Euthanasie/zelfmoord

[wonderer]

Een topic over een controversieel onderwerp: het beeindigen van een leven, hetzij door eigen hand (zelfmoord), hetzij met de hulp van iemand anders (euthanasie).

Ik hoop dat er eventjes wordt nagedacht voor er meteen dingen als "egoistisch" en "laf" worden geroepen. Het zit wel een beetje ingewikkelder in elkaar dan dat.

Ik wacht nog even met mijn eigen mening om de discussie niet meteen een bepaalde kant op te sturen, en hoop dat er ook deze keer weer een levendige discussie zal ontstaan, waarbij ik misschien nu niet olie op het vuur hoef te gooien

Handige linkjes:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Euthanasie

http://nl.wikipedia.org/wiki/Zelfdoding

[Twice]

Interessant. Ik heb er afgelopen week nog over gedacht hier een topic over te openen, alleen (nog) niet gedaan, wel toeval dat jij het niet doet.

Het moge duidelijk zijn dat je met de titel het onderwerp erg breed houdt, maar toch erg 'smal'. Euthanasie en zelfmoord vind ik twee totaal verschillende dingen. Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, en eventueel een excuus te geven voor een aparte mening: ik heb een dierbaar iemand verloren aan zelfdoding (geen zin hier te zeggen wie, maar als je het wilt weten vraag je het maar).

Euthanasie vind ik een goede zaak en moet absoluut legaal worden. Als iemand niet meer wil leven moet hij daar maar een punt achter zetten. Als iemand daar de kracht niet voor heeft, wil toch niet zeggen dat het dan maar uitgesteld moet worden. Voor sommige mensen is een situatie dusdanig uitzichtloos dat zij niet meer willen leven. Ik vind dat zij dan geholpen moeten worden in de zin dat de artsen de stekkers eruit mogen trekken. Maarja natuurlijk wel met zijn toestemming, want velen zijn bijvoorbeeld bang voor de dood. Als diegene zelfs daar niet meer over kan oordelen vind ik dat de ouders / levenspartner dit mag beoordelen. Zij weten immers goed hoe de persoon er over denkt.

Zelfdoding vind ik wederom een eigen mening. Als iemand niet meer wil leven, moet diegene er vooral mee stoppen. Het is inderdaad zuur voor de nabestaanden, maar het zij zo. Zij moeten ook inzien dat als diegene liever sterft het maar beter is als die ook sterft. Laf en ego?stisch wordt inderdaad vaak gebruikt. Ik denk dat bij mensen die niet meer willen leven er iets dusdanig mis zit, dat zij op een bepaalde manier ego?stisch zijn: of ze zelfmoord plegen of niet. Laf vind ik het niet, nogmaals: het is je eigen keuze, het is je eigen leven. Maarja, je zou het wel als een makkelijke manier kunnen zien er tussenuit te knijpen, maar neem van mij aan dat weinig die zelfmoord plegen het zien als 'ik houd de eer aan mezelf' of iets dergelijks.

En ja, er zitten ook verschillen in zelfdoding. Sommigen plegen zelfmoord op het moment dat zij iets ernstigs meemaken: familie overlijdt, lopen een blauwtje op, iemand ontsnapt uit de kelder (). Maargoed, de meeste lopen al jaren rond met de gedachte en hebben er over nagedacht. Daar vind ik ook behoorlijke verschillen tussen zitten.

[Lennert]

Ik vind zelfmoord wel degelijk egoistisch, want je neemt meer weg van anderen dan je denkt, en misschien lijkt op een bepaald moment een situatie uitzichtloos, t blijft een moment. Natuurlijk zijn er meer beweegredenen voor zelfmoord, als je zelfmoord pleegd als je bevoorbeeld ernstige marteling te wachten staat kan ik het wel enigsinds begrijpen.

Euthanasie moet kunnen vind ik, want leven als een kasplant heeft niemand wat aan, en we kunnen tegenwoordig een leven eindeloos rekken, en dat heeft volgens mij weinig zin/nut. Ik snap ook niet dan de ouders van Terry Chiavo (k weet niet hoe je het schrijft, maar zij was vorig jaar een veel besproken persoon in de VS) zo tegen euthanasie zijn, tuurlijk hou je van je kind, maar met iets dat alleen ademt en waar het hart van klopt, en verder niets maar dan ook echt niets, daar kun je toch weinig meer bij voelen.

