit 2MB aan samplegeheugen in en is voorzien van een HD-diskdrive waarvan je samples kunt laden, maar ook midifiles. Het is een samplegebaseerde synthesizer, maar zeker geen "rompler". Een rompler is eigenlijk niet meer dan een bak met vaste geluiden, samples, waar je wat effecten en filters overheen kunt gooien. Nee, de S2 Turbo is een volwaardige synthesizer die ook samples leest.

Deze synthesizer heeft heel mooie effecten en dikke reverbs, maar helaas zijn die dan weer mono. Er bestaat ook een S3, dezelfde synthesizer, maar dan met 76 toetsen in plaats van 61.

Het toetsenbord is ontzettend fijn en het display is heel groot en goed leesbaar. De S2 komt uit 1992, de Turbo-upgrade uit 1993.

 

 

Helemaal bovenaan mijn modernste synthesizer, de Korg M3. Ik heb de XPanded versie, extra samplegeheugen en het Radias-board.

Dit is de 73-toetsenversie.

 

Indrukwekkende specs: 120 stemmig polyfoon (60 in double mode), 320mb geheugen, touchscreen, usb.

Hij gebruikt samples als voices, maar doet dit zeer indrukwekkend. De instrumentgeluiden zijn overtuigend.

Het toetsenbord is heel erg fijn, het is semi-weighted en voelt al meer richting een piano, ook al zijn deze toetsen gewoon van plastic.

Het EXB-Radias board voegt aan deze synthesizer nog een Virtueel Analoge synthesizer toe ook. Dit Radias-board is een 24-stemmig polyfoon, virtueel analoge synthesizer, 4-kanaals multitimbraal en een 16-bands vocoder.

De Korg M3 komt uit 2007, de XPanded uit eind 2008.

 

Met bovenstaande 4 synthesizers bedien ik alles uit beide racks. Hierna zal het rack rechts volgen, hierin zitten nog eens 12 synths/samplers, het hoofdmengpaneel en de effecten.

 

[Bananensap]

Supergaaf! Kunnen we ook wat horen?

[djkoelkast]

1 uur terug, Bananensap zei:

Supergaaf! Kunnen we ook wat horen?

Ja, ik wil als ik straks alle synthesizers heb laten zien van elk exemplaar een filmpje maken met een korte uitleg per synth:

 

* Presetgeluiden (geluiden die er vanaf de fabriek in zitten)

* Hoe programmeer je deze synth?

* Sterkste punt(en) van die synth

 

En bij de samplers wil ik laten zien hoe makkelijk (of moeilijk) het is om iets te samplen en bij te knippen.

Ik denk wel dat het leuk is om dat in het Engels te doen, want daarmee bereik ik wellicht nog wat meer publiek.

Maar dat is niet iets wat met een paar dagen klaar is natuurlijk Ik zal elke synth moeten doorgronden voor ik er echt iets mee kan.

[Bananensap]

Ik zal dit topic in de gaten houden!

[djkoelkast]

Leuk!

 

Dan gaan we verder met het rechter rack, meteen ook het grootste.

 

Van boven naar beneden:

 

 

Bovenaan de Waldorf Blofeld. Eigenlijk een desktopsynthesizer, dus niet voor in een rack. Ik heb een custom made rackmount er voor. Die moet ik nog beter vastmaken, maar ik had toen ik hem ophing even niet genoeg schroeven. Inmiddels wel

 

De Waldorf Blofeld is een virtueel analoge synthesizer. Hij is 25-stemmig polyfoon en 16-delig multitimbraal. Deze virtueel analoge synth heeft een heel eigen karakter, hij heeft 3 LFO's per voice, een arpeggiator en je kunt hem via een (betaalde) code uitbreiden met wavetables, zodat je ook (vastgestelde) waves kunt gebruiken als geluidengenerator. 

Een LFO is een oscillator die modulatie van de geluidengeneratoren 'bedient', maar daar zal ik allemaal later nog op ingaan. De Blofeld komt uit 2007.

 

Daar onder vind je een weer wat uniekere synth: de Yamaha FS1R. De (voor zover bij mij bekend) enige FM-synthesizer met 8 operators. (of eigenlijk 16: 8 met en 8 zonder voice) Operators kun je vergelijken met LFO's, alleen werken ze anders. In dit geval geldt: hoe meer operators, hoe complexer het geluid. Een Ad-Lib (en de Sega Megadrive, de FB01 en de Bohm 12/24) heeft maar 4 operatoren, een DX7 6 en deze dus 8. Deze synthesizer heeft maarliefst 88 algoritmes. Algoritmes vind je alleen in FM-synthesizers en die bepalen hoe de operatoren aan elkaar zijn verbonden. Zo produceert elk algoritme dus een totaal ander soort geluid, omdat je met de ene operator de andere op een andere manier bedient.

Hij is 32-stemmig polyfoon als je geen filter gebruikt, met filter hou je de helft over. Het grote nadeel is dat alles via dit kleine scherm en met die kleine knopjes moet gebeuren. Menu's, menu's, menu's. Maar als je dit eenmaal door hebt (of tegenwoordig is hij ook via de iPad relatief makkelijk te programmeren) dan kun je hiermee zo'n beetje alles mee maken, van analoogklinkend tot totaal industrial metalig.

Naast FM heeft deze synth ook nog "formant sequences", een beetje vergelijkbaar met een vocoder, maar dan zonder dat je die zelf kunt bedienen, je kunt alleen kiezen. Het zijn "patronen zoals menselijke spraak wordt samengesteld". Het klinkt soms een beetje als een vocoder, maar je kunt er ook flink mee uit de bocht.

Deze synthesizer is maar 1 jaar in productie geweest, omdat men in 1998 FM  toch een beetje gedateerd vond waarschijnlijk, nu is hij steeds populairder aan het worden. De FS1R heeft een sound als geen enkele andere synth.

 

En dan die grote blauwe bak: de Yamaha EX5R. De rackversie van de EX5. 

Dit is een nogal ondergewaardeerd beest. Maar echt een beest van een machine. Het is een AWM2-machine (samples), een AL-machine (Virtual Accoustic, een beetje zoals de Technics WSA1R), een-AN machine (Analoog physical modeling) en een FDSP-machine (Formulated Digital Sound Processing, een soort FM) allemaal in één. Het is ook nog een sampler en een sequencer, er zit een arpeggiator op, effecten, 2x midi in/uit, je kunt het zo gek niet bedenken en het zit er op.

