Koen

UIteraard is YT onder de motorkap progressief, anders wordt het niets met al die domme computerschermen (die ook in 2020 nog struikelen over iets wat tv-schermen al tachtig jaar goed doen). Neemt niet weg dat je bij 50p toch keurig de bewegingsinformatie kan behouden? (Bestaat vast een technische term voor.) Zoiets ongeveer. 100% correct ziet het er hier trouwens niet uit (misschien mijn scherm, misschien zijn software). Evenwel een stuk beter wat mij betreft dan 25p (om nog maar te zwijgen van de hoeveelheid scherpte die je bij terugschalen naar 480 zou hebben).

Ik ben geen grote kenner van deze materie (veiligheidshalve houd ik voor persoonlijk gebruik gewoon resolutie en framerate van de bron aan) maar hoe zou jij dan materiaal aan Youtube aanbieden om interlacing te behouden? Ik lees dat embedden in 50p werkt, en dat klinkt ook logisch. Als i aanbieden werkt voor zover ik weet niet, omdat YT er dan op eigen houtje 25p van maakt, maar geef ze 50p bij HD en dat behouden ze. Ik moest eens een testje doen...

Zelf geen rechtstreekse ervaring met VCR, maar volgens wat ik ervan gelezen heb: -TBC zeer aan te bevelen, signaal minder stabiel dan VHS. -Als je handig bent met elektronica, kan je een video uit (cinch) aan het toestel monteren (soldeerwerkje). -Wat ik aan VCR-opnames gezien heb, ziet er niet anders uit dan andere courante amateursystemen zoals VHS, dus gewoon interlaced en SD-resolutie. Ik plak even een opmerking die ik toevallig tegenkom als ik zoek of een 1702 toevallig wel een video uit heeft ingebouwd (nee). "[E]en composite video en een Y/C uitgang ingebouwd in een N1700, veel betere beeldkwaliteit hieruit." http://www.transistorforum.nl/forum/index.php?mode=thread&id=16934 Hoe? Zo. Gaat mijn petje te boven, helaas... https://gromsound.mfbfreaks.com/app/vcrtips.htm Terzijde, wie de hoogste kwaliteit nastreeft vindt dit maar niets, maar ik lus door via een DVD-recorder voor digitalisatie van VHS. Dat toestel doet dan dienst als een soort ersatz-TBC. Voor testdoeleinden heb ik die DVD-recorder er wel eens tussenuit gehaald, en zelfs bij VHS leverde dat duidelijk meer zwabber op. Zal vermoedelijk bij VCR al helemaal zo zijn. 🙂 Applaus bij voorbaat voor het voornemen de opnames op Youtube te plaatsen. Doe de wereld een lol en schaal de opnames op naar 1080/50p voor je ze aan Youtube aanbiedt. Dat zorgt ervoor dat de interlacing behouden blijft en behoudt (met hopelijk niet al te veel converteer-artefacten) op z'n minst de oorspronkelijke resolutie... zoals je wel zal weten, herleidt Youtube 720*576 naar 480. Boe! Als ik jou was, zou ik wat het digitaliseringsproces betreft eerst wat experimentjes doen met VHS voor te beginnen aan VCR met zijn kwetsbare banden vol (vermoedelijk) niet officieel gearchiveerd materiaal en toestellen die zuchtend en kreunend het einde van de band proberen te halen. Maar goed, dat kun je zelf ook wel bedenken geloof ik. 😉 Hopelijk voor je zitten er geen banden van Scotch tussen, die staan erom bekend dat ze na al die jaren een hoop partikeltjes afscheiden. Als zuiderbuur ben ik extra benieuwd naar de Belgische opnames, die kom je minder vaak tegen dan Nederlandse. 🙂

Ook eens even gekeken rond de tijd die ik me meende te herinneren, en de kranten vermelden bijvoorbeeld 25.5.95 bij RTL4. Uitzendingen van buitenlandse programma's is iets waar ik me nooit erg in verdiept heb, er is al zoveel 'eigen' materiaal. 🙂 Gelukkig voor de TS blijken er dus een paar seizoenen ondertiteld te zijn uitgebracht, daar kan zijn oma toch al wat mee.