[Sam]

Bij zelfmoord vind ik egoistisch een nogal groot woord maar toch vind ik er ook wel een kern van waarheid in zitten. Hoewel ik zeker kan begrijpen dat als iemand echt in een uitzichtloze situatie zit niet meer verder wil leven zie ik echt vele malen liever dat zo'n persoon echt gaat praten met personen wie hij of zij nog wel vertrouwt. Er zijn namelijk naar mijn idee altijd wel personen in je omgeving die om je geven ook al heb je soms niet direct zelf dat idee. Je doet met zoiets de mensen die zeker om je geven dan ook meer aan met zelfmoord dan dat je zelf soms zou verwachten heb ik het idee. Maar wat ik ook denk is dat sommigen het doen doordat ze denken dat echt iedereen tegen ze is doordat zelfs de personen die in werkelijkheid wel om ze geven toch op bepaalde momenten toch lelijk tegen ze doen en daardoor de situatie echt gewoon helemaal uitzichtloos is.

Kortom: ik kan soms wel begrijpen dat mensen niet verder willen leven maar ik vind dat ze toch echt beter kunnen praten over wat er aan de hand is met personen uit de omgeving die ze vertrouwen.

Over euthanasie kan ik wat korter zijn. Dit moet gewoon kunnen naar mijn mening want alleen maar in een ziekenhuis liggen aan de apparaten om je nog wat langer in leven te houden terwijl het al duidelijk is dat je niet lang meer te leven hebt is helemaal rot en dan lijkt het me beter zo'n persoon snel uit zijn of haar lijden te verlossen.

[Twice]

Nope, ik vind zelfmoord echt niet ego?stisch. Vaak, ook in de situatie zoals ik hem dus heb meegemaakt, zelfs het tegendeel. Diegene dacht juist aan de nabestaanden.

Mensen die zelfmoord plegen zijn vaak depressief. Depressief zijn zoveel mensen, maar manisch depressief (volgens mij zeg ik dat goed) is echt een ziekte die onderschat wordt. Het is niet zo dat die mensen vaker dan normale mensen aan zelfmoord denken, maar die mensen leven in een heel andere wereld: alles wat zich afspeelt om hen heen wordt omgezet in ellende. Het zelfrespect vermindert dan aanzienlijk.

Als jij in zo'n situatie zit, dan heb je meer het idee dat je een last bent in plaats van een lust voor anderen. Je beseft amper dat je dierbaren nog om je geven. Het is niet even van: "Ik praat eens met een dierbare". Goed, en zelfs dat doen denk ik nog genoeg mensen, maar komt daar echt iets uit?

De persoon waar ik over vertelde heeft ik-weet-niet-hoeveel behandelingen gehad van een therapeut, goede vrienden gesproken, een geliefde broer gesproken en er wisten zelfs mensen af van zijn plannen. Het is geen situatie die vergelijkbaar is met een huidelige leefsituatie van ??n van ons. Neem dat maar van mij aan!

[wonderer]

Over euthanasie kan ik kort zijn. Als men besluit dat het leven niet meer is wat de persoon in kwestie ervan verwacht, en er is geen of een kleine kans dat het verbetert, maak er dan in vredesnaam een eind aan. Onnodig lijden is een belediging voor de mensheid.

Over zelfmoord dan... het zal voor veel mensen moeilijk te verteren zijn dat iemand in zijn omgeving hem pijn doet door zelfmoord te plegen. Ik wil dus eerst met klem vragen om je te proberen in te leven in andermans situatie en niet van je eigen uit te gaan. Jij geniet van het leven en je hebt waarschijnlijk een paar problemen overwonnen die destijds erg moeilijk leken, maar vergeleken bij problemen die sommige mensen hebben is dat peanuts.

Ja, er bestaan problemen die geen of onvoldoende oplossingen hebben. Probeer je eens voor te stellen dat je leven zo ontzettend in de soep loopt dat helemaal niks je meer kan opvrolijken, elke dag een pure martelgang is en niemand naar je wil luisteren om je te helpen. Uitzichtloos. De enige manier om aan dit lijden een einde te maken is de dood.

Kun je je voorstellen, dat iemand de natuurlijke drang tot leven kan negeren, dat zelfs de liefde van en voor zijn nabestaanden in het niet valt bij de problemen, dat hij de hand aan zichzelf slaat? Pijn en wanhoop doen rare dingen met mensen. Ook geestelijke pijn.

Van de 1500 man die per jaar een einde aan hun leven maken, zullen er ongetwijfeld een stel zijn die het om een andere reden doen. Een per ongeluk gelukte poging die eigenlijk bedoeld was als een schreeuw om aandacht, een hype, zoals ik een tijdje terug ergens las, vooral onder jongeren.