Dit beest heeft een enorm display en heel veel knoppen, zodat je niet honderden submenu's hoeft in te duiken. Het OS is vrij duidelijk en daardoor kun je zonder handleidingen door te spitten al een heel eind komen met het maken van je eigen sounds. Als dat al nodig is, want de presets in deze machine mogen er ook zeker zijn. Het mooiste aan alles is dat je ook nog meerdere van deze technieken kunt combineren. Zo kun je bijvoorbeeld 1 tot 3 AMW2-elementen (samples) combineren met een AL, AN of FDSP-element (bij FDSP kun je zelfs 4 AMW2-elementen gebruiken) of een AN met 1-3 FDSP-elementen. Je kunt hier dus ook weer geluiden maken die je nergens anders mee kunt maken, want analoog modeling (eigenlijk gewoon virtueel analoog) + FM in 1 synth en dat combineren?

Je kunt er als klap op de vuurpijl ook een "breath controller" op aansluiten, dan kun je als het ware de "hardheid" van de noten van de virtueel accoustische geluiden met je mond bepalen, dit geeft een veel realistischer effect dan met toetsen, maar eerlijk is eerlijk, het klinkt wel behoorlijk plastisch.

Hij is 128-stemmig polyfoon, er zit 1MB samplegeheugen in (uitbreidbaar tot 65MB). De EX5R komt uit 1998

 

Wat je daar onder in het rack vindt zie je in de volgende post  

 

[samba-boy]

 

En even voor de goede orde, kun je nog één keertje in dummytaal uitleggen wat polyfonie en multitimbraal betekenen?

[Hinse]

Ik krijg echt het idee dat je alle feitenkennis zo uit je mouw schudt, @djkoelkast!  Of heb je bepaalde specs nog opgezocht toen je je posts schreef?

 

Anyway, fantastische synthesizers en samplers! Ik vraag me af of er een synth-verzamelaar in Nederland NIET jaloers is op je setup!  

[djkoelkast]

31 minuten geleden, samba-boy zei:

 

En even voor de goede orde, kun je nog één keertje in dummytaal uitleggen wat polyfonie en multitimbraal betekenen?

Polyfonie: Het maximaal aantal toetsen wat je tegelijk op het toetsenbord kunt indrukken die dan allemaal een afzonderlijke toon geven. Een synthesizer die enkelstemmig is noem je "monotoon" en een die er meer aan kan is "polyfoon". Met een synthesizer die 8-polyfone stemmen heeft kun je dus 8 toetsen tegelijk bespelen, druk je een 9e in zal of die 9e niet klinken, of de oudste (eerst ingedrukte) geen geluid meer geven. Nu is het met onze handen niet mogelijk om meer dan 10 stemmen polyfoon te spelen, maar ga je sequencen kun je daar natuurlijk ver boven gaan. Het geldt dan voor de complete synthesizer, dus stel er zitten ook drums in dan tellen die ook mee. Elk geluidje en elke toets in 1 stem.

 

Even een heel simpel voorbeeld, als ik een 4-stemmig polyfone synth hebt en ik druk links de C en G in en rechts de C, E en G dan is de polyfonie op en zal of de laatste G of de onderste C niet meer te horen zijn. Hangt een beetje van de synth af.

Sommige synths kunnen dubbele voices aan, dus 2 tegelijk bij 1 toets, dan gaat je polyfonie ook door de helft, want eigenlijk gebruik je 2 polyfone stemmen per toets op dat moment. En dat haakt aan bij:

 

Multitimbraal: Meerdere verschillende stemmen tegelijk kunnen bespelen, bijvoorbeeld op verschillende midikanalen, of op verschillende toetsen. Laten we voor het gemak midikanalen aanhouden. Met een niet-multitimbrale synthesizer kun je wel een baspartij inspelen, maar dan moet je die eerst opnemen op band of in je computer en dan kun je bijvoorbeeld de begeleidingsaccoorden gaan inspelen, want dat is een ander geluid. Met een multitimbrale synthesizer kan dit tegelijk: je kunt dan op elk kanaal een eigen geluid toewijzen en zo meerdere geluiden tegelijk via 1 synthesizer laten spelen. Let wel dat in eigenlijk alle gevallen het aantal polyfone stemmen voor het totaal geldt. Dus stel je hebt een synthesizer met 8 polyfone stemmen die 8-kanaals multitimbraal is dan kun je dus in zijn totaliteit altijd maar maximaal 8 toetsen tegelijk aanslaan. Stel je zet op kanaal 1 een baslijn en op kanaal 2 een accoord van steeds 4 noten dan hou je nog maar 3 noten over voor de overige kanalen. Je krijgt door multitibraliteit geen extra polyfonie.

 

 

[djkoelkast]

1 minuut geleden, Hinse zei:

Ik krijg echt het idee dat je alle feitenkennis zo uit je mouw schudt, @djkoelkast!  Of heb je bepaalde specs nog opgezocht toen je je posts schreef?

 

Anyway, fantastische synthesizers en samplers! Ik vraag me af of er een synth-verzamelaar in Nederland NIET jaloers is op je setup!  

Ik pak er wel even een speclijstje bij voor het aantal stemmen enzo, die weet ik niet uit mijn hoofd. Maar operators enzo weet ik meestal wel hoe veel per synth, maar dat geldt weer alleen voor FM.

[samba-boy]

17 uur geleden, djkoelkast zei:

Polyfonie: Het maximaal aantal toetsen wat je tegelijk op het toetsenbord kunt indrukken die dan allemaal een afzonderlijke toon geven. Een synthesizer die enkelstemmig is noem je "monotoon" en een die er meer aan kan is "polyfoon". Met een synthesizer die 8-polyfone stemmen heeft kun je dus 8 toetsen tegelijk bespelen, druk je een 9e in zal of die 9e niet klinken, of de oudste (eerst ingedrukte) geen geluid meer geven. Nu is het met onze handen niet mogelijk om meer dan 10 stemmen polyfoon te spelen, maar ga je sequencen kun je daar natuurlijk ver boven gaan. Het geldt dan voor de complete synthesizer, dus stel er zitten ook drums in dan tellen die ook mee. Elk geluidje en elke toets in 1 stem.

 

Even een heel simpel voorbeeld, als ik een 4-stemmig polyfone synth hebt en ik druk links de C en G in en rechts de C, E en G dan is de polyfonie op en zal of de laatste G of de onderste C niet meer te horen zijn. Hangt een beetje van de synth af.

