De grote spelontwikkelaars/-uitgevers van vroeger

[Hinse]

In dit topic zullen bijdragen en hopelijk discussies komen van grote game-ontwikkelaars en/of uitgevers van het tijdperk voor 2000.

Alfabetisch overzicht behandelde uitgevers/ontwikkelaars:

• Apogee
  
• Accolade
  
• Broderbund deel 1 en deel 2
  
• Bullfrog
  
• DMA Design
  
• Eidos
  
• Electronic Arts deel 1 en deel 2
  
• Gremlin Interactive
  
• id Software en stukje over John Romero
  
• LucasArts
  
• Microprose
  
• Ocean, aanvulling, filmpje
  
• Psygnosis deel 1 en deel 2
  
• Sierra Entertainment
  
• Virgin Interactive
  

Vandaag zal ik aftrappen met Apogee.

Apogee was vooral begin jaren '90 één van de toonaangevende softwarebedrijven op het gebied van pc gaming. Vanwege piraterij was de markt van pc games altijd al kleiner dan die van homecomputers en consoles.

Apogee begon in 1985 met het ontwikkelen van games voor XT (8086/8088/80186) computers, daarnaast bracht het ook games van andere ontwikkelaars uit. Met name de spellen uit de beginjaren zijn een stuk minder bekend bij het grote publiek. Zie Wikipedia voor een lijst van minder bekende games, ik weet daar verder ook niet zoveel van.

Apogee begon wat meer bekendheid te krijgen toen ze besloten de games in delen op te splitsen, waarbij bijvoorbeeld het eerste deel gratis uit te proberen was, via de welbekende Shareware licentie. Hier waren ze één van de eersten mee, en het werd al toegepast op de Fluid Animation Software Technology (FAST) spellen die Apogee uitbracht (vlnr Monuments of Mars, Arctic Adventure, Pharaoh's Tomb):

Daarna ging het snel, zowel als ontwikkelaar van spellen als uitgever. Zelf ontwikkelde Apogee platformers als Crystal Caves, Cosmo's Cosmic Adventure, Bio Menace en Duke Nukem I & II, waarbij de laatste natuurlijk voor zich spreekt.

Als doorgeefluik (uitgever) had Apogee minstens net zoveel succes, want ze brachten de eerste episodes van ID Software's succesvolle Commander Keen reeks uit, maar ook Wolfenstein 3D, Raptor, Boppin', Alien Carnage en Wacky Wheels.

In de latere jaren van Apogee, net voordat het overging in 3DRealms, bracht het nog spellen als Rise of the Triad, Death Rally en Star Gunner uit. Toen de naam 3DRealms ontstond, bracht het bedrijf nog het welbekende Duke Nukem 3D uit, maar daarna is het toch snel bergafwaarts gegaan. Met name de aankondiging van Duke Nukem For(n)ever zorgde voor hele hoge verwachtingen die niet waargemaakt kunnen worden. 3DRealms sloot ruim een jaar geleden haar deuren en daarmee is een gamebedrijf met een rijke geschiedenis tenonder gegaan.

Al met al kunnen we denk ik concluderen dat Apogee in een zeer korte tijd enorm heeft gepiekt, met kwalitatief goede games en goed gebruik makend van de verspreidingsmogelijkheden (Shareware). Dat het niet snel na de successen mis ging, doet niets af aan hetgeen dat dit bedrijf heeft voortgebracht.

Onderstaand filmpje bevat alle Apogee intro's:

http://www.youtube.com/watch?v=A5AldgYYJdo

EDIT:

Een aantal fans heeft een multiplayer versie van Commander Keen (NetKeen) gebouwd, waarbij er een soort deathmatch modus is ingebouwd. Erg gaaf gedaan!

De volgende keer komt weer een andere uitgever/ontwikkelaar aan bod.

14 juni 2012 aangepast door Hinse

[djkoelkast]

Weer zo'n briljant topic. Ik hoop dat Psygnosis en Ocean ook aan bod komen.

[Hinse]

Ja, die uitgevers komen er ook aan. Ben eerst nog met een andere bezig, die komt morgen denk ik.

[djkoelkast]

Ik ben benieuwd

[Hinse]

Hij is al af, maar in verband met het "Raad het plaatje-topic" kan ik hem nog niet posten. Dit is meteen een duidelijke hint.

[Hinse]

De volgende game company die ik behandel is Accolade.

Aangezien ik met deze reeks posts met name ontwikkelaars van pc games wil aanhalen, ga ik in het geval van Accolade alleen op hun pc games library in, ondanks het feit dat ze ook voor veel andere platformen software hebben ontwikkeld. Zie hier de complete games library.

Accolade is ontstaan uit ontevredenheid bij werknemers van Activision, die uit superioriteitsoverweging met een nieuwe bedrijf oprichtten (Accolade dus) en daarmee eerder in het alfabet wilden voorkomen. Toen er nogmaals mensen weg gingen bij Activision, besloten die hun bedrijf weer voor Accolade te laten voorkomen in het alfabet, namelijk Acclaim. Maar het werd nog bonter: in een derde golf van ontslagnemingen bij Activision, besloten die werknemers hun bedrijf Absolute Entertainment te noemen. Allemaal politieke spelletjes dus.

Net als Apogee had ook Accolade haar succesjaren begin jaren '90, beide bedrijven waren ook actief in het ontwikkelen en uitgeven van pc games. De spellen van Accolade waren vooral gericht waren op sport en actie.

1987 was het jaar waar Accolade's 2 grootste franchises het levenslicht te zien kregen, hoewel niemand dat op dat moment kon weten. In de eerste plaats bracht men populaire Hardball! uit, hetgeen vooral in de VS een vaste fanbase kreeg. Daarnaast kwam ook Test Drive uit, 1 van de eerste spellen waarbij je vanuit de eerste persoon behoorlijk realistisch kon autorijden, met echt stoere automerken (Lamborgini, Porsche).