Een aantal (geestelijke) ziekten drijven mensen tot de rand. Schizofrenie, manische depressiviteit en vast nog wel een paar. Sommige van die ziekten zijn goed te behandelen, mits juist gediagnosticeerd, maar andere behandelingen reduceren het leven tot een minimum. Platgespoten, opgesloten, pillen met een waslijst aan bijwerkingen. En waarom? Is een kutleven dan beter dan geen leven?

Ik vind dat in de huidige maatschappij het leven als te heilig wordt gezien. Kwantiteit gaat blijkbaar boven kwaliteit. Alsof de dood het ergste is dat je kan overkomen.

Denk er eens over na. Wanneer zou JIJ niet meer willen leven?

[randy_roes]

Eigenlijk heb ik bij zelfmoord nog niet erg stilgestaan, mar wonderers argumenten lijken mij toch het aannemelijkst.

Als er echt geen uitweg meer lijkt voor een persoon (zoals wonderer zegt: elke dag is een marteling, niets beurt je nog op) dan vind ik dat de persoon in kwestie het recht heeft om de keuze te maken voor zelfmoord.

Ik vind wel dat je het moet zien als je laatste toevlucht (welke het ook is natuurlijk), want ik moet zeggen dat ik het w?l ego?stisch en laf vind als iemand zelfmoord pleegt enkel en alleen omdat hij/zij ontslagen is. Maar als je nu elke dag geconfronteerd wordt met tegenslagen (groot en klein), en er is nergens een kans op verbetering, no problem.

Eigenlijk moet je gewoon respect hebben voor iemands keuze, als die persoon zelfmoord wil plegen (wel om de eerder genoemde redenen) dan moeten wij als omstaanders die persoon er niet voor veroordelen. Ja, ok, het is jammer, en ja het doet pijn; maar die persoon zelf zat in vele malen meer pijn dan de omstaanders.

Hetzelfde geldt voor euthanasie vind ik, als je de rest van je leven als plant zal leven, wat maak je dan nog uit voor je omstaanders? (je kan, om het even zeer cru te zeggen, evenveel houden van je grootmoeder als ze gestorven is en begraven dan als ze daar als een plant zit en zelfs niet eens meer reageert)

[RM]

Voordat ik mijn meningen hier geef eerst even de definities van euthanasie en zelfmoord omschrijven, zoals ik het zie (om verwarring te voorkomen)

Euthanasie: Iemand heeft zoveel te lijden, leeft als kasplantje en besluit zijn leven te willen eindigen en waardig te willen sterven

Zelfmoord: Iemand zit in diepe shit (psychische problemen) en ziet het leven niet meer zitten en besluit een eind aan zijn leven te maken.

Oke, dat is dan dat; Nu mijn mening(en):

Euthanasie

Tja...Dat blijft een moeilijk geval. Het is naar de familie en de vrienden al gauw hypocriet of laf, maar als je elke dag met zoveel pijn moet leven en je echt niet meer wilt dan kan ik mij heel goed voorstellen dat het dan beter is om uit te stappen. Dat moet de familie dan respecteren vind ik, hoe moeilijk dat ook is.

Zelfmoord

En dit is een compleet ander verhaal. Kijk, ik kan me voorstellen dat wanneer je tot je nek in de stront zit en geen uitweg meer weet dat je dan met de gedachte speelt jezelf op te hangen of voor de trein te gooien, MAAR ik ben dan wel van mening dat (hoe moeilijk dat ook is) je wel even goed moet nadenken. Er zal vast wel iemand zijn die je in vertrouwen kunt nemen of die je misschien kan helpen. Daarnaast bestaan er ook psychiaters en artsen met een geheimhoudingsplicht.

Mensen die daar niet naartoe gaan en zichzelf van kant maken, sorry, maar daar heb ik GEEN respect voor. Op die manier bezorg je je familie/vrienden ook een onplezierig leven toe (ze gaan aan zichzelf twijfelen ofdat ze misschien iets hebben fout gedaan, waardoor de persoon zich van kant gemaakt heeft en vragen zich af of ze het hadden kunnen voorkomen (een schuldgevoel dus)). Daarnaast ben je, afhankelijk van de situatie, ook nog eens een ander tot last. Als je bijvoorbeeld voor de trein sptingt heb je daar ook de machinist (trauma voor zijn leven) en veeele passagiers mee die daardoor vervolgens niet meer verder kunnen ed.

Mensen die geen hulp zoeken en er meteen een eind aanmaken vind ik zeer laf. Waarom?! Omdat ze de nabestaanden een kutgevoel geven en daarnaast geef je deze mensen, in tegenstelling tot euthanasie, geen mogelijk tot het nemen van afscheid.