Sommige synths kunnen dubbele voices aan, dus 2 tegelijk bij 1 toets, dan gaat je polyfonie ook door de helft, want eigenlijk gebruik je 2 polyfone stemmen per toets op dat moment. En dat haakt aan bij:

 

Multitimbraal: Meerdere verschillende stemmen tegelijk kunnen bespelen, bijvoorbeeld op verschillende midikanalen, of op verschillende toetsen. Laten we voor het gemak midikanalen aanhouden. Met een niet-multitimbrale synthesizer kun je wel een baspartij inspelen, maar dan moet je die eerst opnemen op band of in je computer en dan kun je bijvoorbeeld de begeleidingsaccoorden gaan inspelen, want dat is een ander geluid. Met een multitimbrale synthesizer kan dit tegelijk: je kunt dan op elk kanaal een eigen geluid toewijzen en zo meerdere geluiden tegelijk via 1 synthesizer laten spelen. Let wel dat in eigenlijk alle gevallen het aantal polyfone stemmen voor het totaal geldt. Dus stel je hebt een synthesizer met 8 polyfone stemmen die 8-kanaals multitimbraal is dan kun je dus in zijn totaliteit altijd maar maximaal 8 toetsen tegelijk aanslaan. Stel je zet op kanaal 1 een baslijn en op kanaal 2 een accoord van steeds 4 noten dan hou je nog maar 3 noten over voor de overige kanalen. Je krijgt door multitibraliteit geen extra polyfonie.

 

 

Merci en ook handig voor de leken die net komen kijken (oftewel, ik dus :P)

 

Snap nu ook hoe de vroegere ringtones een beetje in elkaar staken, daar herkende ik de benaming 'polyfone' wel van, maar ik wist de link niet te leggen.

[djkoelkast]

19 minuten geleden, samba-boy zei:

Merci en ook handig voor de leken die net komen kijken (oftewel, ik dus :P)

 

Snap nu ook hoe de vroegere ringtones een beetje in elkaar staken, daar herkende ik de benaming 'polyfone' wel van, maar ik wist de link niet te leggen.

Meerdere noten/tonen gelijktijdig in het heel kort  

[djkoelkast]

 

Dan de volgende 2 (de Korg onderaan behandel ik in de volgende post).

 

De Casio FZ-10M, de rackversie van de FZ-1. Een sampler.

Voor die tijd een zeer indrukwekkende machine. Een 16-bit sampler (9KHz tot 36Khz: van 29 seconden (36KHz) tot 116 seconden (9KHz) sampletijd) die 8-stemmig polyfoon is. De rackversie heeft 2MB geheugen en een HD diskdrive. Je kunt maximaal 64 samples tegelijk in het geheugen houden (zolang het geheugen niet vol is). Alles mono overigens.

Hij heeft een grafisch display en wordt bediend met knoppen, cursor en sliders. Je kunt hiermee samples bijknippen, loopen, bewerken (bijvoorbeeld reverse). Er zitten ook ingebakken waveforms in, waardoor het eigenlijk ook een synthesizer is, op basis van gesamplede waveforms. En het wordt nog gekker: je kunt je eigen waveforms tekenen (wel heel omslachtig, pixel voor pixel) en zo unieke geluiden maken.

Deze sampler heeft 8 apart toewijsbare outputs, DCF filters en DCA envelopes.

Zo kun je dus bepaalde geluiden op een bepaalde uitgang zetten en op een bepaald kanaal van je mengpaneel, zodat je ze bijvoorbeeld apart het volume kunt regelen of per sound een ander effect kunt gebruiken, of 2 bijna identieke sounds gebruiken op 2 kanalen om het zo stereo te maken.

 

DCF: Digitally Controlled Filter

DCA: Digitally Controlled Amplifier

 

Met een DCF kun je het geluid filteren, waardoor het bijvoorbeeld doffer klinkt (low pass filter) en dat ook "bewegen" tijdens je sound.

Je zou de DCA kunnen koppelen aan je modulatiewiel (links op je synthesizer met toetsen zitten meestal 2 wielen: modulatie en pitch bend), zodat je tijdens het spelen expressie kunt toevoegen door het geluid harder of zachter te laten klinken. Maar je kunt dat ook koppelen aan de aanslaggevoeligheid van je toetsen. Zo kun je dus een geluid zachter laten klinken als je zacht speelt en harder als je harder speelt. Dit regelt de DCA bijvoorbeeld. Er zijn niet veel samplers uit die tijd met deze functie.

 

De FZ-10M komt uit 1987. Het display is niet meer heel erg fel, maar nog wel bruikbaar. Er zijn aftermarket folies te krijgen om de backlight weer beter te krijgen, maar zolang hij nog leesbaar is laat ik het zo.

 

 

 

Daar onder vind je de Kurzweil K2500R, een workstation synthesizer met Kurzweils bekroonde V.A.S.T. technologie.

Toegegeven: alle fabrikanten gaven een eigen naam aan hun synthesizertechnologie, dus of dit nou echt iets zegt weet ik niet. V.A.S.T. kan wel meerdere klanken op elkaar stapelen (standaard 3, in K2-mode zelfs 32(!)) en op elke klanklaag eigen filters toepassen. Zo kun je dus hele complexe geluiden maken.

 

De K2500R is gebaseerd op een Motorola 68340 processor. Deze synthesizer haalt zijn geluiden uit een 8MB samplerom (uitbreidbaar tot 28MB), en heeft 48 stemmen polyfonie (of 24 in stereomode).

Mijn versie heeft geen digitaal in/out-board (was optioneel) en ook geen sampleboard (ook optioneel, standaard in de K2500RS-versie). Maar hij kan wel samples van diskettes laden en van SCSI, bijvoorbeeld CD-ROM, ZIP, JAZ. Er zit ook een sequencer in. Het display is heel prettig en goed leesbaar.

De geluiden zijn ook nu nog steeds indrukwekkend en zeker niet gedateerd. Die van mij heeft ook de optionele geluiden er in zitten, veelal orkest-en pianogeluiden via de Piano Option ROM. Welke ROM er nog meer in zit weet ik niet 100% zeker, ik heb hem nog niet opengeschroefd. Zou ik eigenlijk wel eens moeten doen, dan weet ik precies wat voor optionele ROMs er in zitten.

 

Een zeer bruikbare synthesizer, ook nu nog steeds, terwijl hij uit 1996 komt.

 

[djkoelkast]

 

De volgende 3:

 

De Korg DSM-1. Weer een sampler, maar dit keer een 12-bit sampler. Deze klinkt dus een stuk "viezer" dan een 16-bitter.

Je kunt bij deze sampler kiezen voor 16, 24, 32 en zelfs 48KHz. Je hebt dan 16, 11, 8 of 5,5 seconden sampletijd (dit is weer een totaal). Het samplegeheugen is 1MB en niet uitbreidbaar.

De DSM-1 is de rackversie van de DSS-1. Met 4x zo veel geheugen, alleen ook ontbrekende functies. Zo kan de DSM-1 geen waveforms tekenen en de bitrate niet aanpassen.