Ook nog wel bij RTL, ca. 1995. Misschien ook nog wel in België te zien geweest, dat zou een geïnteresseerde altijd eens kunnen uitzoeken.

Ik wist niet dat die video in Nederland geblokkeerd was, excuses daarvoor. Veel mis je niet hoor, was van mijn kant voornamelijk bedoeld om mijn vermoeden te onderbouwen dat de productie volledig op film was.

Interessant. Ik had er nog nooit van gehoord, moet ik toegeven. Uit 1977. Kan dus thuis opgenomen zijn, wel aan de vroege kant. Hier komt leuker nieuws: het programma is volgens de kranten in '83 nog een keertje herhaald... blijkbaar inclusief de twee afleveringen die in het archief zouden ontbreken. Verhoogt toch aanzienlijk de kans dat mensen het hebben opgenomen... Ik vestig ook even de aandacht hierop: http://www.zeppos.hiddentigerbooks.co.uk/be_brt_vrt_series.htm ...waar geschreven staat dat Rondau compleet zou zijn, en 16mm. Een paar fragmentjes Rondau vind je in 'De magie van het jeugdfeuilleton' (vanaf 26'30). Ik zie interieur op film... goed, mijn theorie dat het misschien video was, kan vermoedelijk in de prullenbak. Toch niet twee afleveringen azijn?

Ik geloof dat je bij zo'n Philips geen scherpte kunt aanpassen. Kan me voorstellen dat er verschillen zijn qua teletekstprestaties tussen verschillende recorders, maar dat is iets waar ik zelf nooit op gelet heb...

Dit lijkt me een vraag voor forum-mfbreaks.nl, zitten wel wat techneuten en ze vinden alles interessant zolang het maar Philips is. 🙂

Ik heb het ook niet. Zijn met hun niet-sportwerk ook wel vroeger gestopt dan Koot & Bie, nee? Wat ik van dat laatste duo op VHS ben tegengekomen is ook vooral van de latere jaren.

Ik zou zeggen van wel hoor. 't Is materiaal dat relatief veel opgenomen lijkt te zijn, maar zoals gebruikelijk wat minder courant naarmate de opnames ouder zijn. Die programma's circuleren ook wel: toen ik een paar jaar geleden eens een zo compleet mogelijke collectie bij elkaar probeerde te krijgen, had iemand zo goed als alles op Youtube gezet. Grosso modo: jaren zeventig via (klaarblijkelijk) bij B&G aangekochte bestanden, eerste helft jaren tachtig via niet altijd even complete off-airs, en daarna off-airs die gelukkig wel compleet waren. Ik heb zelf vorige maand nog een aantal Keeks uit '89 en '91 gedigitaliseerd... had ik al wel, maar dit was een upgrade (daarom ook dat ik nu pas aan banden toekwam die hier al vijf jaar liggen). Ik geloof dat het de bedoeling is om mettertijd alles op het officiële YT-kanaal te plaatsen, wat toch al betere kwaliteit zou moeten geven dan de inspanningen van de meeste amateurliefhebbers... maar dan is het nog maar 480p, deinterlaced en aan een matige bitrate. Kijk ik toch liever naar een keurig gedigitaliseerde VHS. Helaas is Koot en Bie slechts zeer fragmentarisch commercieel uitgebracht. Er is een tiendelige DVD-reeks van kort na de millenniumwissel (die een VHS-reeks uit de tweede helft van de jaren negentig spiegelt) met fragmenten en een handjevol volledige programma's, de meeste (alle?) Boekenweekcompilaties zijn op DVD uitgebracht en een paar jaar geleden nog zijn tien langere afleveringen uit de jaren tachtig integraal op DVD uitgebracht. Daarnaast nog wat verdwaalde losse flodders (enkele video's uit de jaren tachtig, 'Een gebaar', 'Gala van het Gouden Hoofd') maar alles samen toch een zeer beperkte greep uit de honderden afleveringen. Een grote K&B-fan die ik ken heeft van een van de heren bij een signeersessie vernomen dat ze zelf kwaliteitsbedenkingen hebben bij het idee álles uit te brengen... ik vind het jammer.

