T4600C

Oakley Journeyman filters, ARP Solina String Ensemble, Corsynth VCO. Yamaha CS-80, Yamaha CP-80. Prophet-10, OB-X, Club Of The Knobs modular

Schmidt Synthesizer MEMORYMOOG

Oberheim Matrix 12

Sequential Circuits Prophet-10

Bedoel je dat het aparte karakter van elk individueel model analoge synthesizer - soms zelfs tussen twee samples - iets heeft boven het steriele, statische geluid van een digitale computer synth? en dat sommige mensen dit kunnen warderen en er zelfs behoeften aan hebben? Laat Yamaha dat maar niet horen! Gelukkig zijn er nog bedrijven op andere delen van de wereld die de honger van deze mensen kunnen stillen.

Gewoon ergens een CS-80 vinden, het kan dus!

YAMAHA CS-80 Geliefd bij synthesizer-verzamelaars, en niet alleen vanwege het alarmerende hoge tweedehands prijskaartje, was de Yamaha CS-80, een werkelijk uitstekende bijdrage van Japan aan de synthesizer-markt. Fathoms diep, alarmerend ongewoon (die ribboncontroller?) En boordevol geluiden die gewoon niet voortkwamen uit andere, vergelijkbare instrumenten, de CS-80 was een heerlijk luxe instrument. Toch maakte het hoge prijskaartje en het overweldigende gewicht van de CS-80 (het was een terugtrekkende 220lbs) het een harde verkoop, en zoals vele synths uit die tijd, was het ook notoir moeilijk om af te stemmen. De CS-80 was een van de eerste ‘echte’ polysynths, wat betekende dat het spelen van akkoorden helemaal geen probleem was, en het beschikte ook over een functie waarmee lagen konden worden gelaagd, waardoor de uitvoerder in feite twee onafhankelijke achtstemmige selecties kreeg om mee te spelen. Het was ook een van de eerste synthesizers die een aanslaggevoelig toetsenbord aanbood, waardoor het soort expressie meestal verbonden was met ‘echte’ instrumenten en polyfone aftertouch introduceerde. Het beste van alles was echter dat er een aanzienlijke lintcontroller op het voorpaneel was die een naadloze bediening van de verschillende knoppen van de CS-80 mogelijk maakte. In tegenstelling tot de beperkte controles op andere synths, liet het lint van de CS-80 lange, soepele pitch-bochten en gigantische filtervegen toe, waardoor het een veelzijdigheid was waarmee weinig concurrenten konden concurreren.

Om veel en grote bestanden over te zetten gebruik ik een ZIp 100 drive met printer poort. Werkt makkelijk op dos en windows.

Prive foto's genomen door bemanningslid aanboort de USS Kearsarge. 3 October 1962 Scans van orginele dia's, kleurwaas gecorrigeerd en schoongemaakt met Digital ICE. Zie alle foto's bij dit Flickr album: De foto's zijn hellaas niet scherp genoeg om de horloges goed te lezen, dat zou ons een exacte tijd kunnen geven. Misschien met wat verbeelding en vergelijking van verschillende horloges kunnen we in de buurt komen.

Heyyyy, zie ik daar een Otari MX5050 III staan? Mooi spul!

De keuzen van GPU is gemaakt, in de computer zit nu een RTX 2080 Super van MSI, variant Gaming X Trio. Nu kan ik de GTX 1050 er in laten zitten, sommige programma's kan ik dan alleen daar op laten rekenen. Je kan ook instellen bij sommige spellen om natuurkundige berekeningen (Physics) te offloaden naar de GTX 1050. Maar dan komt de RTX 2080 minder goed aan zijn lucht. Beter om de GTX 1050 in mijn vorige computer te zetten. De RTX 2080 Super heeft speciale Tensor kernen die deep-learning/machine-learning versnellen. Er zijn er een aantal deep-learning programma's die Z/W foto's kunnen inkleuren. DeOldify kan zelfs videobeelden inkleuren. Zoals DeOldify: https://github.com/jantic/DeOldify En deze website die ik al eerder heb gebruikt: https://colourise.sg/ Ik heb een idee om Z/W foto's gemaakt tijdens de maanlandingen om te zetten naar kleur met DeOldify. Eerst moet ik het programma trainen met de duizenden kleurenfoto's die tijdens de missies gemaakt zijn. Als er iets goeds uitkomt maak ik er wel een draadje over...

Wat voor schijf/lees snelheden krijg je met jouw Toshiba X300? Mijn cijfers zijn hier te zien (Met een overclock van 4ghz naar 4,67ghz) SSD: SusWrite @10s intervals: 2189 2061 2007 2116 2032 1893 MB/s Random 4K 120mb/s HDD 1: SusWrite @10s intervals: 214 214 216 216 216 217 MB/s Random 4K: 183 MB/s HDD 2: SusWrite @10s intervals: 210 214 214 214 214 210 MB/s Random 4K: 185 MB/s

Ik heb altijd al willen proberen om individuele fotos gemaakt met de Apollo Metric Mapping Camera samen te voegen. Ze zijn immers achter elkaar genomen met overlap De foto's zijn hier in krankzinnige resolutie te downloaden: http://wms.lroc.asu.edu/apollo/browse?camera=M&mission=16&page=2 Hiervoor had ik nooit genoeg geheugen en het programma liep enorm traag. het bleef maar crashen. Hopelijk gaat het nu lukken!