Hij is 16-stemmig polyfoon, 4-delig multitimbraal en het unieke is dat hij een analoog lowpass-filter heeft. Hij heeft 2 LFO's om het geluid aan te passen. Samples laden en opslaan gaan via de HD-diskdrive. Het is naast een sampler ook een additive synthesizer, met waveforms on board. Hij heeft zelfs 16 individuele outputs. Maar leg hem naast zijn toetsenbroer DSS-1 valt deze toch wat tegen, te veel functies zijn weggelaten. Maar als sampler is hij wel heel tof, het rauwe geluid is erg prettig. De bediening is wat minder, niet heel handig, veel stappen en veel menu's.

De DSM-1 komt uit 1987. Het display is niet heel fel meer.

 

Daar onder vind je de Yamaha TX16W

Deze heb ik van @Ross gekregen, die hem weer van iemand anders kreeg. Met bakken vol documentatie en de Typhoon-software, wat een hele verbetering ten opzichte van het origineel is.

Het was de meest waardeloos te bedienen sampler allertijden, maar het Typhoon-OS maakt dit allemaal goed, gelukkig. Het is een 12-bit 50KHz (mono) / 33.3Khz (stereo) sampler met 1.5MB geheugen. Hij is 16-stemmig polyfoon en 8-delig multitimbraal. Hij heeft 8 individuele outputs. Dit model is uitgebreid tot het maximale geheugen: 6mb. Niet met standaardgeheugen, maar echt specifiek en alleen voor deze sampler gemaakt. Nergens meer te vinden, dus erg tof dat deze is uitgebreid. 

Maar dan heb je 6MB geheugen, kunnen er alleen 720kb diskettes in. Zelfs het OS zit niet in ROM maar staat op diskette. Dus stel je hebt een set gemaakt met 6MB aan samples dan moet je eerst het OS laden en dan je 6 (of meer) diskettes voor je aan de slag kunt.

Maar dat gezegd hebbende heeft hij wel een ongelooflijk fijne sound, als je hier bepaalde tracks op samplet en je gooit de pitch omhoog en je gooit er een 909-beat onder heb je instant hardcorehits uit de midden 90's. Uniek ding, maar toch redelijk beperkt. Het bijsnijden van samples is ondanks het maar 2-regelige display heel makkelijk, dankzij het Typhoon OS. Deze sampler is gemaakt in 1987.

 

De onderste van deze reeks is de Yamaha TG77.

Dit is zowel een FM-synthesizer als een AMW2-synthesizer (ingebouwde samples). Hij kan het ook allebei tegelijk, waardoor je echt zeer unieke klanken kunt maken, deels opgebouwd uit AFM-elementen (ze noemden het opeens AFM, maar het zijn dus eigenlijk FM-sounds), deels vanuit samples. Het FM-gedeelte is 6-operator en heeft 45 algoritmes. Er zitten zeer bruikbare filters in waardoor je echt gigantisch complexe sounds kunt maken. Hij is 32-stemmig polyfoon (16 AFM + 16 AWM2). Er zitten 4 effectprocessors ingebouwd en er zijn 2 uitbreidingsslots. 1 voor patches, 1 voor waveforms. Hij kan zeer warm, maar ook zeker zeer digitaal en glazig/metalig klinken. Het is een behoorlijk complete synthesizer. Helaas ontbreekt de diskdrive, die wel in de keyboardversie zat (SY77). De TG77 komt uit 1990.

 

 

[djkoelkast]

 

We gaan verder met de Casio onder de TG77:

 

De Casio VZ-10M. Hij mag dan een beetje op de FZ-10M lijken, dit is geen sampler, maar een FM-synthesizer, maar dan met meer.

 

Ik ga ook een reeks video's maken en dan zul je zien dat FM programmeren een ramp is, want het berust puur op getallen. Parameter 1 geef je een waarde van 0-255, parameter 2 ook etc. etc., er is niets, behalve wat er in de handleidingen staat, die je helpt met wat wat nu eigenlijk precies is. Helemaal bij de Bohm 12/24, in iets mindere mate ook bij de DX7II (die geeft nog in tekst erbij wat je aan het wijzigen bent). De VZ-10M geeft dit ook grafisch weer. Voor de tijd dat deze synthesizer werd uitgebracht was het een enorm display. 

We zeggen allemaal dat de Yamaha DX7 FM is, maar eigenlijk is dit niet helemaal waar, het is eigenlijk Phase Modulation Synthesis. De VZ-10M gebruikt wèl pure FM. Nu zijn de verschillen niet gigantisch en het wordt ook een vreselijk technisch verhaal waar ik zelf de helft niet van begrijp, het komt wel op een bepaalde sound neer. Ik noem dat "buizig". Ze worden ook wel "metalic" genoemd. Het is alsof wat je speelt voor een deel uit metalen buizen bestaat. De VZ-10M heeft dat ook, maar die heeft meer waveforms dan de DX7 (die heeft maar 1 waveform), hij heeft ook meer oscillatoren, of "modules" zoals ze hier heten. Hm, nu ik dit zo bekijk, dit is dus eigenlijk de eerste 8-operator FM-synthesizer en niet eerder genoemde FS1R. Maar dit is toch nèt een andere techniek, dus lastig te vergelijken. 

De VZ-10M kan net als de DX7II 2 geluiden stapelen of splitten.

De technische gegevens: 16-stemmig polyfoon, 8-delig multitimbraal, maar dan heb je ook echt 2 stemmen per deel, ondersteunt aftertouch. Hij heeft geen effecten en het programmeren is, alhoewel makkelijker dan een doorsnee FM-synth, niet echt een pretje. Je moet veel, heel veel parameters editen voor je er een geluid uit krijgt. Dit was het Casio-vlaggenschip van 1988. Niet veel later zijn ze gestopt met synthesizers maken voor de pro-markt en maakten ze alleen nog keyboards.

 

Onder de Casio vinden we de Roland D-550, de rackversie van de D-50.

Een zeer, zéér veel gebruikte synthesizer vanaf eind jaren '80. Heel veel presetgeluiden uit de originele soundbank waarmee hij werd geleverd zijn gebruikt in heel veel nummers uit die tijd. Jean-Michel Jarre heeft zelfs een heel album gemaakt met zowat alleen de D-50 (die heeft echter wel veelal andere geluiden gebruikt en gemaakt). Bijvoorbeeld de harp uit Sail Away van Enya komt hier uit, het fluitje van Straight Up van Paula Abdul, maar er zijn echt heel veel voorbeelden. 