In 1988 kwam het volgende racespel uit, namelijk Grand Prix Circuit. Vooral de originele cover van dit spel was erg cool! Het spel bevatte een verbeterde engine van Test Drive (nu kon je eindelijk wèl gassen en sturen tegelijk) en in plaats van politie had je echte tegenstanders. Naast Grand Prix Circuit werd in hetzelfde jaar ook de Jack Niclaus het leven in geroepen.

Het jaar erna werd de opvolger de Test Drive serie geboren, namelijk Test Drive II: The Duel. Je kon nu tegen een tegenstander racen en je moest ook nog rekening houden met de politie. Al met al mijn persoonlijke favoriet van Accolade, vooral de soundtrack kan me erg bekoren.

Hier onder een filmpje van iemand die 'by ear' de intro theme song naspeelt. Zelfs de maker van het nummer had er een reactie geplaatst met het feit dat hij het zelf echt niet op 2 keyboards tegelijk kon spelen.

In het daarop volgende jaar 1990, kwam Accolade met een aantal expansion packs voor Test Drive II (oa European Challenge waar je de eerste paar races in Nederland rijdt), maar ook al diens opvolger Test Drive III: The Passion. Dit laatste spel had erg veel concurrentie van Broderbund's race game Stunts, met als gevolg dat het niet zo populair werd. In 1990 kwam ook Star Control uit, een science fictionspel waarbij je de hele ruimte aan gort kon schieten.

Accolade probeerde in 1991 en 1992 een graantje mee te pikken van de Olympische Spelen, door in 1991 met The Games: Winter Challenge op de proppen te komen en het jaar erna The Games: Summer Challenge. Met name het eerste spel was slachtoffer van piraterij, waardoor Accolade vanaf toen de speler verplichtte eerst een woord uit de handleiding te zoeken en deze in te voeren voordat je kon spelen. Iedereen kent het wel, het gebeurde vaak in het late DOS-tijdperk. 1992 was ook het jaar van Grand Prix Unlimited, en Accolade had zelfs een officiële F1-licentie gekocht, maar het spel werd totaal geen succes door hevige concurrentie van Microprose's Formula One Grand Prix (Grand Prix 1).

Na deze relatief succesvolle periode, begon Accolade zich steeds meer op sportspellen te focussen, en begon men de bestaande franchises vrij goedkoop uit te buiten. Zo kwamen er opvolgers van Jack Nicklaus (golf) en Hardball (honkbal), de nieuwere serie Unnecessary Roughness (rugby), maar ook talloze heruitgaven van Star Control. Daarnaast probeerde men ook het adventure/puzzle genre aan te doen, maar pogingen als Eric The Unready en Companions of Xanth mislukten.

Intro van The Games: Summer Challenge:

Daarna ging het snel achteruit met Accolade. Toen Star Control 3 ook mislukte (het is inmiddels al 1996), de shooter Eradicator wel goed ontvangen werd maar slecht verkocht, en ook de nieuwste Test Drive Off-road niet de verwachtingen kon waarmaken, hadden ze hun dominante plek in de markt definitief verloren. Test Drive 4, 5 en 6 werden nog wel uitgebracht, maar die ondervonden veel concurrentie van EA's Need For Speed reeks. Uiteindelijk ging Accolade over in Infogrames, welke later weer werd overgenomen door Atari. Apogee heeft hetzelfde lot ondergaan, dus beide grootmachten van weleer zijn uiteindelijk bij elkaar gekomen.

Heb je een spel gemist dat ik absoluut had moeten noemen? Laat het hier weten! Ik heb expres geen aandacht aan Bubsy besteed, omdat dat een console-only titel was.

De volgende keer behandel ik weer een nieuwe uitgever/ontwikkelaar.

7 mei 2010 aangepast door Hinse

[djkoelkast]

Test Drive was zo goed, vooral als je van een clif afreed, dat je een barst in je ruit kreeg

[randy_roes]

Grand Prix Circuit vond ik geweldig, je kon de échte McLaren, Ferrari en Williams uit dat jaar besturen.

En je had ook nog eens de echte layouts van de Grans Prix' die erin voorkwamen.

Een voorbode voor de latere F1 games.

[Hinse]

Test Drive was zo goed, vooral als je van een clif afreed, dat je een barst in je ruit kreeg

Ja, behalve in deel 1, toen barstte je ruit al als je dreigde naar beneden te vallen. Anyway, Accolade zal me altijd bijblijven als een uitgever die veel leuke spellen, maar ook veel bagger heeft uitgebracht. Dat zie je al aan het feit dat Apogee 4x zo weinig games heeft uitgebracht, maar er veel meer van bekend zijn geworden. Eigenlijk kun je Accolade het beste met EA vergelijken: toen het begon was het goed, maar daarna begon het uitmelken en was de creativiteit verdwenen.

[Hinse]

Grand Prix Circuit vond ik geweldig, je kon de échte McLaren, Ferrari en Williams uit dat jaar besturen.

En je had ook nog eens de echte layouts van de Grans Prix' die erin voorkwamen.

Een voorbode voor de latere F1 games.