Lingo was me ook al eens opgevallen. 🙂 Het mag blijven bestaan hoor, maar voor buitenstaanders komt 'dit wel, dat niet' soms wat raadselachtig over. Ik ben er ook niet uitgebreid van op de hoogte in hoeverre het Koot & Bie-verleden doorploegd is, ik stel alleen als buitenstaander vast dat de heren bovengemiddeld veel zorg dragen voor hun verleden en dat er met dat materiaal ook nog eens geregeld wat gebeurt (de bekende Boekenweekcompilaties, af en toe een DVD, het Youtubekanaal). Ik kan me moeilijk voorstellen dat er een lijn in het zand getrokken wordt op het ogenblik dat ze van de VARA naar de VPRO gaan en dat alles wat ervoor komt hen totaal niet zou interesseren. Zoals gebruikelijk zit je als buitenstaander met het gegeven dat de beschikbare info weinig concreet is. Groothuizen zegt dat de VARA 'heel veel' Koot & Bie op 2" heeft. Hoeveel is heel veel? En in hoeverre komt het materiaal dat bij de VARA zou liggen overeen met wat er bij B&G bekend is? Ter referentie, de onvolpezen site kootenbie,nl vermeldt dat Koot en Bie tot 1972 meewerkten aan volgende programma's. Voor reeksen met een redelijk aantal afleveringen heb ik er even de omroep bijgezocht. 31 afleveringen van Hadimassa (VARA) 17 afleveringen van Fanclub/Fenklup (VARA) 3 afleveringen van Mies-en-scène (VARA) 2 afleveringen van Yin Yang 1 aflevering van Puntje puntje puntje 11 afleveringen van Zomaar een zomeravond (VARA) 12 afleveringen van Levende filosofie (Teleac) 1 aflevering van Het kind van de tsaar (tv-drama) 1 aflevering van Hoe het ook kan 1 aflevering van Hoe laat is het nou 22 afleveringen van Esperanto (Teleac) 1 aflevering van Ein Hit für Deutschland

Richard Groothuizen zat op 29 september in het Radio 1 Journaal, nog steeds zonder koppeltekens maar wel met beeld, en dat valt hier te bewonderen: https://www.nporadio1.nl/nos-radio-1-journaal/onderwerpen/65504-2020-09-29-een-echte-koot-en-bie-encyclopedie In het gesprek wordt (vanaf 3'07) ook over het archief gesproken. Een geredigeerde versie van dat stukje hieronder. Waar kwamen de draaiboeken vandaan? "Dat is wel een leuk verhaal. Toen ik in '87 begon, maakte je een afspraak met -toentertijd - het NOB. Dan zeiden ze 'wat kom je doen', en dan mócht je langskomen, en kon je voor 75 gulden per uur onder streng toezicht kijken in de omroeparchieven. Er werd ook gelet op wat je opschreef, want Koot & Bie waren toen heilig. Nou, dan had je een deel, maar miste je nog heel veel." Er lag in ieder geval nog wel materiaal. "Er lagen nog wel dingen. Vijf jaar later raakte ik twee notities kwijt, en wilde ik weer langskomen bij de VARA. Die was toen gefuseerd met de VPRO [Groothuizen bedoelt wellicht het gezamenlijke gebouw, KB], en het archief was gedecimeerd. Dus ik kwam langs, en de mensen bij het archief begonnen te lachen. 'Ja, dan had je vijf jaar eerder moeten zijn.' Ik zei, 'ik bén hier vijf jaar geleden geweest, toen heb ik notities gemaakt, maar twee dingen mis ik nu'. Later kwamen ze alsnog boven water tussen de kussens van de bank, maar ik schrok ervan hoe in de jaren negentig in Hilversum het grote weggooien begon." Dat zijn de bekende verhalen dat banden werden overgespoeld en zo. "Nou, het is nog veel erger. Tot en met '82 had je die dure Ampexbanden, en ik weet bijvoorbeeld dat de VARA nog heel veel Koot & Bie uit de VARA-tijd op 2"-Ampexbanden heeft. Die liggen op -4 opgeslagen, en er is geen geld voor. Ik heb al gezegd dat ik wel een budget heb om die banden te digitaliseren, dan kunnen we naar Koot & Bie kijken in de jaren zestig en vroege jaren zeventig, materiaal dat we nooit meer teruggekeken hebben." Ik vind het zelf een beetje moeilijk het bovenstaande te rijmen met mijn beperkte kennis over de Nederlandse archiefgeplogenheden. Koot & Bie is vrij uitvoerig gedocumenteerd en gearchiveerd, en ooit (jaar of vijftien geleden, schat ik) ben ik zelfs ergens een oproep tegengekomen voor K&B-materiaal waarvan bekend is dat het niet in de archieven zit (als ik het me goed herinner gaat het dan vooral om een cursus Esperanto voor Teleac en een lange thema-avond voor de VPRO). Ik weet niet goed hoe zoiets in overeenstemming gebracht kan worden met het verhaal dat bij de VARA, toch een voor de hand liggend aanspreekpunt, niet gedigitaliseerd materiaal zou liggen van Hadimassa (want over wat anders kan het moeilijk gaan). Hadimassa is een van die bekende titels waarbij doorheen de decennia geregeld is teruggegrepen naar de beperkte hoeveelheid bewaard materiaal, en het zou bepaald verrassend zijn als al die tijd uitzendingen bij de VARA gelegen zouden hebben waar niets mee gebeurde terwijl men nog maar eens de partyrobot uitzond. Enfin, intrigerende uitspraken van Groothuizen in ieder geval.