Deze synthesizer werkt met samples, maar het is zeker geen rompler, er zit namelijk ook een LAS-synthesizer in (Linear Arithmetic Synthesis). Veel filters, on-board effecten, je kunt voices stapelen, maar wat hier nou zo tof aan is is dat je die samples met LAS kunt combineren, zo kun je het begin van een sample pakken en daarna doorgaan op de LAS, dus je begint met een piepklein stukje sample en dat maak je dan af met een echte synthesizersound. Op die manier kun je indrukwekkende en unieke geluiden maken. 

Ook deze synth kan 2 geluiden op elkaar leggen of splitten.

Programmeren van de D-550 is echter geen pretje, al zijn er tegenwoordig ook iPad-apps om het inzichtelijker te maken.

De D-550 is 16-stemmig polyfoon, 8 in dual/splitmode. Hij is monotimbraal: je kunt niet meerdere klanken op meerdere midikanalen of delen van het keyboard spelen (op de split na).

De D-550 komt uit 1987

 

Dan dat witte beestje onderop, de Oberheim Matrix 1000.

Een echte analoge synthesizer met 1000 (!) presets. Het is eignelijk een versimpelde versie van de Oberheim Matrix 6, maar dan met 1000 geluiden. Hij is 6-stemmig polyfoon en je kunt voices splitten en hij is multitimbraal, al kan ik daar niet heel veel meer info over vinden.

Programmeren? Kan niet, althans, niet op het paneel zelf. Tegenwoordig zijn ook hier apps voor, maar de firmware van deze machine is niet ideaal en de processorkracht is nèt genoeg voor wat hij moet kunnen. Dus programmeren kan eigenlijk niet (wel geluiden vanaf een computer naar de Matrix 1000 dumpen). Maar er zijn 2 nieuwe firmwareversies uitgebracht door liefhebbers. De eerste is meer een workaround en is nog niet 100%, de tweede is gewoon geschikt om een iPad aan te hangen en dan live je geluiden met faders en sliders aan te passen. Die firmware is gratis te downloaden (er wordt wel een donatie gevraagd) en kun je zelf op een rom branden (of dit laten doen). Dit opent heel veel nieuwe mogelijkheden.

Dit is een van de fijnst klinkende analoge racksynths die ik ken (en die ik kan betalen ), zeer warme, zeer rijke sound.

De Matrix 1000 komt uit 1987, al is dit een nieuwere versie, vermoedelijk begin jaren '90 (ze zijn tot 1994 gemaakt).

Ik heb mijn exemplaar gekocht van de bassist van de Vlaamse band Milow. Mocht dat na een optreden ophalen, was echt zeer cool. Dat maakt hem nog ietsje bijzonderder  

[djkoelkast]

 

Onder de Matrix 1000 heb ik een Novation Drum Station V2.

Dit is een drumcomputer die een Roland TR-808 en een Roland TR-909 kan emuleren. De TR-808 was analoog, deze drumcomputer doet aan analog modeling. Ze gebruiken digitale versies van de originele golfvormen die in de originele 808 analoog worden opgewekt en die kun je dan 'net als analoog' wijzigen. Voor de meeste 909-sounds zijn samples gebuikt (net als in de 909 zelf). Hij is 5-stemmig polyfoon. Als effect zit er distortion op, zodat je een hardcore 909-kick kunt emuleren. Ik zelf vind oversturen in een analoog mengpaneel (zoals men dat in de 90's deed) veel toffer. Komt uit 1997.

 

En dat was het wel.

Onder de Novation vind je een Alesis 3630 compressor/limiter/gater, een effectapparaat waarmee je de kracht en hardheid van het geluid kunt beïnvloeden

Daaronder de Roland M-480, een 24-kanaals mengpaneel (48 inputs, maar stereo, dus 24) met meerdere effect send/returns. Dat betekent dat ik per kanaal kan bepalen naar welke effectenbak die gaat en hoe sterk het signaal wordt ingestuurd. Komt uit 2002.

 

 

Daar onder nog wat effecten:

 

Rocktron Intellifex-LTD (multi-effect met 8x chorus) 1995

TC Electronic M One (multi-effect die 2 effecten kan stapelen) 1999

Ibanez SDR 1000 (80's digitale stereo reverb, eigenlijk een Sony van binnen) 1986

Dan nog een Opcode Studio 5LX en helemaal onderop nog een effectenbak die ik momenteel niet gebruik.

 

Tot zover de studio, al zijn er nog wel wat losse apparaten, die zal ik ook nog even fotograferen en bespreken binnenkort

[Hinse]

Zelfs voor een fanatieke hobbyist heb je toch wel een erg professionele opstelling hoor!  Eigenlijk moet je per apparaat nog even aangeven in welke mate je ze gebruikt, zodat ik als lezer snap welke meer voor de sier is, voor af en toe en voor continu. Verder overbodig te vermelden dat het een overcompleet overzicht is  

[djkoelkast]

Niks is voor de sier  Ik maak meestal 'lagen' van meerdere synths zodat je weer tot nieuwe, unieke sounds komt.

Al zijn er een aantal machines waar ik nog wel in moet duiken, zoals de DSM-1, daar heb ik echt nog maar heel weinig mee gedaan. Ik moet eigenlijk een handleiding opzoeken en gewoon maar gaan proberen. Verder zit er in de JX-10 ook meer dan ik er uit haal nu, zeker met die nieuwe software.

[samba-boy]

Ik stel voor; een Samba Report vanuit deze hoogst unieke Retro Studio.  Ik heb de eer gehad om al een paar keer ademloos naar wat impressies te luisteren, maar het is zó tof wat hier allemaal mee gedaan kan worden.

[djkoelkast]

En ik wil zoals gezegd van elke synth een video maken, maar dat is wel een wat langer lopend plan

 

[PeterNC]

Mooi spul!

[djkoelkast]

Dank!

Kleine aanpassing in de OP: mijn Mac draait niet op System 7, maar op MacOS 8.

Ik las ergens dat je voor OS8 een PPC cpu nodig had, maar dat is dus onzin. Ik draai MacOS 8 op deze standaard 68040.

[djkoelkast]

Dan wil ik in het kort en in het allersimpelst nog even uitleggen wat het verschil is tussen het volgende:

 

Keyboard / Synthesizer / Rompler

Analoge synthesizer / Digitale synthesizer / Sampler

 

Als eerste:

 

Het verschil tussen een keyboard en een synthesizer.

 

Een keyboard is meer een begeleidingsmachine. Je ziet ze vaak bij Center Parks, maar dat zijn al de wat duurdere. Een keyboard heeft meestal zelf al speakers. Een keyboard heeft ingebouwde geluiden die je niet kunt wijzigen (hooguit wat effecten toewijzen), je kunt er accoorden mee spelen waarbij dan een begeleiding meegaat en er zitten ook ritmes in. Een keyboard werkt eigenlijk altijd met samples vanaf het moment dat deze normaal waren. Enkele heel oude Yamaha-keyboards werken met FM + samples.