Ja, echt uren mee vermaakt. Op het plaatje in de post zie je de tunnel van Monaco

[randy_roes]

Ja, echt uren mee vermaakt. Op het plaatje in de post zie je de tunnel van Monaco

Toen ik als klein ventje daarop speelde (was speciaal voor mij gekocht dat spel) vond ik dat echt zoooo geweldig. (wat een verandering met nu, als het niet foto-realistisch is, dan beginnen mensen al te zeiken)

[Hinse]

Toen ik als klein ventje daarop speelde (was speciaal voor mij gekocht dat spel) vond ik dat echt zoooo geweldig. (wat een verandering met nu, als het niet foto-realistisch is, dan beginnen mensen al te zeiken)

Ja toen vond je het al vet dat er in de achtergrond tussen de heuvels in de verte wat wolkenkrabbers stonden. Met je eigen inlevingsvermogen waande je je dan in Monaco.

[Hinse]

De derde uitgever die ik behandel in in deze reeks is Psygnosis. Gezien de grote library behandel ik deze uitgever in 2 delen.

Nogmaals, als liefhebber van old fashioned pc games ga ik vooral in op de games die Psygnosis uitbracht voor de pc. Een aantal bekende titels kwamen op zowel pc als console uit, deze behandel ik natuurlijk wel gewoon. Aanvullingen van anderen moedig ik alleen maar aan, zo verwacht ik van djkoelkast aanvullingen voor oa. de Amiga.

Psygnosis werd opgericht in 1984, en in tegenstelling tot de eerder behandelde uitgevers Apogee en Accolade beleefde deze ontwikkelaar met de uil als symbool haar hoogtijdagen mid jaren '90. Psygnosis was vooral uitgever van games, zelf ontwikkelde het niet zoveel games voor de pc.

Opgericht in 1984, maar het duurde even voor ze op pc-gebied wat bekendere spellen uitbrachten. In 1989 kwamen de games Dungeon Master en Barbarian uit, beiden kwalitatief behoorlijk, zeker als je nagaat dat in die tijd er nog weinig mogelijk was qua graphics en motion op XT pc's.

Hetzelfde jaar bracht ook de spellen Never Mind en Obligerator voort. Allemaal niet bijster bekend, maar ze kregen vrij goede reviews.

De echte doorbraak kwam in 1991, met de release van Lemmings en Oh No! More Lemmings. Iedereen kent ze wel, de wezentjes die als een zombie met z'n allen achter elkaar hun neus achterna lopen, waarbij je als speler moet interveniëren middels een beperkt aantal handelingen. Lemmings werd op meerdere consoles uitgebracht, en het feit dat in hetzelfde jaar als diens opvolger uit kwam toont aan dat het een doorslaand succes was.

In 1994 bracht Psygnosis bekende titels als Novastorm, Project X en de hieronder afgebeelde Alien Breed en Ecstatica uit.

De volgende klapper overtrof zelfs Lemmings qua verkoopcijfers in 1995: Destruction Derby. Dit spel is net als Lemmings een echte klassieker geworden, vanwege het unieke concept voor die tijd. In de schaduw van deze titel bracht Psygnosis in hetzelfde jaar het goed ontvangen Lemmings 3D, WipEout en Combat Air Control uit.

Binnenkort volgt deel 2.

6 mei 2010 aangepast door Hinse

[randy_roes]

Destruction Derby en WipeOut, 2 spellen die ik me nog levendig herinner

Als ik me niet vergis waren zij ook verantwoordelijk van de hele resem aan F1 games op de PSX en PS2

[Hinse]

Destruction Derby en WipeOut, 2 spellen die ik me nog levendig herinner

Als ik me niet vergis waren zij ook verantwoordelijk van de hele resem aan F1 games op de PSX en PS2

Ja, op de PSX erg succesvol (tot 2000 toen EA met F1 2000 kwam), maar op de pc was er meer concurrentie (Johnny Herbert GP, Grand Prix 2, etc.).

[randy_roes]

Idd, op console had je enkel F-1 World Grand Prix op de N64 toen, was qua gameplay wel superieur.

[Hinse]

We gaan verder met deel 2 van Psygnosis. In deel 1 behandelde ik vooral de PC library van Psygnosis, waarbij gezegd moet worden dat ze ten opzichte van andere grote uitgevers uit die tijd geen leidende rol hadden in de markt. Apogee, Accolade, id Software, Gremlin en Microprose waren de grote spelers op het geboed van PC games.

Hoe anders was dat voor andere platformen! Psygnosis bracht in totaal op meer dan 20 platformen haar spellen uit, waarbij veel spellen voor meerdere platformen uit kwamen. Daar waar de populariteit op het gebied van pc gaming beperkt bleeft tot vooral Lemmings en Destruction Derby, kenden de andere markten de zeer hoog aangeschreven trilogie van Shadow of the Beast. Hieronder een compilatie screenshots van de verschillende systemen waar het op uit kwam, waaronder alle populaire homecomputers uit die tijd en een aantal consoles.

Een andere hit uit hetzelfde jaar was de side-scrolling shooter, welke in tegenstelling tot SotB ook op de pc uit kwam. Hieronder 4 screenshots, namelijk van de Amiga, Atari ST, de verouderde C64 en DOS.

Zoals al eerder vermeld, kenmerkten de jaren erna door de Lemmings franchise en Destruction Derby. In 1995 bracht Psygnosis de game WipeOut uit op meerdere platformen (PSX, PC, Saturn, Amiga), in een tijd dat de meeste homecomputers al uit beeld verdwenen waren. Deze ruimte racer was een groot succes dankzij de vloeiende graphics en gameplay, waardoor er een groot aantal vervolgen uit kwamen. Momenteel is dit de enige titel die origineel door Psygnosis werd ontwikkeld, die nog actief in leven is.

Een andere franchise van Psygnosis is de F1 reeks. Sinds 1996 bracht Psygnosis ieder jaar op verschillende platformen een F1 game uit, maar na 2006 is er geen opvolger meer uitgekomen. Overigens waren de F1 games vrij aardig, maar nooit zo goed als de op PC uitgebrachte Grand Prix-reeks.

