Doorzoek de community

Er is al een topic over synthesizers geweest, ooit, maar in dit topic leek het me leuk om te laten zien wat ik in de tussentijd aan synths verzameld heb en wat voor soort synthesizers het zijn. Daarnaast kan ik natuurlijk ook altijd vragen over synthesizers beantwoorden. Ik ga ook beschrijvingen geven en uiteindelijk ook alle synths via video's laten zien en horen. Niet alle displays zien er even goed uit op de foto's, dat heeft te maken met de vernieuwingsfrequentie en de sluitertijd van de foto. Ze zijn hier allemaal goed leesbaar (op een enkele na, maar dan zal ik het apart benoemen). Dit is momenteel mijn setup (deel 1): In het rack links vind je bovenaan de Clavia Nord Rack 2. Hier heb ik een uitbreidingskaart bij. Het is de oude 2-versie (er is ook een 2x). Deze synthesizer is "virtueel analoog". Hij is 16-stemmig polyfoon, dat wil zeggen dat hij 16 geluiden/toetsen tegelijk kan laten horen. Hij is ook 4-stemmig multitimbraal en dat wil zeggen dat hij tot 4 afzonderlijke geluiden tegelijk kan afspelen (maar in totaal dus maximaal 16 "toetsen" tegelijkertijd, onderverdeeld over die 1, 2, 3 of 4 geluiden). Deze komt uit 1997. Daar onder een uniek exemplaar, er zijn er maar weinig van gemaakt. De Technics WSA1R. Dit is een Acoustic Modeling Synthesizer, 64-stemmig polyfoon en hij kan ook midifiles van diskettes spelen. Hij komt uit 1995 en is de laatste synthesizer die Technics ooit maakte. Hierna maakten ze alleen nog arrangerkeyboards. Onder de Technics vind je een bekende synthesizer, ook virtueel analoog, de Access Virus b. In heel veel dancemuziek gebruikt. Heel toegankelijke synth en ik heb de houten zijkantjes vervangen voor custom made rackoren. Uiteraard heb ik de houten zijkantjes nog en kunnen die weer worden teruggezet. Hij is 16-stemmig polyfoon en komt uit 1999. Er onder staat een Orla DE 49, dit is een orgel-expansie. Een oud raar ding, maar wel leuk: met drawbars! Voor de echte orgelsound, veel meer info heb ik er niet over. Daar onder staat de Yamaha FB-01. Een 4-operator (digitale) FM-synthesizer. Deze klinkt ongeveer als een Ad-Lib kaart (of een Sega Megadrive). Hij is 8-stemmig polyfoon en 8-stemmig multitimbraal, dat betekent dat als je 8 stemmen multitimbraal gebruikt je maar 1 stem aan polyfonie overhoudt. Deze komt uit 1986 Rechts van de FB-01 wat diskettes met sounds voor de WSA1R en er onder het linker mengpaneel. Onder het mengpaneel 2x Boss (Roland) SE-50 effectprocessors. Maar die ga ik binnenkort vervangen voor 1 ander exemplaar. Onder de effectprocessors hangt weer een unieke synthesizer, het is de Bohm Dynamic 12/24. Een 4-operator FM-synthesizer met een display met 4 karakters. Ga dat maar eens programmeren. Deze heeft een ROM-uitbreiding en daardoor 2x zo veel banks als de originele synth had. Het was ooit een bouwpakket en ik heb hem gekocht van degene die hem heeft gebouwd. Ik kreeg alle documentatie en de oorspronkelijke ROM erbij. Werd in de tijd gebruikt als uitbreiding op je orgel. Hier kun je echt wel heel wilde FM-gein mee uithalen, als je de tijd neemt om hem met de zeer onhandige 0 t/m 9 knoppen te programmeren. Sounds opslaan en terughalen kan via datacassettes (zoals een MSX/C64). Hij is 24-stemmig polyfoon en 2-stemmig multitimbraal (maar dan hou je 12 stemmen polyfonie over). Onder de Bohm zie je de Opcode Studio 5LX. Hierop kun je tot 15 midi-apparaten aan elkaar knopen en via de computer (een Mac) alles wat je maar kunt verzinnen programmeren. Bijvoorbeeld als ik toets 1 van synth 8 indruk wil ik synth 3 horen. Ik noem het mijn gateway naar Midi Heaven. Ik heb er 2 en die zijn gekoppeld, zodoende kan ik 30 synths aan elkaar koppelen zonder ooit een kabel hoeven te wisselen. De Studio 5LX heeft zijn eigen 68000 processor en is voor mij de ideale studiovriend. Onder de Studio 5LX hangt de Akai S01 sampler, mijn laatste aanwinst. Deze heeft de geheugenuitbreiding (er zit nu 2MB geheugen in). Hij samplet 16 bit, 32KHz (cd-kwaliteit is 16 bit 44,1KHz). Een klassieker uit 1993, maar wel voor de sampleguys met een smallere beurs, het was een budgetmodel. Daardoor wel extreem eenvoudig in de bediening. Is de simpelst te bedienen sampler die ik heb. Er kunnen maximaal 8 samples in (alles mono) en die kan hij ook alle 8 tegelijk afspelen als je dat zou willen. Dankzij de geheugenuitbreiding kun je in totaal, verdeeld over de 8 samples 32,25 seconden samplen. De enige opslagmogelijkheid is de interne diskdrive (HD). De sampler is in zijn geheel mono en heeft dus ook maar 1 enkele audio-uitgang. Als laatste in deze setup: de Macintosh Quadra 700 uit 1991. Draait op MacOS 8. Er zit een 68040 processor in (25MHz) en ik gebruik hem om de Studio 5LX te programmeren. Die Opcodes draaien verder stand-alone, je hebt de Mac alleen nodig als je dingen wil veranderen (apparaten, patches). Ik dacht dat er 16mb geheugen in zit. Dit is het linkerdeel van de studio, het middendeel met 4 toetsensynthesizers volgt hierna.

YAMAHA CS-80 Geliefd bij synthesizer-verzamelaars, en niet alleen vanwege het alarmerende hoge tweedehands prijskaartje, was de Yamaha CS-80, een werkelijk uitstekende bijdrage van Japan aan de synthesizer-markt. Fathoms diep, alarmerend ongewoon (die ribboncontroller?) En boordevol geluiden die gewoon niet voortkwamen uit andere, vergelijkbare instrumenten, de CS-80 was een heerlijk luxe instrument. Toch maakte het hoge prijskaartje en het overweldigende gewicht van de CS-80 (het was een terugtrekkende 220lbs) het een harde verkoop, en zoals vele synths uit die tijd, was het ook notoir moeilijk om af te stemmen. De CS-80 was een van de eerste ‘echte’ polysynths, wat betekende dat het spelen van akkoorden helemaal geen probleem was, en het beschikte ook over een functie waarmee lagen konden worden gelaagd, waardoor de uitvoerder in feite twee onafhankelijke achtstemmige selecties kreeg om mee te spelen. Het was ook een van de eerste synthesizers die een aanslaggevoelig toetsenbord aanbood, waardoor het soort expressie meestal verbonden was met ‘echte’ instrumenten en polyfone aftertouch introduceerde. Het beste van alles was echter dat er een aanzienlijke lintcontroller op het voorpaneel was die een naadloze bediening van de verschillende knoppen van de CS-80 mogelijk maakte. In tegenstelling tot de beperkte controles op andere synths, liet het lint van de CS-80 lange, soepele pitch-bochten en gigantische filtervegen toe, waardoor het een veelzijdigheid was waarmee weinig concurrenten konden concurreren.