Uiteindelijk komt alles op Flickr en kunnen archieven die interesse hebben alles downloaden. Wat ik met de negatieven ga doen, daar ben ik met een aantal mensen nog over aan het praten. afbeelding] afbeelding] afbeelding] afbeelding] afbeelding] afbeelding]

En hier dan een userbenchmark zonder overklokken.

Waarschijnlijk verschillende landen en jaartijden. Het is verbluffend hoe scherp sommige foto's zijn.

Natuurlijk! de 970 pro is pci 3.0 x4 NVMe voor de M sleuf.

Mijn huidige Core 2 Quad Q9650 computer heeft steeds vaker problemen, onder zware lading loopt die vast of sluit het programma af. Hierdoor kan ik niet meer verwerken en renderen wat ik wil! Het is dus tijd voor een nieuwe computer! Hierbij de onderdelen: Be quiet! Pure Base 600 Window Orange - Towermodel Corsair HX750 80 Plus Platinum MSI X299 Gaming Pro Carbon Intel Core i7-9800X Noctua NH-U12A 4x 8gb HyperX Predator 3200 MHz / PC4-25600 - CL16 1x Samsung 970 PRO 512GB M.2 2x 4TB Barracuda Pro Ik weet nog niet welke GPU ik zal kopen, een RTX 2080 Super of RTX 2080 TI, misschien de MSI GeForce RTX 2080 Ti GAMING X TRIO. Op dit moment heb ik een MSI GTX 1050 Een uitgangspunt waar ik altijd voor ga is stilte, zelfs onder zware landing. Dit moet lukken door de grote Noctua, Be quiet!, en MSI fans op de CPU koeler, GPU en kast.

Scans van orginele 35mm negatieven. Nog honderden te gaan, waarschijnelijk van de zelfde fotograaf. https://live.staticflickr.com/65535/47907937121_b641343981_z_d.jpg[/img] https://live.staticflickr.com/65535/40941347583_860ab7abc6_z_d.jpg[/img] Één negatief kokertje van Agfa Isopan F heeft een datum van Sep. 1941

we konden er op wachten

Met behulp van het unmannedspaceflight-forum hebben we eindelijk de afbeeldingen kunnen traceren die zijn hersteld van onze Pioneer-tapes. Laten we er in duiken: De beelden hersteld van onze Pioneer-banden behoren tot spectrofotometrische observaties van planeten, satellieten en asteroïden. De online bestanden die overeenkomen met bestanden op onze tapes zijn hier te vinden: https://archive.stsci.edu/proposal_search.php?id=PSMGT&mission=iue De zwart / wit- en kleurenafbeeldingen op QK7992H zijn LWR01530, LWR01531 en LWR01532. We hebben momenteel slechts een klein deel van Pione-7937 (Lezen vorig jaar was moeilijk), maar de metadata zegt dat het LWR1888 is. Dus wat hebben we hiervan geleerd? 1. Het is nog steeds mogelijk om binaire gegevens van magnetische banden correct te lezen en te digitaliseren, tenminste uit de jaren '70 en '60. Zolang zorg en expertise wordt geboden. 2. Met de hulp van mensen over de hele wereld konden we de afbeeldingsgegevens correct verwerken tot een gemeenschappelijk, modern formaat dat gemakkelijk toegankelijk is met moderne besturingssystemen en software. 3. Een cruciale factor bij de juiste gegevensverwerking waren de metagegevens op de tape, die gemakkelijk leesbaar waren en belangrijke aanwijzingen voor de inhoud van de banden bevatten. 4. Het is onwaarschijnlijk dat de resterende tapes enkele verloren Pioneer-gegevenssets bevatten, omdat ze allemaal deel uitmaakten van dezelfde partij. 5. Crowdsourcing en het openlijk verstrekken van de bestanden is misschien wel de belangrijkste factor in het succes van dit project geweest. Chuck is klaar met de modificaties aan zijn tape recorder, deze laten hem de recorder nog beter afstellen. Hij gaat nog een poging wagen om de resterende banden te lezen. Maar op dit moment is hij +/-50 NASA banden uit de jaren 60 aan het digitaliseren voor de NASA, wij kunnen ons slechts verbeelden wat voor topgeheimen Russische spion-satelliet foto's op deze banden staan! Vriendelijke groeten, Niels

In dit geval lijkt het er wel op dat de opnamen kop en reproductie kop hetzelfden zijn, dat is volgens mij wel vaker zo in casette en bandrecorders. Dus waarschijnelijk zijn de koppen zelf uitwisselbaar, maar zijn de draden anders aangesloten. Zullen we achterkomen als ik de reproductie set beter kan bekijken. Hoe gevoelig zijn magneetkoppen for ESD?

De opnamen kop uit elkaar gehaald om te kijken hoe alles aangesloten zit. ZIjn opnamen koppen altijd anders gewired dan reproductie koppen?

Hmm, heb jij een catalogus?