De games die ik verder niet heb behandeld en toch ook credits verdienen zijn G-Police en Colony Wars.

Samenvattend kunnen we zeggen dat Psygnosis een mooie library aan games heeft, met een paar opvallende uitschieters als pronkstukken. Daarnaast bracht deze uitgever ook veel middelmatige games uit, met name in de eindjaren, voordat het bedrijf werd overgenomen door Sony net voor de eeuwwisseling.

Binnenkort weer een nieuw hoofstuk! Overigens ga ik de openingspost voorzien van linkjes naar de informatieve stukken over de uitgevers/ontwikkelaars.

7 mei 2010 aangepast door Hinse

[Hinse]

De volgende uitgever in deze serie is Broderbund (Brøderbund).

Broderbund is een uitgever die heeft bestaan tussen 1980 en 1999. Vergeleken met Accolade en Psygnosis heeft Broderbund een veel kleinere

games library (iets meer dan 100), waarvan ze er iets meer van de helft zelf als ontwikkelaar op de markt brachten. Tot 1985 maakten ze vooral games voor de Apple II, Atari 2600, C64, zoals Choplifter!, Apple Panic, Serpentine en de legendarische titelnaam Drol.

In 1985 kwam de succesvolle game Where in the "World is Carmen Sandiego?" (WITWICS) uit, een educatief spel waarbij de speler overal in de wereld clues moet zien te achterhalen en tegelijkertijd topografie- en aardrijkskundeles krijgt. Dit werd halverwege jaren '80 de eerste melkkoe van Broderbund, met verschillende versies voor Europa en USA en Deluxe-varianten.

Vier jaar daarna bracht Broderbund diens grootste hit Prince of Persia uit. In dat spel ben je een gevangen prins die zichzelf bevrijdt en door de gangen en kerkers zich een weg baant om Jaffar en zijn trawanten te doden, om zo zijn geliefde prinses te bevrijden. Het spel werd vooral een hit vanwege de vloeiende animaties (dmv een rotoscoop) en de soepele gameplay. Mede dankzij dit succes kende het spel een release op vele platformen (maar liefst 15!).

Broderbund nam ruim de tijd voor het maken van ports van WITWICS en Prince of Persia waardoor het tot 1993 duurde voor ze met nieuwe games op de proppen kwamen. Door het succes van WITWICS door bestellingen van scholen besloot Broderbund het over educatief vlak te gooien met spellen als The Backyard, Just Grandma and Me en Little Monster at School. In 1994 kwam de ontwikkelaar met het vervolg van Prince of Persia, met als subtitel The Shadow & The Flame. Deze opvolger zag er grafisch een stuk beter uit dan deel 1, maar was niet zo ver zo'n tijd vooruit als zijn oudere broer en werd daardoor een stuk minder succesvol. Er werd enkel een port naar de SNES gemaakt.

De jaren erna werden wederom vervolgen en ports voor Prince of Persia (zowel deel 1 als 2) en WITWICS uitgebracht.

Ik ben nu specifiek ingegaan op Broderbund als ontwikkelaar. Volgende aflevering zal ik wat meer over Broderbund als distributiekanaal en uitgever behandelen.

13 mei 2010 aangepast door Hinse

[djkoelkast]

Da's weer een fantastisch stukje geschiedenis. Ik ben benieuwd wat ze nog te maken hebben met de delen erna. (Prince of Persia).

[Hinse]

We gaan verder met deel 2 van Broderbund.

Uit deel 1 bleek dat Broderbund het als ontwikkelaar vooral moest hebben van Prince of Persia en Where in the World is Carmen Sandiego? Ze werden echter minstens zo bekend door de spellen die ze alleen maar uitgaven. In de jaren '80 bracht Broderbund een aantal games uit die door individuele programmeurs waren ontwikkeld en goed genoeg bevonden om uit te geven.

Eén van die games is Lode Runner: een platformgame waarbij je missie is om de rijkdommen van de keizer terug te stelen, aangezien deze ze van het volk heeft gestolen. Dit doe je door een doolhof van ladders, muren en touwen te bewegen. Dit spel was, temidden van de video game crash van 1983, een groot succes en kende een release op bijna alle homecomputerplatformen uit die tijd en de pc. Lode Runner was een pionier op het gebied van een gebruiksvriendelijke level editor en werd hier dan ook om geroemd.

Een smetje op Broderbunds goede naam werd de game Deadly Towers (

). Een Zelda-kloon maar dan met een zeer zwak design van levels en besturing. Broderbund dacht even goedkoop te kunnen meeliften op het succes van Zelda, maar Deadly Towers verkocht veel minder goed dan verwacht.

Een ander spel dat door Broderbund werd uitgegeven was de game van de James Bond-film Licence To Kill. Dit was de eerste James Bond-film die zijn opwachting op de pc mocht maken (naast een release op de meeste homecomputers).

De meeste games zullen de naam Broderbund toch blijven kennen van de eerder genoemde Prince of Persia en... Stunts! Stunts was een spel dat alleen een release kende voor de Amiga en PC en was ontwikkeld door Distinctive Software. In Europa werd het spel uitgebracht onder de naam 4D Sports Driving. De level-editor gaf de gebruiker ongekende mogelijkheden, en de 3D weergave was vrij uniek voor zijn tijd. Ook de AI was behoorlijk ver ontwikkeld, al faalde deze regelmatig in door gebruikers gecreëerde levels.