Ik zie dat het Koot-en-Bieboek van Groothuizen gisteren verschenen is, dus die man is dezer dagen wellicht druk met allerlei promotietoestanden. Ik zou suggereren gewoon een paar maanden te wachten, na kerst of zo zal het grootste gedeelte van interviews en aanverwanten achter de rug zijn en dan is hij misschien toeschietelijker met interviews. Een probleem als je echt wil doordringen tot de praktische details van archiefbeheer lijkt te zijn dat daar in NL (maar in B ook hoor) voor zover ik weet weinig doorgedreven onderzoek naar gedaan is, de publiek beschikbare kennis is beperkt. Ik vermoed dat je voor kennis echt zelf op zoek zou moeten gaan naar mensen die er 'hands on' mee bezig waren. Ik zou het zelf doen, maar ja... geen auto, ik slaap slecht... het heeft weinig zin aan een dergelijk project te beginnen als je al bij voorbaat weet dat je er toch niet echt aan toe zult komen. Ik vrees ook een beetje dat mensen wat vreemd zouden opkijken van een buitenstaander die zich in dergelijke zaken mengt, en dat sommige personen/diensten misschien zelfs liever niet hebben dat al te veel ruchtbaarheid gegeven wordt aan het toch wel erg selectieve archiefbeleid van de Nederlandse omroepen. Recent heb ik me wat uitvoeriger verdiept in wat er aan VPRO-materiaal bewaard is bij B&G. Mijn indruk is dat het veruit de meest grondig gearchiveerde omroep is, deels door hun eigen inspanningen. Die 'eigen' dragers lijken op een later tijdstip gedoneerd te zijn aan B&G, zodat de gehele VPRO-collectie aldaar nu bestaat uit de combinatie van eerder door B&G gemaakte off-airs plus masters die later gedoneerd zijn door de VPRO. Wat B&G heeft heb ik niet vergeleken met het geheel aan uitgezonden programma's, maar volgens mij is VPRO-tv na pakweg 1980 grotendeels volledig. Radio ietsje minder/later, maar nog steeds zeer goed in vergelijking met andere omroepen. VARA merkelijk slechter, in ieder geval grote hoeveelheden radio foetsie. Anekdotisch voorbeeld: het radioprogramma 'Uitgelicht' (interviews met cabaret- en kleinkunstmensen) waar ik rond de eeuwwisseling naar luisterde, heeft vele ontbrekende afleveringen tot het ogenblik waarop B&G in het najaar van 2001 overschakelt naar een ander opnamesysteem (overgang van DAT waaruit achteraf geselecteerd werd naar rechtstreeks op CD-R, zoals enige tijd geleden hier uitgelegd door mcmurdy). Dat voorbeeld is exemplarisch voor wel meer VARA-radio die verder ging dan alleen wat plaatjes draaien (waarvan ik kan begrijpen dat het geen archiefprioriteit heeft). Ach, eigenlijk zou ik me toch eens moeten verdiepen in de officieuze archiefstatus van cabaretgerelateerde radioprogramma's. Het interesseert me toch wel. 🙂