[Koeiestaart]

Met recht een "leuk" onderwerp om over te discussi?ren. Euthanasie is voor mij zoals de meesten hier een logisch gevolg van een onhoudbaar leven.

Mensen die absoluut niet meer kunnen en willen, moeten wat mij betreft gewoon kunnen beschikken over hun eigen leven. Maar dan vind ik wel dat alleen zij dat mogen doen. Zolang er geen persoonlijke toestemming is, ook al kan de persoon niets meer, moet je het niet toestaan. Euthanasie is een onomkeerbaar begrip. Er moet dus wat mij betreft goed over nagedacht worden en al helemaal niet de keuze laten aan iemand naast de persoon in kwestie.

Zelfmoord ben ik dezelfde mening toegedaan, al is dat wel aan bepaalde restricties gebonden. Zelfmoord is een gigantisch complex begrip. Dat kan niet alleen in termen van ego?sme en lafheid verklaard worden. Zelfmoord plegen vergt veel moed en durf. Ik kan me onmogelijk voorstellen dat mensen voor elke klipscheet zelfmoord plegen. Alle opties zijn afgewogen en de drastische optie zelfmoord is geschikt bevonden. Mensen maken keuzes en dit is een van die keuzes. Dat je je familie opzadelt met een enorm klotegevoel van schuld en weet ik veel allemaal wat, is heel erg. Dit neemt echter niet weg dat een persoon daarvoor in leven moet blijven. Ik weet zeker dat de personen in kwestie ongetwijfeld het dilemma familie de revue hebben laten passeren. Als de persoon dat zelfs niet meer als motivatie voor te blijven leven ziet, is er weinig houden meer aan.

De mens heeft ten allen tijde beschikking over zijn eigen leven. Ik respecteer dat. Ik vind de keuze voor zelfmoord enorm moedig en gedurfd. Het is net als euthanasie onomkeerbaar. Laf zijn is het echt niet wat mij betreft. Ego?stisch zou ik nog over na willen denken. In de letterlijke betekenis van het woord klopt het. Maar zou het aan de andere kant ook niet vreselijk ego?stisch zijn van de familie om iemand per se bij zich te willen houden, terwijl deze persoon zich als een brok depressiviteit door het leven beweegt? Lijkt me een mooie ethische kwestie om over te discussi?ren.

Edit: Heb ik zo op de spelling gelet, schrijf ik 4x euthenasie ipv euthanasie

[wonderer]

Je zegt precies wat ik zou willen zeggen, alleen liet ik het laatste stukje er bewust uit om niet meteen iemand op zijn huid te zitten. Ook ik vind dat het "eisen" dat iemand in leven blijft terwijl dat leven absoluut niet prettig is, egoistischer dan nabestaanden achterlaten.

Uiteindelijk ben JIJ het belangrijkste in je leven en ik vind dat mensen best meer aan zichzelf mogen denken, of in ieder geval dat ze er niet zo erg om veroordeeld worden.

Mijn moeder staat voor iedereen klaar en cijfert zichzelf helemaal weg. Als er iemand niet egoistisch is, is zijn het wel. Maar wordt ze daar gelukkiger van? Nee, ze gaat nu naar een psycholoog om te leren egoistischer te worden, anders krijgt ze een burn-out.

Mensen moeten niet zo veroordelend zijn als iemand aan zichzelf denkt. Natuurlijk zijn daar ook extremen in, maar ik neem aan dat men hier slim genoeg is om te snappen dat ik daar niet op doel.

[wonderer]

Edit: Heb ik zo op de spelling gelet, schrijf ik 4x euthenasie ipv euthanasie

Ik heb het op moeten zoeken voor ik hier durfde te posten

[Koeiestaart]

[..]

Ik heb het op moeten zoeken voor ik hier durfde te posten

Hehe slim dat je dat van te voren hebt gedaan Laten we het er maar op houden dat het een ge?mporteerd Latijns woord is

[Twice]

Zelfmoord

En dit is een compleet ander verhaal. Kijk, ik kan me voorstellen dat wanneer je tot je nek in de stront zit en geen uitweg meer weet dat je dan met de gedachte speelt jezelf op te hangen of voor de trein te gooien, MAAR ik ben dan wel van mening dat (hoe moeilijk dat ook is) je wel even goed moet nadenken. Er zal vast wel iemand zijn die je in vertrouwen kunt nemen of die je misschien kan helpen. Daarnaast bestaan er ook psychiaters en artsen met een geheimhoudingsplicht.