De intro van Stunts op de Amiga:

Gamplay op de pc:

In de late jaren als uitgever kwam Broderbund nog met 1 regelrechte knaller op de proppen: Myst. Het feit dat deze puzzle/fantasy adventure 4 jaar lang in de top 10 van meest verkochte spellen stond, zegt natuurlijk meer dan genoeg. Myst zette midden jaren '90 de toon, waarna nog veel afgeleide versies van andere uitgevers volgden (zoals Atlantis). Daarnaast kwam in 1998 diens opvolger Riven uit, als laatste game door Broderbund voordat het werd overgenomen (zie 2 posts hier onder).

Binnenkort een nieuwe aflevering in deze reeks!

14 mei 2010 aangepast door Hinse

[Hinse]

Da's weer een fantastisch stukje geschiedenis. Ik ben benieuwd wat ze nog te maken hebben met de delen erna. (Prince of Persia).

Door jarenlang tegenvallende resultaten werd Broderbund in 1998 overgenomen door The Learning company. Dat is vrij opvallend, omdat 3 jaar ervoor het omgekeerde bijna gebeurd was, in de tijd dat Broderbund er nog goed voor stond. The Learning Company werd het jaar erop door Mattel gekocht, maar doordat er ook daar problemen waren op financieel niveau werd The Learning Company doorverkocht aan Gores Technology Group. Dit laatste bedrijf was een investeringsmaatschappij en wachtte met het verkopen totdat de markt weer wat aantrok in 2001. In dat jaar kocht Ubisoft de rechten over en sindsdien beheert Ubisoft de rechten van Broderbund.

[Hinse]

Hmm, ik zie nu dat ik 1 belangrijke spel ben vergeten te behandelen. Deze zal ik zsm toevoegen aan de laatste post van Broderbund.

EDIT: het spel dat ik vergat was Myst, deze is inmiddels toegevoegd.

14 mei 2010 aangepast door Hinse

[Hinse]

Dit keer behandelen we Gremlin Interactive.

Gremlin werd opgericht in 1984 en net zoals de eerder behandelde uitgevers (behalve

Apogee) brachten ze voornamelijk games uit voor homecomputers, bijvoorbeeld de ZX Spectrum.

Vergeleken met de eerder behandelde uitgevers lijkt Gremlin een wat minder grote speler in de markt, maar dat is zeker niet het geval afgaand op de games library. In 1999 werd dit bedrijf opgekocht door het Franse Infogrames, een naam die de meesten wat meer zal zeggen.

In 'the early days' kwam Gremlin met games als Thing on a Spring en Wanted: Monty Mole op de proppen, die behoorlijk goed verkochten.

Vanaf de jaren '90 kwam Gremlin met een enorm arsenaal aan games, waarvan de bekende Actua-reeks (als tegenhanger van de EA Sports reeks). Deze reeks bestond onder anderen uit Actua Soccer, Actua Golf, Actua Tennis, etc. Deze reeks was wat minder succesvol dan de EA Sport reeks, maar kon kwalitatief zeker in de buurt komen. Met name de animatie van personen was zeer netjes uitgewerkt.

Maar Gremlin bracht in de 90's ook een aantal andere bekende games uit. Zo waren ze de uitgever van Desert Strike en Jungle Strike, maar ook van de Lotus Trilogy en Whiplash (aka Fatal Racing).

Fatal Racing:

Zool was één van de paradepaartjes van Gremlin, want de vrolijke wereld van de Chupa Chups deed het erg goed (met name op de Amiga). Daarnaast bracht Gremlin wat minder bekende (maar zeker niet mindere) games uit, waaronder Normality, een adventure waarin je een een vreemde snuiter bent en aan het 'normale' leven probeert te ontkomen. Een andere onbekende briljant is Slipstream 5000: een toekomstige vliegracegame waarbij je tegenstanders met wapens het leven zuur kunt maken. Dit spel was grafisch zijn tijd behoorlijk vooruit.

Normality:

In 1996 kocht Gremlin DMA Design op, het bedrijf dat games als Lemmings en GTA ontwikkelde. In 1999 verdween Gremlin door een vijandige overname van Infogrames.

Slipstream 5000 Demo:

De volgende keer behandel ik Microprose, eveneens een bekende uitgever uit de jaren '80 en '90.

[djkoelkast]

Zool en Zool 2 waren voor mij echt toppers, naast de Lotus tilogy. Gremlin doet me echt aan de Amigatijd denken

[Hinse]

Ja, Zool was echt gaaaaaf. Een heel vrolijke spelwereld met veel interactie van voorwerpen. Ik kwam erachter hoe divers Gremlin was toen ik bij m'n Katja Schuurman-agenda (:'))in 1996 een demo cd-rom kreeg van Gremlin. Daar stonden een hoop demo's op (naast de Katja-clip van "Maar nu heb ik er een" ) waaronder Zool, Normality en Slipstream 5000. De rechten van alle games liggen nu bij Atari.

[djkoelkast]

Het is alleen wel overduidelijk gesponsord door Chupa Chups, want die zie je op elk scherm wel

[Hinse]

Ja, ben benieuwd of je bij het spel een paar lollies kreeg Of andersom.

[Hinse]

Dit keer een korte update: Microprose.

Microprose is qua bedrijfs- en librarygrootte te vergelijken met Gremlin, want beide bedrijven brachten ongeveer 100 games uit. Opgericht in 1982, met als doel om vooral simulatiespellen te maken voor homecomputers en pc's, en na financiële problemen halverwege de jaren '90 besloot men enkel nog voor pc te publiceren.

In de jaren '80 publiceerde Micrprose vooral vliegsims, zoals F-19 Stealth Fighter, F-15 Strike Eagle II en M1 Tank Platoon.

De direct opvolgende jaren stonden in het teken van Sid Meier: Railroad Tycoon en Civilization. Beide games waren zeer geliefd bij het hardcore publiek en er zijn nog steeds veel fansites van beide games te vinden.