Dat is dus voor alle duidelijkheid de uitzending van 29.4.2000, als ik me niet vergis een docu gevolgd door een collectie muziekclips. KOHM zelf heeft ruwweg gelopen tussen '95 en 2004. Er werden voornamelijk aangekochte docu's uitgezonden, vaak wat oudere titels die op dat ogenblik niet meer zo vaak elders te zien waren dus dat was ergens wel een prettige bijkomstigheid. Een enkele keer kwam er een eigen, nieuwe productie langs; de circa twee dozijn afleveringen bij B&G geven wellicht een goed overzicht van die categorie (o.a. programma's over Andréa Domburg, Cees Nooteboom en Cees Buddingh').

Ik vraag me af of deze beelden gerelateerd zouden kunnen zijn aan 'Bezoek H.K.H. prinses Beatrix aan Suriname', bij B&G (fictief) gedateerd op 1.3.65. Maar als je ruwe opnames hebt dan zit daar natuurlijk meer in dan in het afgewerkte product. https://zoeken.beeldengeluid.nl/program/urn:vme:default:program:2101608130113681431?ac=dgtl&q=beatrix

Het ziet er agressief en ongezellig uit, maar dat ligt aan het computerspelletje en niet aan jou. Waarom hoor je nooit wat over spelletjes waarbij je, ik zeg maar wat, een ingewikkelde trui moet breien of een taal moet leren? Enfin, tot zover mijn inhoudelijke bedenkingen. Het ziet er keurig uit zo en afgaande op je beschrijving is wat je gemaakt hebt vele malen beter dan het origineel, maar helemaal zeker weet ik dat niet want het origineel zit niet in je video. 🙂

Ik herken die screengrabs van Cinderella, daar had degene van wie ik een tijd geleden iets las over prutswerk bij Disney'restauraties' ook naar gelinkt. 't Is bizar hoor, het ruikt naar het verlangen om zo'n film te herscheppen i.p.v. een keurig opgepoetste versie te presenteren zoals dat in het HD-tijdperk voor zovele filmklassiekers gebeurd is. Rechtstreekse ervaring met streamingplatformen heb ik nauwelijks, maar je hoort inderdaad wel vaak klagen over het fait dat het zo versnipperd is. Links en rechts zijn wat pogingen om in ieder geval de grote omroepen van een land bij elkaar te brengen (NLziet, Britbox, en in Vlaanderen staat zoiets in de steigers voor 2021 of zo) maar het is natuurlijk rommelig dat wie daarnaast ook geïnteresseerd is in platformen die alleen in de streamingwereld bestaan (Netflix, Amazon Video en een grote hoop spelers waar bijna niemand van gehoord heeft) zich een weg moet banen door een oerwoud van aanbieders. Die graag ook allemaal even wat geld vangen van de kijker. Gelukkig inderdaad dat er nog thuisopnames bestaan voor dingen die nadien mismeesterd werden, maar het blijft wel behelpen als je naast commerciële uitgaves die het net niet zijn ook nog een collectie eigen opnames moet aanhouden in vaak mindere kwaliteit, omdat die wél 'correct' zijn. Voor gereviseerde bestanden, ongeacht of ze nu worden aangeboden op DVD of als stream, pas ik liever... al ben ik er misschien mettertijd wat minder streng voor geworden. Zo zou de BD van de 'Pride & Prejudice' uit '95 op weg moeten zijn voor mij, ik weet dat daarvan de aftiteling niet 'correct' is (verkeerd lettertype en zo nog wat schoonheidsfoutjes) maar als ik daar een sterk verbeterde resolutie voor krijg dan neem ik dat er maar bij. Maar dingen zoals Thunderdbirds of (de eerste BD van) The World at War, beide 4:3 bijgesneden tot breedbeeld, laten we braaf aan ons voorbij gaan. Omroeplogo's zijn al een kwarteeuw een probleem, al vind ik dat dat nog meevalt naast de gewoonte die de VRT nu al een paar jaar heeft om eigen fictie vaste ondertitels mee te geven. Een jaar of twee geleden heb ik van hen eens bijna alles van Witse opgenomen, maar op meer dan honderd afleveringen is er altijd wel links en rechts eentje waarvan de opname mislukt. Tot mijn vreugde stonden bij die herhalingen geen ondertitels in beeld. Nu zijn ze alweer opnieuw begonnen aan die reeks, dus ik braaf degene eruit pikken die ik eerder gemist had... hebben ze er toch ondertitels onder gezet. Die geoblocking voor streaming begrijp ik niet helemaal, ik dacht dat dat binnen de EU helemaal niet meer mocht, maar je ziet het inderdaad nog steeds. Gek genoeg verdwijnen de geoblocks bij de NPO als sneeuw voor de zon zodra je een betalend account hebt... laat dat een voordeel zijn van het feit dat mijn moeder hier 'The Great British Bake Off' wil zien. 🙂 Als ik lees dat je materiaal hebt opgehaald bij een DJ ga ik me gelijk afvragen of die knaap ook dingen van zichzelf had liggen die niet in de archieven zitten. 🙂 Enigszins gerelateerd; af en toe denk ik er weer eens aan om een eigen mini-Netflix in elkaar te knutselen met een NAS, maar je komt nog steeds snel bij vele honderden euro's uit, en dat schrikt af. 🙂 Bijvoorbeeld een NAS met 4 x 12 TB... zit je met wat mazzel nog net onder de duizend euro, maar veel scheelt het niet! Denk dat zoiets wel een stuk aanlokkelijker zou zijn om eens in de zetel te ploffen en eens iets aan te klikken dan wat ik nu heb, een collectie met losse schijven plus wat commerciële DVD's. Gaat ook, maar het gebruiksgemak is toch minder. Positief is wel dat een TB nog een derde kost van wat ik er in 2009 voor betaalde, toen ik met schijfopslag begon. 🙂

