MarsM 8 december 2019 gepost Share 8 december 2019 gepost (aangepast) De wijze van opvoeden die je beschrijft voor jouw situatie sluit hierin naar mijn idee goed aan op mijn afsluitende ‘gelukkig zijn er nog steeds ouders die de verantwoordelijkheid nemen’. Een situatie zoals ik ‘m beschrijf kan nooit helemaal generaliserend gelden, maar ik schets een trend zoals ik ‘m om me heen ervaar. Realiteit is inderdaad ook dat het tegenwoordig in ons land niet meer mogelijk is om als alleenverdiener alles voor een heel gezin op te brengen, dus je moet in die zin ook wat. Zolang de opvoeding in de basis de taak van de eigen ouders blijft en kinderen leren dat niet alles altijd gaat zoals zij het willen of vanzelf aan komt waaien / doodnormaal is ben je al een heel eind. Er zijn echter overgrote voorbeelden dat extra luxe / niet inleveren op wat dan ook en de carrières voor de kinderen gaan en het opvoeden een taak voor andere partijen wordt, die het vervolgens wel hebben gedaan als het minder goed gaat met die kinderen. Lees; geneuzel van deze tijd als die is onhandelbaar en luistert nergens naar, die heeft ADHD, die heeft concentratiestoornis, die heeft zus en die heeft zo. Veel ook gevolg van het niet hebben van een duidelijke basis. Voor veel ouders betekent kinderen krijgen dat de verwachting is op dezelfde voet door te kunnen leven als voorheen, terwijl het weldegelijk grote gevolgen heeft voor je leefsituatie (‘vrije tijd’ / dagindeling / bewegingsvrijheid, inkomen, enz.). Je kunt dat allemaal als ‘last’ zien of dat nadeel ervan bij een ander of de maatschappij leggen, of het juist zien als iets moois en investering voor je gezin. En dan kom je weer uit op hetzelfde, want we moeten allemaal én die kinderen, én die welvaart én dat mooie milieu, enzovoorts. En dát is utopie, want we denken het allemaal te kunnen krijgen en te kunnen combineren. Ieders individuele bijdrage en de traagheid waarin de gevolgen ontstaan zijn toch zo minimaal, dus waarom niet? En we hebben tenslotte altijd onze zin gehad en zijn die welvaart al gewend, dus dat gaat niemand ons afpakken, zelfs de aardbol zelf niet. Geld en een bloeiende economie, nog meer export (ook geld), die tweede auto, die extra vliegvakantie moeten er allemaal blijven en gaat allemaal vóór milieu of overige collateral damage (bijv. vuurwerkschade; omzet is 80 miljoen, schade is 70 miljoen, nou prima dat is 10 miljoen winst voor overheid en winkeliers en dan kunnen de stropdassen bij de verzekeringsmaatschappijen de premies weer gerechtvaardigd omhoog gooien voor wat extra inkomen en om Tesla’s van te kopen... en weer door!). Ontkennen dat er ‘iets’ met het milieu is, is ook ignorance. In 50 jaar tijd is de wereldbevolking letterlijk verdubbeld t.o.v. de duizenden jaren ervoor én er is een industriële revolutie in diezelfde korte tijd geweest... en nu zijn er t.o.v. van diezelfde duizenden jaren ervoor ineens stikstofdampen, stijgende zeespiegels, temperatuurstijgingen, enz. Zolang je echter geen internationale samenwerking van de grond krijgt (vaak door de aanwezigheid van populistische brulapen in de politiek) gaat er niks aan gedaan kunnen worden. Dat alles niet komt doordat er teveel koeien, auto’s of stikstofdampen zijn, maar gewoon omdat er veels teveel mensen zijn die vragen om die koeien, auto’s enz. is echter groot taboe, maar come on... 8 december 2019 aangepast door MarsM Quote Link naar bericht Delen op andere sites
Aanbevolen berichten
Doe mee aan dit gesprek
Je kunt dit nu plaatsen en later registreren. Indien je reeds een account hebt, log dan nu in om het bericht te plaatsen met je account.