Een andere sim die van de grond kwam was de Formule 1 reeks van Geoff Crammond: Formula One Grand Prix (World Circuit) en Grand Prix 2. Beide games waren hun tijd ver vooruit op simulatiegebied en Grand Prix 2 wordt nog steeds beschouwd als mijlpaal in de geschiedenis van race simulatie.

Naast Sid Meier en Geoff Crammond, was er nog een derde persoon wiens game door Microprose werd opgepikt, en van al die games nu nog een zeer actieve community kent: Chris Sawyer's Transport Tycoon.

http://www.youtube.com/watch?v=wVfbkDRzGIY

Dat was Microprose in een notendop, de volgende keer gaan we weer verder met een nieuwe uitgever.

[djkoelkast]

Civilization, veel gespeeld, nooit begrepen

[Hinse]

Civilization, veel gespeeld, nooit begrepen

Ja, dat was uit de tijd dat RTS games nog niet fatsoenlijk gevisualiseerd konden worden, waardoor je altijd eerst de legenda uit je hoofd moest leren (zoiets als: bruin vierkantje: tegenstander; rondje: doelwit, etc). Aan de andere kant kon je met genoeg inlevingsvermogen wel je eigen voorstelling maken van de situatie.

[djkoelkast]

In de Amigatijd had je nooit boekjes bij je spellen

[Hinse]

De vorige update was alweer even geleden, maar we gaan verder met korte impressie van Ocean.

Ocean vloeide in 1984 voort uit Spectrum Software en heeft in zijn 14-jarige bestaan een boel games uitgebracht, met name franchises waarvan de licentie werd gekocht op het gebied van film, tv en arcademachines. De kwaliteit van de games wordt als wisselend beschouwd.

Een van de eerst succesvolle spellen was Operation Wolf, een arcadeshooter die op zo ongeveer alle mogelijke consoles uit kwam. Onderstaande screenshots komen van de Amiga, NES, Amstrad en PC (Monochroom).

Andere succesgames van Ocean zijn Addams Family, Voyager, Pang en Plotting. Met name Addams Family werd een succevolle franchise en ook hier werden haast alle consoles en homecomputers aangedaan.

Lost Patrol (1990) is een game die doet denken aan Operation Wolf, want in beide games word je overspoeld door voor die tijd prachtige tussenschermen. Dit spel kwam uit voor de Amiga, Atari ST en PC.

De laatste echte grote franchise van Ocean betreft Jurassic Park, want ook dit spel zag op vele platforms het licht. Met name de SNES-variant kreeg goede reviews.

Na deze series bracht Ocean met het jaar minder games uit, vanwege de steeds hogere licentiekosten van films. In 1998 nam Infogrames Ocean over.

Hieronder een filmpje van Ivanhoe, een andere franchise van Ocean uit 1990.

Het probleem met de games van Ocean was dat men op teveel paarden ging wedden. Voor elk spel moesten constant alle platformen erbij worden betrokken, waardoor de meeste games al gauw 6 ports kenden, waarvan ongeveer de helft vaak matig uitgewerkt. Hierdoor kreeg Ocean veel kritiek te verduren.

Ik heb nu maar een selectie van games behandeld, omdat de library van Ocean wederom vrij groot is. Daarnaast waren ze uitgever van een aantal games (zoals Worms en Lemmings) waarbij ik de naam Ocean minder goed kan plaatsen. In dat geval was de ontwikkelaar belangrijker dan de uitgever.

Binnenkort een nieuw hoofdstuk!

[djkoelkast]

In hetzelfde jaar dat Pang verscheen was er op de Amiga ook Ooops up!

Die heb ik altijd leuker gevonden dan Pang, terwijl het eigenlijk hetzelfde spel is.

[randy_roes]

Ocean had echt geweldige games toch, Jurassic Park voor SNES was zeer goed, én ook Rambo 3.

[Hinse]

Ohja ik vergat Rambo helemaal.

[djkoelkast]

Batman op de Amiga was ook een succesje volgens mij. Beach Volley ook, zeker de muziek was top!

En de enige echt goede 3D shooter (doom-like) was ook van Ocean: Alien Breed 3D (maar de developer was Team17, ook een leuke voor deze serie)

Chase HQ door Taito (uitgegeven door Ocean), ook een leuke om mee te nemen, want Plotting is ook een Taito spel, hier een beter screenshot:

[Hinse]

Ah, interessante aanvulling.

[Hinse]

Wederom een update, ditmaal is Virgin Interactive, kortweg Virgin, aan de beurt. Ik zal in tegenstelling tot de laatste paar uitgevers nu weer vooral op DOS focussen. Het gaat hierbij slechts om een selectie van games.

Net als een aantal eerder behandelde uitgevers was ook Virgin er vroeg bij: sinds 1986 bracht deze uitgever spellen voor DOS uit. De eerste DOS-game betreft Shogun, een 2D adventure game met een rare besturing omdat je constant rondvliegt. Na een kleine pauze op pc-gebied, bracht Virgin pas in 1990 een film-game uit, namelijk de platformer Monty Python's Flying Circus. Ook kwam men met Spirit of Excalibur op de proppen, een grafisch mooie RPG.

Pas na deze beginjaren begon Virgin echt grote games uit te brengen op de pc. In 1991 kwam het vervolg op Spirit of Excalibur uit, namelijk Vengeance of Excalibur, en ook Double Dragon II, The Revenge. Onderstaande screenshot van dit spel betreft de CGA-versie. 1992 was het jaar van Dune, want in dit jaar kwam zowel deel 1 als 2 (The Building of a Dynasty) uit. Beide games waren zeer succesvol en deel 2 (gemaakt door Westwood) wordt nog steeds als de grondlegger van de hedendaagse RTS beschouwd.