Ik geloof dat Disney me enigszins tegen hen in het harnas gejaagd heeft door hoge prijzen te vragen voor titels die goed verkopen. Dat zie je nu nog, om de een of andere reden lijkt zowat de helft van de koopcassettes die je tegenwoordig op tweedehandssites vindt Disneyklassiekers te betreffen. Ik heb het nu over grosso modo het pre-internettijdperk, toen ik me er nauwelijks van bewust was wat er op sommige videogebieden te koop was... in eigen land, en internationaal al helemaal. Spoel vijfentwintig jaar verder en dan leert twee minuutjes googelen dat nichelabels in staat zijn om relatief obscure titels die wereldwijd op een verkoop van enkele hooguit tienduizenden blijven steken aan te bieden aan pak 'm beet twintig euro per stuk, met andere woorden, in absolute bedragen (niet eens geïndexeerd!) dezelfde som als de 40 gulden of 800 frank die in mijn jeugdjaren betaald moest worden voor een VHS van Sneeuwwitje of Pinokkio, wat wereldwijde successen zijn. Dan denk je: zoiets moet Disney dan toch ook aan de helft van de prijs kunnen aanbieden. Ik heb vrij recent nog eens zitten kijken naar een BD-set met zo goed als alle animatielangspelers van Disney en de prijs blijkt inmiddels (tenminste als je zo'n grote box koopt) heel wat lager te liggen dan wat bijvoorbeeld eind jaren negentig werd aangerekend voor losse films. Helaas ontdekte ik bij de volgende verdieping van een Googletochtje dat de 'restauraties' van veel Disneyklassiekers eerder op een herwerking dan op restauratie lijkt, o.a. door het wegpoetsen van filmtextuur (overdadige DNR) en een wat losbandig gebruik van het kleurenpallet. Er staat ergens een quote op internet van iemand die in '37 aan Sneeuwwitje meewerkte, en over zo'n restauratie opmerkte: 'Nice colours. Not our colours, but nice colours'. 🙂 Afijn, die BD's heb ik maar lekker zo gelaten en inmiddels ben ik de gek geworden die DVD's van die titels uit de kringloop haalt (waar ze inmiddels ook geregeld opduiken) i.p.v. ze even uit het internet te halen.