 

Een synthesizer heeft dit allemaal niet. Geen begeleiding, geen ritmes, geen speakers (meestal). Een synthesizer "maakt" het geluid, het speelt niet simpel een vooropgenomen geluidje af. Je kunt bij een synthesizer allerlei parameters wijzigen om zo een eigen geluid te maken. Vaak is dat de "ADSR Envelope" (Attack, Decay, Sustain, Release) die op het volume zit, maar je kunt hem ook op filters en pitch zetten.

 

In het kort: Attack is hoe snel je een geluid hoort, met een lange attack hoor je het geluid "infaden" als je op een toets drukt.

Decay is hoe lang het geluid er over doet om vanaf het hoogste level naar het sustainlevel te komen.

Sustain is hoe lang het geluid te horen is zolang je de toets ingedrukt houdt.

Release is hoe lang je het geluid nog hoort als je de toets loslaat (of eigenlijk hoe lang de fade-uit duurt).

 

Een rompler is een synthesizer (meestal een rackversie, maar soms ook met toetsen) die alleen gebruik maakt van samples die je niet of nauwelijks kunt wijzigen. Hij speelt dus alleen de geluiden "uit de rom", vandaar de naam. Er bestaan romplers met ritmes trouwens, om het ingewikkeld te maken.

 

Dan het verschil tussen een analoge synthesizer, een digitale synthesizer en een sampler.

 

Een analoge synthesizer genereert geluiden door elektronische componenten, door middel van voltages. Dit gaat dan door de filters en versterker om geluid te produceren.

 

Een digitale synthesizer kun je zien als een computer, die genereert geluiden aan de hand van geprogrammeerde algoritmes, dit is een digitale weergave van hoe het zou moeten klinken (in enen en nullen dus), vervolgens wordt het door een DA converter (Digitaal naar Analoog-omzetter) omgevormd in een analoog signaal. Sommige digitale synthesizers hebben zelfs digitale uitgangen.

Een virtueel analoge (VA) synthesizer heeft bepaalde karakteristieken van analoge synthesizers ingebouwd, maar het blijft een digitale synthesizer.

 

Een sampler speelt digitale opnames van acoustische of elektronische geluiden af, net als een rompler, alleen kun je ze in een sampler ze ook zèlf opnemen.

[ShelLuser]

Mooie apparatuur Koelkast en dank voor het verwijzen naar deze thread, heel erg leuk!

 

En ik zou graag even aanschuiven als dat mag

 

Ikzelf ben ook erg passievol van synthesizers en 'sound design' in het algemeen. Ik ben 10 jaar geleden met mijn hobby gestart; ik was al sinds mijn jeugd enthousiast over "synthesizers" maar zonder precies te weten wat het nou allemaal was. Voor mij was een synth een toetsenbord met een hele batterij aan knoppen. Maar goed: 10 jaar geleden (rond 2008 / 2009) nam ik een besluit: ik wil een synth. Errr, ja, dat is een "klein beetje" uit de hand gelopen 

 

Dat is ook mijn tip voor starters: ga niet teveel bezuinigen op je starters gear, hou er rekening mee dat je veel geld zal gaan spenderen, zeker in het begin. Goeie apparatuur kost geld, "plain and simple".

 

Maar terug naar mijn verhaal / introductie...  Het begon toen ik een keyboard van mijn ouders kreeg, ik koos voor een Casio, maar wilde ook een synth. Ik ben rond gaan kijken en heb uiteindelijk besloten om niet de hardware maar software kant te kiezen. Ofwel de "soft synths". Na lang wikken en wegen viel mijn keuze op Ableton Live; dit is een zogenaamde "DAW" wat staat voor Digital Audio Workstation, ofwel een digitaal audio bewerkings programma. Ik heb zwaar geinvesteerd en kocht de 'Suite' versie (dat was een goeie E 700 - 800,-) omdat deze met alle instrumenten werd geleverd. Ofwel: de soft synths. Zonder precies te weten wat het was kocht ik ook meteen de "Max for Live" expansie voor een goeie E 200 - 300,- omdat ik wel meteen doorhad dat deze opzet mij toegang zou geven tot een enorme diversiteit aan mogelijkheden...  Ah, hier is een mooi filmpje:

 

 

Dit zei me al genoeg. Maar er was nog een belangrijk aspect: de zogenaamde sound engine. Het hart van de geluidsproductie zeg maar; iedere 'DAW' gebruikt meestal andere karakterestieken en berekeningen voor het digitale signaal. Met andere woorden: er kunnen (soms subtiele) verschillen zitten in de manier waarop een DAW "klinkt". En destijds werd 'Max for Live' puur gebouwd op de stand-alone versie van 'Max'. Max is een visuele programmeer taal (zoals je boven kunt zien) waarmee je hele specifieke dingen kunt maken voor multimedia toepassingen. En alhoewel Max niet specifiek een 'DAW' is heeft het natuurlijk wel een eigen sound engine, een die anders is dan die van Live. Ofwel: met het aanschaffen van Max for Live kocht ik ook een vorm van diversiteit.

 

Naast mijn Casio keyboard wilde ik ook iets specifieks om Live aan te kunnen sturen en mijn keuze viel op de Akai APC40:

 

 

... en weer E 300,- armer maar een hele ervaring rijker. Eigenlijk iets minder omdat ik mijn APC40 als een combo deal kocht, dus 2 producten (Live & APC) tegen een licht gereduceerde prijs.

 

Waarom Live?

 

Vanwege de zeer specifieke manier van werken. Live kan op meerdere manieren worden gebruikt; in de traditionele manier waarop je audio (of midi) tracks netjes gestapeld zijn en van links naar rechts lopen. Binnen Live heet dit de 'Arrangement view'. Maar Live kenmerkt zich ook met een spreadsheet achtige interface wat de 'session view' wordt genoemd. Hierin worden de tracks afgebeeld door kolommen en kan een track meerdere 'clips' onderbrengen. Audio tracks gebruiken uiteraard audio clips en midi tracks gebruiken midi clips. Het voordeel is dat je op deze manier eindeloos kunt experimenteren.

 

Denk even aan een bassline. Een track kan meerdere clips met meerdere 'takes' hebben waardoor je kan afwisselen, combineren of simpelweg de beste stukjes uit alle clips knippen en die samenvoegen.

 

EN toen wilde ik toch nog meer...