Naast deze klassiekerserie was 1992 ook het jaar van een aantal andere bekende games: het veel besproken M.C. Kids, The Legend Of Kyrandia, Curse of Enchantia en The 7th Guest (Special Edition). Laatstgenoemde game had als extra een VHS met 13 minuten aan interviews van de makers. Zoals je kunt zien zijn Virgin's games gezien de tijd dat het gemaakt is erg mooi. De gameplay werd echter niet altijd even goed gevonden.

In 1993 bracht Virgin Cannon Fodder uit, oa bekend vanwege de goede muziek en de unieke speelstijl. Het jaar erop stond in het teken van updates van The Legend Of Kyrandia, Cannon Fodder 2, Disney's Aladdin, Lion King en NASCAR Racing.

Pas de jaren erna piekte Virgin op de markt van computer games, want als ik de games Ignition, Command & Conquer (+ Red Alert), Screamer 1 en 2 zijn slechts voorbeelden van wat er nog werd uitgegeven door Virgin.

Intro Red Alert:

29 juni 2010 aangepast door Hinse

[djkoelkast]

Cannon Fodder was echt een toptitel.

Aladdin en The Lion King mogen er ook zijn overigens.

Dune heb ik nooit gespeeld, is niet mijn soort spel. Goede toevoeging weer

[Hinse]

Deze keer is een wat kleinere uitgever aan de beurt, maar zeker geen onbekende: Bullfrog.

Bullfrog heeft in tegenstelling tot de eerder besproken uitgevers een veel kortere 'levensduur' gekend: 11 jaar. De eerste titel kwen eind jaren '80 uit op de Amiga en Atari ST. Het gaat om de 'parallax scrolling' ruimteshooter Fusion. In 1989 kwam Populous uit, een ontzettend populair isometrisch spel waarin je God mag spelen en andere goden moet verslaan door real-time de boel goed te managen.

Populous was de eerste bekende franchise van Bullfrog en al vanaf het prille begin was er veel samenwerking met EA, hetgeen halverwege jaren '90 zou leiden tot een overname. Door het succes van Populous kwam 2 jaar later al de opvolger uit. Populous II:Trials of the Olympian Gods was een grafisch enorme vooruitgang en ook de gameplay bood meer mogelijkheden. Daarnaast werd dit spel op een heleboel platformen uitgebracht.

Direct na het succes van Populous lanceerde Bullfrog alweer een nieuwe franchise: Syndicate. Dit is een isometrische real-time tactische game waarbij het doel is je eigen syndicate de grootste te maken en andere syndicates uit te schakelen. Er kwamen een aantal expension packs uit voor deze game en de opvolger Syndicate Wars kwam in 1996 uit.

In 1994 bracht Bullfrog Magic Carpet en Theme Park uit. Magic Carpet werd geroemd om de innovatieve speelwijze en het originele verhaal, terwijl Theme Park het eerste spel was waarbij de speler een pretpark kon beheren. Beide games kenden veel ports naar verschillende platformen. Beide games kregen ook verschillende vervolgen (Magic Carpet Plus, Magic Carpet 2, Theme Park World en Theme Park Inc), elk met wisselend succes.

Magic Carpet:

Theme Park:

De laatste franchise van Bullfrog betreft Dungeon Keeper (1997), een RTS waarbij je een kerker beheert en je je slaafse volgelingen in moeten zetten tegen de good guys. Ook dit spel kreeg een opvolger in 1999.

1997 was ook het jaar van Theme Hospital, een spel waarbij je een ziekenhuis moet managen door de patienten door snel en goed mogelijk door de gezondheidszorg te loodsen richting een geslaagde kuur. De vloeiende animaties, leuke gameplay en humor maakte dit tot een succesvol spel.

Het bekende introfilmpje van Theme Park:

[djkoelkast]

Theme Park was best leuk, is ook op veel consoles uitgekomen. Wel erg basic, maar te doen. Beter dan Theme Park World (andere maker volgens mij).

Theme Hospital (waar nu een opensourceversie van wordt gemaakt, van de engine dan, je hebt nog steeds de cd nodig voor de graphics) is echt een topspel. Maar wel liever op de pc dan de console. Het is op de PS1 wat mij betreft slecht speelbaar. Maar dat geldt ook voor Rollercoaster Tycoon op de XBOX.

Syndicate heb ik hier nog mint boxed voor de Atari Jaguar, zelfs het cellofaan zit er nog omheen Binnenkort in de gallery.

[CNRArcade]

Bullfrog Dungeon keeper, Theme Hospital, Populous

[Hinse]

Ik heb zelf de meeste affiniteit met Theme Hospital en ook een beetje Theme Park. De open-source versie van Theme Hospital is al goed, maar nog lang niet af. Magic Carpet had ik toen ik klein was gekregen, maar ik begreep weinig van dat spel.

[CNRArcade]

Dungeon Keeper is de eerste spel van Bullfrog die ik speelde jaren geleden. Ik vond het een super spel, lekker makkelijk om te spelen. Ook Dungeon Keeper 2 heb ik uren lang gespeeld en ik heb nog steeds de cd ervan. Jammer genoeg werkt het niet onder Vista. Ik had het graag weer eens willen spelen.

Populous 3 is de eerste uit de reeks die ik speelde en ook dat spel was echt top. Heel simpel te besturen, Grafisch ook wel mooi in die tijd. Sommige missies waren wel pittig vond ik.