Mensen die daar niet naartoe gaan en zichzelf van kant maken, sorry, maar daar heb ik GEEN respect voor. Op die manier bezorg je je familie/vrienden ook een onplezierig leven toe (ze gaan aan zichzelf twijfelen ofdat ze misschien iets hebben fout gedaan, waardoor de persoon zich van kant gemaakt heeft en vragen zich af of ze het hadden kunnen voorkomen (een schuldgevoel dus)). Daarnaast ben je, afhankelijk van de situatie, ook nog eens een ander tot last. Als je bijvoorbeeld voor de trein sptingt heb je daar ook de machinist (trauma voor zijn leven) en veeele passagiers mee die daardoor vervolgens niet meer verder kunnen ed.

Mensen die geen hulp zoeken en er meteen een eind aanmaken vind ik zeer laf. Waarom?! Omdat ze de nabestaanden een kutgevoel geven en daarnaast geef je deze mensen, in tegenstelling tot euthanasie, geen mogelijk tot het nemen van afscheid.

Zoals ik zeg, zoals wonderer zegt en zoals koeiestaart zegt, het is g??n persoon zoals jij je nu voelt. Ik geloof niet dat er mensen zelfmoord plegen zonder er met andere mensen over te praten. Ik denk dat als je nabestaanden aan zichzelf gaan twijfelen dat dat dan ook weer een fout van hen is. En als je als zelfmoordenaar hen geen kutgevoel wilt bezorgen dan schrijf je maar een afscheidsbrief ofzo. Je zou zelfmoord bijna met een andere ziekte kunnen vergelijken: sterke mensen keren sneller terug van een ernstige ziekte, mensen die 'op' zijn gaan vaak vrij snel de pijp uit. Als mensen depressief zijn kunnen ze ook terugkeren, mits ze daar ?cht voor vechten. Als mensen 'levensmoe' zijn, is het vaak al veel lastiger terug te keren.

Ik denk dat veel zelfmoordgevallen wel hebben gesproken met andere mensen en eventueel psychiators.

Tja, afscheid nemen is er inderdaad niet bij. Ik ben het trouwens wel met je eens dat een zelfmoord als: voor de trein springen, van het dak springen niet juist zijn. Dan ben je al sneller ego?stisch omdat je meerdere mensen een trauma aanricht.

[Koeiestaart]

[..]

Zoals ik zeg, zoals wonderer zegt en zoals koeiestaart zegt, het is g??n persoon zoals jij je nu voelt. Ik geloof niet dat er mensen zelfmoord plegen zonder er met andere mensen over te praten. Ik denk dat als je nabestaanden aan zichzelf gaan twijfelen dat dat dan ook weer een fout van hen is. En als je als zelfmoordenaar hen geen kutgevoel wilt bezorgen dan schrijf je maar een afscheidsbrief ofzo. Je zou zelfmoord bijna met een andere ziekte kunnen vergelijken: sterke mensen keren sneller terug van een ernstige ziekte, mensen die 'op' zijn gaan vaak vrij snel de pijp uit. Als mensen depressief zijn kunnen ze ook terugkeren, mits ze daar ?cht voor vechten. Als mensen 'levensmoe' zijn, is het vaak al veel lastiger terug te keren.

Ik denk dat veel zelfmoordgevallen wel hebben gesproken met andere mensen en eventueel psychiators.

Tja, afscheid nemen is er inderdaad niet bij. Ik ben het trouwens wel met je eens dat een zelfmoord als: voor de trein springen, van het dak springen niet juist zijn. Dan ben je al sneller ego?stisch omdat je meerdere mensen een trauma aanricht.

Ik ben het overgrote deel met je eens, alleen denk ik niet dat een afscheidsbrief het klotegevoel doet verdwijnen. Er worden diepe wonden geslagen, die niet 1,2,3 genezen.

Ook vind ik dat de manier waarop iemand zelfmoord pleegt niet van belang is. Mensen die voor de trein springen lijken mij dat niet te doen om trauma's te veroorzaken. Ook hier geldt wat mij betreft weer: Wat is nou ego?stischer? Mensen die het niet meer zien zitten en SNEL een eind aan hun leven willen maken, of mensen die lopen te mekkeren dat de trein later komt of niet meer rijdt en dat zelfdoders het in het vervolg (technisch gezien heel lastig) maar met pillen moeten doen? Dat de machinist een trauma heeft is haast onvermijdelijk en dat is triest. Maar denk je dat uberhaupt iemand die zelfmoord wil plegen, nog ruimte heeft in zijn geest om na te denken wat de gevolgen zullen zijn voor de machinist of voor de treinreizigers die met hun aktetasje staan te mopperen dat de trein weer laat is? Je kan het ego?stisch noemen, ik noem het onvermijdelijk.