Goh ja, je zou inderdaad kunnen stellen dat streamen niet echt een 'optie' is als het de enige manier is waarop bepaald materiaal wordt aangeboden. Zelf kom ik dat zelden tegen, nieuw materiaal uit omringende landen is beschikbaar als uitzendsignaal (en zo exotisch zijn mijn voorkeuren niet) en ouder materiaal kom je op streamingdiensten weinig tegen. Ik surf weleens tegen lijstjes aan waarop staat hoeveel Netflixmateriaal van voor 2000 dateert... nu ja, niet heel erg representatief voor de omroepgeschiedenis, zullen we maar zeggen. Het lijkt er een beetje op dat het 'optieprobleem' voor de gemiddelde kijker minder speelt, ik lees althans her en der dat die vooral iets wil zien dat grofweg tot een bepaalde programmacategorie behoort, zonder noodzakelijk op zoek te zijn naar een specifieke titel. Al hoor je dan wel weer van mensen die intekenen op streamingdiensten à zoveel euro per maand met als motivatie dat ze dan toegang hebben tot programma of film X, en dan wordt een supercommerciële titel genoemd die op schijf voor twee keer niks te koop is omdat het aanbod de vraag overstijgt... dat dan ook weer wel. 🙂 Is er wat mis met bestandjes op een harde schijf? Ik ben voor ouder materiaal fan van DVD's omdat die vaak de voor consumenten hoogst beschikbare kwaliteit bieden, maar ik ga ervan uit dat de DVD een tijdelijke drager is en dat voor de voorzienbare toekomst een onlinesysteem het eindpunt is. Je bent bevrijd van de zorgen om ondersteuning van de DVD-standaard, en het is makkelijker om grote hoeveelheden materiaal te verstouwen. Dat is dan weer heel welkom als je gaat migreren; ik schat dat ik ongeveer tweeduizend schijfjes heb en vrijwel niets daarvan staat op harde schijf... ik kan niet echt zeggen dat ik ernaar uitkijk daaraan te beginnen. Ik laat het voorlopig ook zo omdat andere dingen dringender zijn; DVD-hardware is voorlopig nog volop verkrijgbaar en de schijfjes lijken een respectabele levensduur te hebben. Sleep ze allemaal naar een schijf en de migratieklok begint te tikken... Ik heb hier ook wel wat DVD's liggen van reeksen die incompleet zijn uitgebracht (en, vanzelfsprekend, links en rechts wat releases met technische fouten). Lang was ik er afkerig van om losse seizoenen te kopen van titels die niet 'afgewerkt' werden, maar ik ben daar coulanter in geworden. Het is immers nog altijd beter om van een reeks een gedeelte hebben dan helemaal niets. De tekenfilmreeksen die je noemt zijn allemaal zeer bekend, het is ook maar een gokje maar je zou denken dat in grotere markten als de Britse of de Franse de kritische massa er nog is om een uitgave commercieel haalbaar te maken. Al zie je het ook daar slabakken - ik heb grote hoeveelheden oud Brits tv-spul op DVD, grofweg uitgebracht tussen 2005 en 2015, maar die markt stelt de afgelopen jaren vrijwel niets meer voor. Tot op zekere hoogte heb ik begrip voor DVD-labels die in een krimpende markt programma's proberen uit te brengen die in vele gevallen geen grote oplages zullen halen en daar probeer ik dan rekening mee te houden wanneer ik afweeg hoeveel ik aan een DVD wil geven. Maar omdat ik geen huis heb, is mijn financiële situatie precair; dan ga je geen grote bedragen uitgeven aan zoiets als DVD's. Het is daardoor wel zo dat ik in recentere jaren nogal wat schijfjes links laat liggen die ik vroeger wellicht gekocht zou hebben, omdat de prijs voorlopig niet meer zakt tot het bedrag dat ik bereid ben te betalen. Ik vermoed wel dat dat een tijdelijke situatie is en dat over een jaar of tien, twintig DVD's zo goed als waardeloos zullen zijn. Bij leven en welzijn kijk ik dan wel weer eens of ze binnen mijn budget passen. 🙂 Stomtoevallig gisteren voor het eerst in maanden nog eens twee releases gekocht, allebei tweedehands (en allebei geïnspireerd door de mogelijkheid van Brexit zonder vrijhandelsakkoord). Een dubbele BD en een dubbele DVD, voor vijf en zes euro inclusief verzenden. En zie, de DVD is het tweede seizoen van de sitcom 'May to December' waarvan enkel de eerste twee (van zes) reeksen zijn uitgebracht. Goed, dat zal dan wel. DVD dateert uit 2012 en is van een label dat al jaren geen oude TV meer uitbrengt, dus ik ga niet zitten wachten op de laatste vier. 🙂