Theme Hospital. Ook weer een goede game die een beetje er laat zien hoe het leven in een ziekenhuis eruit ziet. Je moet mensen helpen, De doktoren goed behandelen, ziekenhuis ook schoon houden, apparatuur controleren en ook de mensen zo goed mogelijk naar hun zin maken. Ook een vrij simpel spel, maar o zo goed.

Theme park world is tenslotte het laatste spel die ook ook wel leuk vond om te doen. Ik heb vroeger ook veel RCT gespeeld, maar Theme park is klein beejte anders. Het is in 3d en kon je ook zelf in de attracties zitten en door het park lopen, iets van RCT nog niet had in die tijd. Verder is het ook een beetje hetzelfde als RCT. Park onderhouden, attracties onderhouden, voldoende toezicht houden en natuurlijk de bezoekers het zo goed mogelijk naar hun zin brengen.

Kortom. Bullfrog is voor mij een goede gameontwikkelaar geweest en ik vind het erg jammer dat het niet meer bestaat.

[Hinse]

De overname van Bullfrog door EA kon je al mijlenver aan zien komen, omdat EA al sinds het begin de uitgever was van Bullfrog's spellen en ze al sinds mid jaren '90 concurrenten opkochten. Wat ik opvallend (en positief) aan Bullfrog vind ten opzichte van andere uitgevers is dat ze met relatief weinig games toch heel veel bekendheid kregen. Bovendien lieten ze zien dat het uitbrengen van vervolgen ook positief kan zijn, zolang je het maar niet jaarlijks doet zoals EA. Per deel moet er gewoon veel vernieuwing in zitten, want dan blijf je respect krijgen van de consument.

[Sam]

Ik heb zelf toen het al een tijdje uit was best veel Theme Park gespeeld. Toen Theme Hospital uitkwam heb ik dit ook gekregen en speelde ik dit helemaal vaak en vond ik nog leuker. Het was ook wat fijner spelen omdat het ook gewoon rechtstreeks vanuit Windows gespeeld kon worden en je niet allerlei ingewikkelde dos-commando's hoefde in te voeren om het geluid en de cd-romspeler te laten werken. Ik heb met Theme Hospital (toen was ik 15) zelfs nog wel eens ruzie met mijn jongere broertje gehad over wie er wanneer mee mocht spelen, zo'n leuk spel vond ik het zelf.

7 juli 2010 aangepast door Sam

[Hinse]

In deze nieuwe bijdrage is id Software aan de beurt.

Net als Bullfrog was id Software een ontwikkelaar die veel naamsbekendheid verwierf met een relatief klein aantal gamereeksen. Het bedrijf werd opgericht in 1991 (en bestaat nog steeds!) door onder anderen de bekende programmeur John Carmack.

De eerste reeks die werd ontwikkeld door id Software was Commander Keen. Deze platformer bestond uit 6 delen, waarvan de eerste 3 door Apogee werden uitgebracht. Dit spel wordt ook wel gezien als de eerste vloeiende side-scroller op de pc, waarbij je met de 8-jarige Billy Blaze door de ruimte reist op zoek naar avonturen.

In 1992 kwam id Software met Catacomb 3D op de proppen, een first-person shooter zich afspelend in een enge horrorsetting. Dit spel werd niet zozeer een succes, maar dezelfde engine werd gebruikt om Wolfenstein 3D mee te programmeren. Deze laatste titel spreekt voor zich.

Wolfenstein 3D was de eerste FPS die populariteit onder het grote publiek verwierf, en samen met de controversiële uitwerking (de verschijning van Hitler en de beklemmende Nazi-sfeer) zorgde voor veel opschudding en weerstand. Het gevolg was dat de ports naar de SNES en Atari Jaguar geen Swastiki-tekens en Nazi-referenties meer bevatte. Slechts anderhalf jaar na het succes van Wolfenstein kwam id al met de volgende controversiële titel: DOOM. De FPS leek definitief zijn doorbraak te hebben doorgemaakt en met betere audiovisuele mogelijkheden leek DOOM voor zijn tijd behoorlijk realistisch. Het spel werd als extreem gewelddadig beschouwd vanwege de hoeveelheid bloed en haast sadistische dodingen van tegenstanders met bijvoorbeeld de befaamde kettingzaag. DOOM kreeg, overigens net als Wolfenstein 3D, een aantal vervolgen.

De laatste grote franchise ontwikkeld door id Software was Quake. Net als DOOM was Quake een logisch vervolg van zijn voorganger. Quake bracht meer grafische pracht dan DOOM en had goede multiplayermogelijkheden. Ook deze game kreeg vervolgen (2 stuks) die beiden zeer populair waren. Quake 3 werd nog tot ver in de 21ste eeuw gebruikt als benchmarktool voor videokaarten.

Natuurlijk heeft id Software nog een aantal andere games uitgebracht, zoals Rescue Rover, Hovertank 3D en Dangerous Dave, maar die vallen in het niet bij de bovenstaande titels.

Kijkje achter de schermen bij de ontwikkeling van DOOM:

De volgende uitgever in deze reeks is Electronic Arts.

12 november 2010 aangepast door Hinse

[Hinse]

Interessant filmpje over id Software en Apogee:

[randy_roes]

Dit is een geweldige aanvulling!!!

id is een geweldige ontwikkelaar en zonder hen waren we in de gamingwereld niet waar we nu staan.

[djkoelkast]

Grappig dat de 3DO versie nog alle originele textures heeft maar de andere ports niet. Wat ik het vreemdste vind is dat de Jaguarversie van Doom geen muziek heeft. Ik vermoed dat deze met .MOD bestanden werkte (want bijvoorbeeld Zool 2 klinkt exact gelijk als de Amiga versie) en dat er geen .MOD beschikbaar was van Doom.

Weer een briljante toevoeging in dit schitterende topic