[Twice]

Er zijn meer oplossingen dan pillen slikken.

En het lijkt me dat je niet zo ego?stisch bent buitenstaanders erin te betrekken.

[Koeiestaart]

Pillen slikken was alleen een voorbeeld, ik doel meer op dat het geen reet uitmaakt hoe je er een eind aan maakt, trauma's veroorzaak je toch wel. En dat daar dan buitenstaanders de dupe van worden, helaas, maar het is zo.

Nogmaals lijkt het me niet dat je daar uberhaupt over nadenkt als je van plan bent het te doen. En dat vind ik dus geen ego?sme.

[Twice]

Pillen slikken was alleen een voorbeeld, ik doel meer op dat het geen reet uitmaakt hoe je er een eind aan maakt, trauma's veroorzaak je toch wel. En dat daar dan buitenstaanders de dupe van worden, helaas, maar het is zo.

Nogmaals lijkt het me niet dat je daar uberhaupt over nadenkt als je van plan bent het te doen. En dat vind ik dus geen ego?sme.

Tuurlijk wel. Als je geen buitenstaanders erbij hoef te betrekken doe je dat niet. Trauma's veroorzaak je dan slechts bij de nabestaanden.

[Koeiestaart]

Maar dat is nou juist mijn punt, ik denk niet dat mensen die zelfmoord willen plegen, daar nog over na kunnen of willen denken.

Als je zelfmoord pleegt zit je zo diep in de shit, dat je daar al helemaal niet over nadenkt lijkt me

[wonderer]

Maar dat is nou juist mijn punt, ik denk niet dat mensen die zelfmoord willen plegen, daar nog over na kunnen of willen denken.

Als je zelfmoord pleegt zit je zo diep in de shit, dat je daar al helemaal niet over nadenkt lijkt me

Klopt. Daar heb ik wel eens wat over gehoord/gelezen. Dat je op het moment dat je naast de rails staat te wachten, echt niet meer helder denkt en al helemaal niet aan anderen. Soort tunnelvisie.

Uitzonderingen daargelaten, maar als je denkt aan je eigen leven beeindigen, heb je wel wat anders aan je hoofd dan de machinist.

[Robin04]

Ik snap niet hoe je die knop om kan zetten. Dat je denkt van: "De shit die ik achterlaat zit ik niet mee opgezadeld, ik ben dan toch dood".

Ik zou er sowieso het lef niet voor op kunnen brengen. Maar ik kan het me wel voorstellen als mensen diep in de shit zitten en langzaam gek worden dat ze er eens over nadenken.

[wonderer]

Ik snap niet hoe je die knop om kan zetten. Dat je denkt van: "De shit die ik achterlaat zit ik niet mee opgezadeld, ik ben dan toch dood".

Ik zou er sowieso het lef niet voor op kunnen brengen. Maar ik kan het me wel voorstellen als mensen diep in de shit zitten en langzaam gek worden dat ze er eens over nadenken.

Ik denk ook niet dat de meeste daaraan denken (uitzonderingen daargelaten natuurlijk). Maar goed, dat weet ik natuurlijk niet zeker.

[RM]

[..]

Ik denk ook niet dat de meeste daaraan denken (uitzonderingen daargelaten natuurlijk). Maar goed, dat weet ik natuurlijk niet zeker.

Die mensen denken maar aan 1 ding...verlossing van hun lijden. Alleen vergeten ze (of het boeit ze niet) dat ze hun nabestaanden met de brokken en een schuldgevoel / trauma laten zitten en dat vind ik min of meer hypocriet / ego?stisch.

Aan de andere kant kan ik mij ook wel voorstellen dat een leven laten op zo'n manier geen zin heeft (dan moet je wel heeeel ver heen zijn)

Waar het mij om gaat. Als je er een eind aan wilt maken, moet je dat zelf weten, maar doe dat dan wel zo dat de anderen er geen last van hebben of er van op de hoogte zijn!

[wonderer]

[..]

Waar het mij om gaat. Als je er een eind aan wilt maken, moet je dat zelf weten, maar doe dat dan wel zo dat de anderen er geen last van hebben of er van op de hoogte zijn!

Dat is onmogelijk Er is altijd wel iemand die je vindt, namelijk. En zo niet, dan blijft je familie tot in de oneindigheid zitten met de vraag "waar is ie?!".

Je moet wel realistisch blijven met je wensen.

[RM]

[..]