 

De dag nadat ik mijn apparatuur had gekocht besloot ik om nog een keer gek te doen en ik kocht 'Reason'. Reason lijkt totaal niet op Live maar heeft net als Live een compleet eigenzinnige workflow. Een specifiek kenmerk van Reason is dat het een 19" rack simuleert waarin je verschillende apparaten kunt onderbrengen. Sterker nog: als je het 'rack' omdraaid krijg je toegang tot de achterkant, inclusief een hele lading aan virtuele kabels. Werken met Reason kan dus ook op veel verschillende manieren... je kan gewoon je instrumenten selecteren, gaan spelen en de resultaten opnemen. Maar je kan dus ook gaan "hacken" en je spul op specifieke manieren aansluiten om zo hele specifieke geluiden te creeren.

 

Het mooie aan Reason is dat ze altijd hun tijd ver vooruit waren...  Malstrom: dit was een van de redenen dat ik Reason kocht: een granular synthesizer. In kort: je pakt een 'wavetable; (= een geluidje), je breekt dat op in duizende stukjes en op al die stukjes laat je vervolgens filters en effecten los en dan koppel je het geheel weer ietwat aan elkaar. Het resultaat is heel specifiek

 

Dit filmpje is alweer een stuk ouder maar naar mijn mening nog altijd een van de beste (en beter klinkende) introducties...

 

 

 

En dat is ietwat globaal mijn verhaal. Minus Max, maar ik denk dat dat een beetje teveel van het goede zou worden. Max is een manier om je eigen synths te bouwen, dus: oscillator, filter, envelope, lfo en sja... additive of subtracive synthesis? Misschien toch granular of... verzin je zelf iets anders?

 

Op dit moment heb ik al mijn software geupgrade naar de laatste versies (Live 10, Reason 10 en Max 8 ) en sinds vorige week ben ik de draad weer wat aan het oppakken. (digitale) Audio heeft nog altijd een enorme aantrekkingskracht op mij.

 

ZOzeer dat ik vaak met een Yamaha pockettrak c24 audio recoder rondloop... je neemt audio op, steekt 'm in je USB poort en je kopieert het wav file wat je vervolgens zo weer in een DAW laadt om het vervolgens te bewerken en gebruiken... 

 

Sound design is fantastisch, maar audio opnemen (met een goeie kwaliteit uiteraard) en dan "echte" geluiden gebruiken is oneindig veel leuker (en vaak mooier).

 

Voorbeeld?  Zoiets simpels als een fontein kan echt geweldig klinken en met wat goeie filtering & bewerking heb je een fantastisch effect..

 

[ShelLuser]

Jam sessie

 

Als ik dan toch bezig ben met delen....

 

 

Ik denk dat jullie het met me eens kunnen zijn dat dit wel heel erg aardig klinkt

 

26 augustus 2019 aangepast door ShelLuser
Beetje ruzie me de youtube player ;)

[Ross]

Ben zelf meer van de oude "digiloge" synths, ofwel digitaal gestuurd, analoog geproduceerd (Zie avatar, prophet etc...). Kan geen noot spelen, maar vind ze zo lekker vet als boter klinken ....

[Integra]

Op 22-9-2017 at 16:42, djkoelkast zei:

Dan wil ik in het kort en in het allersimpelst nog even uitleggen wat het verschil is tussen het volgende:

 

Keyboard / Synthesizer / Rompler

Analoge synthesizer / Digitale synthesizer / Sampler

 

Als eerste:

 

Het verschil tussen een keyboard en een synthesizer.

 

Een keyboard is meer een begeleidingsmachine. Je ziet ze vaak bij Center Parks, maar dat zijn al de wat duurdere. Een keyboard heeft meestal zelf al speakers. Een keyboard heeft ingebouwde geluiden die je niet kunt wijzigen (hooguit wat effecten toewijzen), je kunt er accoorden mee spelen waarbij dan een begeleiding meegaat en er zitten ook ritmes in. Een keyboard werkt eigenlijk altijd met samples vanaf het moment dat deze normaal waren. Enkele heel oude Yamaha-keyboards werken met FM + samples.

 

Een synthesizer heeft dit allemaal niet. Geen begeleiding, geen ritmes, geen speakers (meestal). Een synthesizer "maakt" het geluid, het speelt niet simpel een vooropgenomen geluidje af. Je kunt bij een synthesizer allerlei parameters wijzigen om zo een eigen geluid te maken. Vaak is dat de "ADSR Envelope" (Attack, Decay, Sustain, Release) die op het volume zit, maar je kunt hem ook op filters en pitch zetten.

 

In het kort: Attack is hoe snel je een geluid hoort, met een lange attack hoor je het geluid "infaden" als je op een toets drukt.

Decay is hoe lang het geluid er over doet om vanaf het hoogste level naar het sustainlevel te komen.

Sustain is hoe lang het geluid te horen is zolang je de toets ingedrukt houdt.

Release is hoe lang je het geluid nog hoort als je de toets loslaat (of eigenlijk hoe lang de fade-uit duurt).

 

Een rompler is een synthesizer (meestal een rackversie, maar soms ook met toetsen) die alleen gebruik maakt van samples die je niet of nauwelijks kunt wijzigen. Hij speelt dus alleen de geluiden "uit de rom", vandaar de naam. Er bestaan romplers met ritmes trouwens, om het ingewikkeld te maken.

 

Dan het verschil tussen een analoge synthesizer, een digitale synthesizer en een sampler.

 

Een analoge synthesizer genereert geluiden door elektronische componenten, door middel van voltages. Dit gaat dan door de filters en versterker om geluid te produceren.

 

Een digitale synthesizer kun je zien als een computer, die genereert geluiden aan de hand van geprogrammeerde algoritmes, dit is een digitale weergave van hoe het zou moeten klinken (in enen en nullen dus), vervolgens wordt het door een DA converter (Digitaal naar Analoog-omzetter) omgevormd in een analoog signaal. Sommige digitale synthesizers hebben zelfs digitale uitgangen.

Een virtueel analoge (VA) synthesizer heeft bepaalde karakteristieken van analoge synthesizers ingebouwd, maar het blijft een digitale synthesizer.

 

Een sampler speelt digitale opnames van acoustische of elektronische geluiden af, net als een rompler, alleen kun je ze in een sampler ze ook zèlf opnemen.

Wat dat betreft zijn er leuke workstations bij...   

Mijn KN5000 is een Keyboard/Orgel, Sampler, Multitrack recorder, Arranger én Synthesizer  

[ShelLuser]

Is dit de Synth van de toekomst? 

