De SEGA Dreamcast

[samba-boy]

De Dreamcast was de laatste poging van SEGA om zelf een gameconsole op de markt te zetten. In 1998 werd deze uitgebracht in Japan, in 1999 volgden Amerika en Europa. De Dreamcast was een van de eerste consoles waarmee online kon spelen via SEGANet voor de VS en Dream Arena voor Europa. Hiermee konden onder andere extra functies voor spellen worden gedownload (Voor Sonic Adventure 2 bijvoorbeeld karakterstemmen die je door instelmenu's in het spel helpen), maar vooral om online met anderen te spelen. Dit was vooral populair bij het speciaal ervoor gemaakte spel Phantasy Star Online.

Door een aantal factoren slaagde SEGA er echter niet in om het succes te bereiken wat ze wilden bereiken. Onderandere door het feit dat consumenten geen vertrouwen meer in SEGA hadden. Alles na de Mega Drive/Genesis was onsuccesvol verklaard (32X, SEGA CD, Saturn), dus daarom dat het vertrouwen laag was. Later was er ook de concurrentie van de Playstation 2 die, naast een aardige game-library (Alle PS1 spellen konden erop worden afgespeeld), ook DVD's kon afspelen. Toen vervolgens de XBOX en GameCube op de markt kwamen was het over en uit voor de Dreamcast.

In 2001 deelde SEGA mee dat de productie van de Dreamcast en zijn spellen zou worden gestopt. Naar schatting werden wereldwijd 9 miljoen Dreamcasts verkocht, waarvan 2 miljoen in Europa, 4 miljoen in Noord-Amerika en 3 miljoen in Japan.

Toch is de Dreamcast zeker geen slecht apparaat. De kwaliteit van de graphics kwamen in de buurt van de PlayStation 2 die een jaar later uitkwam. Ook had de Dreamcast een ingebouwde 56k-modem. Na enige tijd verscheen (o.a.) via verschillende bladen zelfs een cd-rom waarmee kon worden ingelogd op het SegaNet, zodat browsen op de TV via de Dreamcast mogelijk was.

Specificaties

CPU: 128 bits SH-4 RISC CPU, systeemklokfrequentie 200 MHz, 360 MIPS/1,4 GFLOPS

Grafische engine: PowerVR2 CLX2, tot 7 miljoen polygonen per seconde

Geheugen: systeemgeheugen 16 MB, videogeheugen 8 MB, geluidsgeheugen 2 MB

Geluidskaart: Yamaha SIS-processor met een ingebouwde RISC-CPU ARM7, 47 MHz, 32-bit, 64 kanalen PCM/ADPCM

GD-ROM 12x drive

GD-ROM-capaciteit: 1 GB

Input: 4 poorten, ondersteuning digitale en analoge controllers

Afmetingen: 189 mm x 195 mm x 76 mm

Modem: verwijderbaar, 56,6 kb/s

Breedbandadaptors:

HIT-400 (RealTek 8139 chip), 10/100 Mbit

HIT-300 (Fujitsu MB86967 chip), 10 Mbit

Kleuren: 16,77 miljoen (24 bits)

Dataopslag: verwijderbare Visual Memory Unit, capaciteit: 128 kB

(Bron: Wikipedia)

Lijst van enkele van mijn favoriete games voor deze console of die me zijn bijgebleven:

- Chu Chu Rocket

- Crazy Taxi (2)

- Fighting Vipers 2

- Marvel vs. Capcom (2)

- PenPen

- Shenmue (2)

- Sonic Adventure (2)

- Soul Calibur

- South Park - Chef's Luv Shack

- Toy Commander

Oftewel, De Dreamcast! Heb je er zelf ooit een gehad, wat vond je ervan, heb je misschien een leuke video ervan op YouTube gezien? Plaats het hier

19 mei 2010 aangepast door samba-boy

[Hinse]

Mooie OP. Ik herinner me vooral de grote controller (dat was toen hip blijkbaar, gezien de eerste XBOX controller die ook zo groot was) en een game die je niet noemde: Virtua Tennis

Probleem in de eerste jaren (nog voordat de PS2 uit kwam) was natuurlijk ook de marketing van de console: er werd nauwelijks reclame voor gemaakt. Door de lage productie werd de console al razendsnel een duur verzamelobject.

[MaartenF]

De meest onderschatte console ooit naar mijn mening. Ik heb een hoop spellen kapotgespeeld op dat apparaat: Sonic Adventure 1, Crazy Taxi, House Of The Dead, Shenmue 2, Virtua Athlete, Jet Grind Radio...

De slechte marketing was inderdaad een probleem bij de Dreamcast. In de tijd dat de Dreamcast uit was wist in mijn klas echt niemand wat een Dreamcast was. Maar toen ik een paar vrienden thuis uitnodigde om er op te spelen waren ze wel om.

Tegenwoordig haal ik hem nog wel eens van stal op feestjes, om bijvoorbeeld een paar potjes Virua Athlete te doen. Dat is een soort Wii Sports waarbij je moet 'button-bashen', het is dan echt geweldig om te zien hoe fanatiek iedereen dat doet

[djkoelkast]

Het grootste probleem met de Dreamcast is het gebrek aan dvd ondersteuning geweest.

In Japan had namelijk iedereen nog VHS en winkels bleven met dvd's zitten, omdat niemand over wilde. De Dreamcast kende daar goede tijden, tot enige tijd later de PS2 uitkwam en deze in winkels werd aangeboden als dvd speler waar je ook nog eens spelletjes op kon spelen.

Om die reden hebben heel veel Japanners de PS2 in huis gehaald en is de markt voor de Dreambox totaal ingestort. Eigenlijk had het een grote moeten zijn naast de PS2, Gamecube en XBOX.

Uiteraard zorgde het ontbreken van een kopiëerbeveiliging ook niet voor veel vertrouwen van ontwikkelaars.