Dat is onmogelijk Er is altijd wel iemand die je vindt, namelijk. En zo niet, dan blijft je familie tot in de oneindigheid zitten met de vraag "waar is ie?!".

Je moet wel realistisch blijven met je wensen.

Ik bedoel dat meer in de zin van "spring niet voor treinen" of "spring niet van een dak af" of "blaas je jezelf niet op in een toeristisch gebied"...

[Robin04]

[..]

Waar het mij om gaat. Als je er een eind aan wilt maken, moet je dat zelf weten, maar doe dat dan wel zo dat de anderen er geen last van hebben of er van op de hoogte zijn!

Hiermee bedoel je euthanasie neem ik aan?

Als ik straks naar mijn moeder loop en haar vertel dat ik een eind aan m'n leven wil gaan maken zal ze echt niet zeggen: "O, oke jongen, eerlijk en goed van je dat je het aan me vertelt".

Je moet gewoon hulp zoeken als je tot zover in de shit zit. Het is erg 'zielig' om er een eind aan te maken. Dan loop je dus weg voor je eigen problemen.

[wonderer]

Waarom is weglopen voor je problemen zo erg??

[RM]

[..]

Hiermee bedoel je euthanasie neem ik aan?

Als ik straks naar mijn moeder loop en haar vertel dat ik een eind aan m'n leven wil gaan maken zal ze echt niet zeggen: "O, oke jongen, eerlijk en goed van je dat je het aan me vertelt".

Je moet gewoon hulp zoeken als je tot zover in de shit zit. Het is erg 'zielig' om er een eind aan te maken. Dan loop je dus weg voor je eigen problemen.

Nee, hiermee bedoel ik de zelmoord. Euthansie kan op verzoek met behulp van een spuitje of een inslaapmiddel.

Weglopen voor je problemen biedt geen oplossing, een eind aan je leven maken voor jezelf wel. Ik ben er geen voorstander van en vind het puur een ego?stische gedachte. Aan de andere kant ben ik ook wel zo ree?l dat ik weet dat je anderen niet kunt dwingen te leven, laat staan ze te verbieden uit te stappen.

Zelf zou ik het (voor zover ik het me kan indenken) never nooit doen en eerst hulp / steun zoeken bij mijn vrienden/maatjes/ouders/broertje en/of de psychiater.

Zelfmoord zie ik als laf en oneerbiedig, Euthanasie als een "mooie" oplossing om een eind te maken aan het lijden als je voor bijna 100 % zeker weet dat je nooit meer zal kunnen genezen en zal eindigen als een kasplantje...

[wonderer]

[..]

Zelfmoord zie ik als laf en oneerbiedig, Euthanasie als een "mooie" oplossing om een eind te maken aan het lijden als je voor bijna 100 % zeker weet dat je nooit meer zal kunnen genezen en zal eindigen als een kasplantje...

Nogal arrogant om te zeggen dat elk probleem een oplossing heeft, tenzij je toch al bijna doodgaat.

[RM]

[..]

Nogal arrogant om te zeggen dat elk probleem een oplossing heeft, tenzij je toch al bijna doodgaat.

Euthanasie zie ik als lichamelijke pijn en zelfmoord als psychische pijn. Psychisch (wat een ...woord) kun je altijd hulp vinden. Lichamelijk helaas niet, omdat daar niet altijd medicijnen voor zijn of het anders uitpakt dan je hoopt...

[wonderer]

[..]

Euthanasie zie ik als lichamelijke pijn en zelfmoord als psychische pijn. Psychisch (wat een ...woord) kun je altijd hulp vinden. Lichamelijk helaas niet, omdat daar niet altijd medicijnen voor zijn of het anders uitpakt dan je hoopt...

Ja... daarom zitten de TBS klinieken en de inrichtingen ook vol. Omdat er oplossingen voor zijn.

Blaat eens niet respectloos, joh.

Trouwens, met morfine kun je lichamelijke pijn makkelijk uitschakelen. Beetje sneu om dan maar om euthanasie te vragen, vind je niet?

[RM]

[..]

Ja... daarom zitten de TBS klinieken en de inrichtingen ook vol. Omdat er oplossingen voor zijn.

Blaat eens niet respectloos, joh.

Trouwens, met morfine kun je lichamelijke pijn makkelijk uitschakelen. Beetje sneu om dan maar om euthanasie te vragen, vind je niet?

Ik heb weinig zin in weer zo'n rel (net als bij abortus).

Dit is mijn mening erover en ik praat in mijn ogen helemaal niet respectloos. In tegendeel. Ik geef toch ook aan dat ik die mensen niets kan verplichten. Ik heb er alleen geen respect voor als die mensen andere mensen ook met hun problemen opzadelen door zich bijvoorbeeld voor de trein te werpen...