 

 

Niet helemaal retro ben ik bang, maar toch enigszins gezien het feit dat dit apparaat 4 jaar terug voor het eerst is uitgegeven. Maar hoe dan ook, ik heb een nieuw speeltje gekocht en daar ben ik nogal over te spreken. Dit maffe ding kan echt drastische gevolgen hebben voor de manier waarop je een instrument bespeelt!

 

Wat je hier ziet is de "Ableton Push 2", een midi controller die - met behulp van bijpassende software - je ongekende mogelijkheden kan bieden om die software te gebruiken. Die software heet "Ableton Live" en is mijn favoriete "synthesizer omgeving". Dit maffe ding is feitelijk een "alles in een" apparaat: het is te gebruiken als instrument (als je een midi track actief hebt kan je de pads gebruiken om op te spelen, en in een specifiek akkoord. Ook kan je met behulp van dit ding alles wat je speelt met een druk op de knop opnemen, afspelen en zelfs aanpassen als je dat wilt).

 

Dat is nog een aparte ervaring ook. Als je een keyboard gewend bent dan is dit echt heel erg wennen. Maar met "verstand op nul" en gewoon gaan spelen kom je echter een heel eind. Het helpt ook dat je duidelijke indicaties krijgt welke noot wat doet:

 

 

Hier heb ik wat ingespeeld (zie de streepjes op het beeldscherm). En alle blauwe vlakken geven de C noot aan. Links onderin: C1. Daar schuin boven (en ook rechts onderin & in het midden op de 2e rij): C2. De blauwe vlakken in de 2 middelste rijen? C3. De drie blauwe vlakken daarboven: C4 en tot slot het vlak in de uiterste rechter bovenhoek is C5.  Ofwel: 4 hele octaven in een apparaat wat aanzienlijk minder groot is dan een keyboard.

 

Er is wat "overlap" op dit apparaat maar dat maakt het spelen nu net zo makkelijk en toegankelijk. Maar nogmaals: dit is echt even wennen

 

... en "after touch". Dat is machtig mooi! Uiteraard hebben deze pads een aanslag gevoeligheid: raak je ze zachtjes aan dan hoor je een zacht geluid, ga je d'r harder op rammen dan komt er ook een harder geluid uit. Logisch...  Maar dus ook aftertouch: als je een noot hebt aangeslagen en deze is actief dan kan je een effect op die noot loslaten door harder op de pad te drukken. Uiteraard moet je dit wel van te voren instellen. Zo'n effect kan van alles zijn.. een vibrato bijvoorbeeld: nog even extra indrukken zorgt ervoor dat er meer vibratie in het geluid komt. Machtig mooi!

 

Ook leuk: zien jullie die witte stip aan de linkerkant van de pads?  Da's een "touch strip" wat feitelijk gebruikt kan worden als een 'pitch wheel' (standaard) of modulatie wheel. Met andere woorden: als ik een noot speel en vervolgens die strip aanraak dan verander ik de toon van het geluid: de 'pitch' (= hoogte) gaat of omhoog of omlaag, zo kan je leuke effecten creëren tijdens het spelen.

 

En dan is dit nog maar het begin 

 

Er is ook een "drum modus" waarin je een 4 x 4 pad heb (feitelijk de linker onderkant van de grid) waarop je vervolgens kan drummen. Dat klinkt misschien ietwat bizar, zeker als je mogelijk bekend bent met een echt drumstel maar...  base ("kick"), snare, tom en hi-hat al dan niet met een 'crash' (symbal) zijn de belangrijkste elementen die je nodig hebt. En dat past makkelijk binnen 8 pads.

 

En uiteraard is er een 'sequencer'; ofwel je kan al je gepingel opnemen, afspelen en wijzigen. En meer.. je kan zelfs je spelen "programmeren" door op bepaalde punten noten in te voegen en vervolgens te luisteren hoe e.e.a. klinkt. Dat kan met drums (een 'drum machine' is een heel gebruikelijk fenomeen binnen de synth wereld) maar ook voor melodieën is dit toepasbaar.

 

Ofwel: live spelen of simpelweg je muziek programmeren middels een sequencer, het kan allemaal.

 

En dan hebben we de 'synth' kant. Een synthesizer heeft meestal een heleboel dingen om in te stellen. oscillator, filters, lfo, envelope (attack, decay, sustain & release), filter envelopes, etc. Of wat te denken van het aansturen en regelen van signalen (welke "kant" ze op moeten gaan)? Al die instellingen zijn dus te regelen puur vanaf deze machine; je hebt voor de meest gangbare opties geen muis & toetsenbord meer nodig, en dat gaat echt heel erg ver.

 

Is er nog meer? Jazekers 

 

Aanpassingen doen. Heb je een audio clip (of een "sample") dan kan je deze aanpassen. Hak 'm in stukjes, pas het tempo aan, laat er effecten op los, verkort of verleng de sample, etc. Allemaal mogelijk zonder muis of toetsenbord. En hetzelfde geldt uiteraard ook voor MIDI.

 

En als je meerdere tracks ofwel kanalen hebt opgenomen dan wordt het ook belangrijk om een goeie mix te maken. En nee: ik doel hiermee niet op het mixen van allerlei bestaande muziek stukken en geluiden door elkaar om zo een nieuw dans nummer te maken maar het bepalen hoe hard bepaalde kanalen moeten afspelen. Hoge tonen vallen meestal sneller in het gehoor dus die wil je niet al te hard laten klinken omdat dit kan gaan overheersen. Lage tonen of bassen wil je al naar gelang de stemming soms wel wat harder hebben omdat ze anders weg kunnen vallen binnen de rest van je muziek.

 

Dat geheel noemen we dus mixen, of een mix maken. En u raadt het al: dat kan je dus ook doen vanaf dit apparaat.

 

Ik ben hier nu een paar dagen mee aan het spelen en voor mij is dit echt even een aardige omslag. Wat mij vooral verbaast is hoe (relatief!) eenvoudig het is om een melodie op dit geheel te spelen en/of na te spelen. Het klinkt misschien maf maar dit kan enorm inspirerend werken. Geen toetsenbord, geen muis geen computer beeldscherm (sort off) maar een ietwat op zichzelf staand apparaat (afgezien van de USB verbinding en de software die je op je computer nodig hebt) waar je dus een hoop expressie maar ook een hoop experimentatie op los kunt laten:

 

 

En dat wilde ik even in de groep gooien

 

Dit is echt een aparte manier van werken, eentje waar ik uitermate enthousiast over ben geworden.

[T4600C]

Ik zit te denken om een Behringer MS-1 of Korg Mini­logue te kopen en wat opnamens proberen te maken met mijn Revox A77 en Otari MX8080 III 8 (Die nog gerepareerd moet worden...)

[T4600C]

ARTURIA PolyBrute