Échte vrienden heb ik ook niet... net als Adriaantje eigenlijk 1 die ik al vanaf mn 4e jaar ken en nu nog steeds dagelijks spreek en zie. Verder allemaal kennissen, of mensen waar ik mee spreek maar wat verder voor mij niets bijzonders betekent.
Ik heb geen problemen met contacten maken of zoeken... ik ben alleen niet het ''sociale'' type... 9 van de 10 keer vind ik het fijner om mezelf terug te trekken, dan zonodig met andere mensen op om te gaan. Vriendschap is een groot woord, wat ik zelf niet gauw toeken aan een persoon met wie ik contact heb. Vaak denk je ook leuk contact te hebben met iemand, die zich vervolgens heel anders gedraagt ten opzichte van jou als ze in een groepje staan. Ik ben eigenlijk een beetje een achterdochtig persoon... ik irriteer me snel aan anderen en ik vertrouw mensen niet gauw, simpelweg omdat ik maar zélden iemand ontmoet die zowel in een groep als tegen mij als persoon hetzelfde reageert. Velen doen eerst aardig en het andere moment kunnen ze je net zo hard onderuit trappen om er zelf populairder van te worden. Zo ervaar ik het meestal... hoeft natuurlijk niet voor iedereen te gelden...
en zoals ik al zei... mensen met wie je goed om kan gaan zijn geen ''vrienden''. Maar de mensen die ik écht alles toevertrouw zijn maar op 1 hand te tellen Je gevoel bij dit alles heeft wel veel te maken met je ervaringen uit de beginjaren van je leven...