Ik kan me moeilijk voorstellen dat commerciële partijen zich veel gelegen laten liggen aan verzamelaars. Het is een beetje appelen met peren vergelijken, maar bij gebrek aan cijfers over de verkoop van TV-materiaal in de Benelux moet dat maar: als je kijkt naar gelimiteerde BD's van Britse boetieklabels die klassieke films uitbrengen, dan kom je oplages tegen van een paar duizend stuks (bv. de Arrowboxen van Eric Rohmer of Jacques RIvette: respectievelijk twee- en drieduizend exemplaren). Dat heb je dan voor een Britse markt dir drie keer zo groot is als B + NL, en dan reken je wat verdwaalde internationale kopers die een Engels ondertitelde set willen en Franse releases daarom links laten liggen nog niet mee. Neem nu even dat je een situatie hebt waarin streamen zo langzamerhand de standaardoptie geworden is: hoeveel kopers dacht je te vinden voor Waaldrecht of Hommeles? Ruimtegebrek speelt hier ook en wat mij betreft wil ik ook wel bestandjes verzamelen i.p.v. schijfjes, maar dan graag wel met een paar voorwaarden. Als het betalend moet dan graag minstens DVD-kwaliteit (waarbij aanbieders heel vaak struikelen over interlacing) en natuurlijk ook een beetje goedkoper dan DVD want ik moet nu zelf voor opslag en backup zorgen. Voor streams die je niet kan downloaden heb ik enkel in theorie belangstelling. Ja, het is in principe een distributiemethode waar opnames uit te puren vallen... screencappen en vervolgens voor de duur van het programma met de vingers draaien... maar dat is idioot tijdrovend en DVD-kwaliteit wordt het niet, dus als ik kan kiezen tussen een uur screencappen of datzeflde uur gebruiken om, hophophop, downloadbare bestanden aan te klikken, dan kies ik toch echt voor dat laatste.

Oh, dat was leuk. Als het dat mocht zijn dan geef ik even mee dat volgens mensen die beide hebben de eerste DVD-release (Second Sight; 2002 volgens Amazon) een wat betere beeldkwaliteit heeft dan het schijfje dat Network een jaar of tien later heeft uitgebracht. Ik heb enkel die tweede en kan dus niet vergelijken, maar er zijn met de Network in ieder geval geen majeure problemen... hooguit een gevalletje goed en beter, als je het mij vraagt.

Lokale productie of aankoop? Voor jeugd of volwassenen? Op deze manier kan het natuurlijk heel veel zijn, pakweg een willekeurige Doctor Who (om eens iets te noemen).

Ik weet niet of een Goudkust- of Flodderkijker denkt. (Dat is een inkoppertje, natuurlijk.) De ruimtebesparing van bestanden t.o.v. schijfjes (om nog maar te zwijgen van het ruimteverschil tussen banden en bestanden!) is iets wat me ook wel aanspreekt, want veel vrije ruimte heb ik niet. Helaas lijkt het in de praktijk vaak zo te zijn dat aangeboden downloads technisch inferieur zijn, je hebt er meer gedoe mee (je moet een backupplan hebben en je moet tig keren op knopjes drukken, wachten tot bestanden zijn gekopieerd etc.) en het prijsverschil met een DVD is vaak verwaarloosbaar. Tja, doe mij dan toch maar de DVD.

Tja, bij mij heeft zoiets ook wel effect (binnen bepaalde grenzen dan, ik moet op mijn financiën letten) maar of dat ook helpt bij het grote publiek? Zoals je weet is een vaak genoemde reden voor de decimatie van de DVD-verkoop dat mensen kiezen voor wat het gemakkelijkste vinden en dat kwaliteit dan op de tweede plaats komt - zoals pakweg ook gebeurd is met de verschuiving van CD naar streamen.