En met morfine kom je een eind, maar dat is duur en je hebt steeds meer nodig om de pijn te verzachten..Kortom, dat is niet eindeloos

[wonderer]

[..]

Ik heb weinig zin in weer zo'n rel (net als bij abortus).

Dit is mijn mening erover en ik praat in mijn ogen helemaal niet respectloos. In tegendeel. Ik geef toch ook aan dat ik die mensen niets kan verplichten. Ik heb er alleen geen respect voor als die mensen andere mensen ook met hun problemen opzadelen door zich bijvoorbeeld voor de trein te werpen...

En met morfine kom je een eind, maar dat is duur en je hebt steeds meer nodig om de pijn te verzachten..Kortom, dat is niet eindeloos

Jij geeft zonder meer aan dat alle psychische problemen op te lossen zijn. Dat is een belachelijke aanname en respectloos naar de mensen toe die in een uitzichtloze situatie zitten. Blijkbaar zoeken die niet hard genoeg naar een oplossing?

Noem eens een oplossing voor depressiviteit, bijvoorbeeld?

[Niveath]

[..]

Euthanasie zie ik als lichamelijke pijn en zelfmoord als psychische pijn. Psychisch (wat een ...woord) kun je altijd hulp vinden. Lichamelijk helaas niet, omdat daar niet altijd medicijnen voor zijn of het anders uitpakt dan je hoopt...

Nu moet ik me toch in de discussie moeien.

Mijn nichtje is een aantal jaren geleden overleden d.m.v. euthanasie. Ze was van haar 12de tot 20ste al psychisch ziek. Ze mankeerde lichamelijk niets (af en toe door eetstoornissen was ze erg mager, maar ze had geen ondraaglijke pijn).

Ze is in die periode in bijna elke psychiatrische kliniek in Nederland en Belgi? geweest en is behandeld door de beste dokters, ze werd alleen niet beter. Ze kon gewoon niet meer. Toen hebben zij en haar ouders alles op alles gezet om aan een pil te komen die je voor het slapen neemt, zodat je nooit meer wakker wordt. Die pil is via doktoren gekregen, dus dit werd gezien als euthanasie.

Ik weet niet of dit allemaal 100% eerlijk is gegaan omdat het toch verboden is, ik weet er niet alles van.

Dit vind ik dus wel op een 'mooie' manier zelfmoord plegen, ze zag eruit alsof ze sliep en ze had alles, maar dan ook alles, geregeld voor haar bruiloft.

[Twice]

[..]

Ik ben er geen voorstander van en vind het puur een ego?stische gedachte.

Wat een reactie.

Verdiep je eens in een situatie! Een depressie of zelfmoordneiging is eventueel wel op te lossen, maar is misschien nog wel moeilijker op te lossen dan een vreselijke ziekte. Het is echt niet zo dat je dan maar even met je familie praat en in ??n keer weer zin hebt om te leven. Neem van mij aan dat mensen die zelfmoord plegen er over nadenken en het g??n beslissing is van een dag. Kom op, ik vind jou momenteel degene die ego?stisch is, je weigert je te verdiepen in een andere situatie.

Waarom tennist een proftennisser zoveel? Ik doe dat toch ook niet?

Verdiep je aub in een andere situatie, net als bij het abotus-topic.

[MarsM]

Ik was niet van plan om me weer heeeeeeel erg in deze discussie te gaan mengen . Maar wat ik (net als bij het abortus topic) gewoon belangrijk vind is de mate waarin iemand zelf beslist of kan beslissen over de kwestie.

Maw: in een geval van euthanasie moet het gewoon kunnen in mijn ogen, wanneer persoon in kwestie dat zelf wenst. Dus NOOIT zonder (schriftelijke) toestemming van de persoon zelf.

In geval van zelfmoord... tja... iemand die dat doet zal het zelf wel het beste weten en goed afgewogen hebben. Het is zoals gezegd niet een keuze die je "zomaar" maakt, dus laf of egoistisch zou ik niet zeggen...

[RM]

Even ter reactie op bovenstaande...

Ik moet toegeven dat ik het erg zwart-wi heb neergezet hierboven ja...

Ik sprak er met een klasgenoot over en die vertelde me ook dat er ook mensen zijn die helemaal niemand hebben. Daar had ik nog niet bij stilgestaan.

Maar nog blijf ik wel zeggen dat ik het niet kan respecteren als mensen in het openbaar uitstappen... (en dat is gewoon een mening)