Koen

Wat ze daar aan hoorspelen hebben kan anders ook wel interessant zijn. Als er toevallig een online databank van bestaat dan hoor ik het graag. Ik weet eigenlijk niet wat er speelt in kringen van Nederlandstalige hoorspelliefhebbers en in hoeverre daar opnames circuleren die misschien niet in de officiële archieven te vinden zijn...

Dag Erik, het is niet ik maar Keetie die deze plaat in haar (dacht ik) bezit heeft. Wel een goede tip, men weet daar beslist wel een en ander af van diverse plaatsystemen!

Wat leuke extra info bij de speciale uitzending van vanavond (die ik nog moet bekijken).

Ja, dat is zo. Jammer natuurlijk dat er niet méér is - je vraagt je bij vondsten als deze toch altijd af wat er in het verleden gebeurd is waardoor een enkele plaat een apart parcours heeft afgelegd.

Wat mij betreft mag er gelachen worden met negers of hoe je ze op een bepaald moment ook hoort te noemen, maar bovenstaand voorbeeld is vooral heel erg flauw, heb ik het idee. Luie poging tot humor. Beetje zouteloos, zoals de meeste humor van voor pakweg 1960 me weinig doet.

Mooi, dank je. 🙂

Ik ben geen specialist maar ik begrijp dat je wat moet utkijken met het afspelen van platen omdat de verkeerde naaldvorm en/of verkeerde druk een plaat kan beschadigen (van die hele goedkope moderne dingen zijn daar berucht voor, bijvoorbeeld dat merk waarvan ik de naam even vergeet dat platenspelers in de vorm van reiskoffertjes maakt - ik dacht dat de druk bij hen veel te hoog was). Geloof dat er bijvoorbeeld platen zijn die je alleen met bamboe naalden mag afspelen. Enfin, iets om even uit te zoeken voor je zomaar eender welke naald in de groef ploft.

Ik koop er geen twintig per week dus mijn ervaring is beperkt, maar ik ken persoonlijk geen VHS-model dat je niet voor hooguit honderd euro kunt kopen, en met wat geduld kan het vast voor minder ook. Je vraagt je bij dergelijke prijzen af of iemand ooit dergelijke bedragen neertelt voor een toestel. Ik ben dergelijke figuren ook tegengekomen hoor, zijn in staat toestellen weg te snaaien voor de neus van liefhebbers, en zetten ze dan een week later opnieuw te koop voor een veel hoger bedrag, met beweringen dat ze gereviseerd zijn etc. Meestal is het ongeloofwaardig.

Dat Sesamstraatboek ken ik niet maar klinkt wel interessant, iets dat ik zou meenemen als ik het zou vinden in de kringloop. Beslist ook een programma waar een boel over te schrijven zou zijn. De archiefstatus alleen al is een groot vraagteken...

Het is jaren geleden en de details ben ik kwijt, maar ik heb nog wel eens een enkele Amerikaanse band gedigitaliseerd met een Europese VCR naar een eveneens Europese DVD-recorder (wellicht Sony). Dat lukte zonder meteen in het oog springende artefacten (dus dingen als kleur, resolutie en framerate waren grosso modo ok) al kan ik niet uitsluiten dat er misschien een kwaliteitsverschil zou zijn in vergelijking met een digitalisatieketting die volledig native NTSC is. Als het heel bijzondere opnames zijn dan kan ik me voorstellen dat je graag eens wil weten hoe een en ander eruit ziet met een echt Amerikaans toestel. En de opnamekwaliteit van een DVD-recorder is natuurlijk ook niet optimaal. Ik heb helaas geen NTSC meer bij de hand gehad sinds ik ben overgeschakeld naar computer-capture (als DV) dus in welke mate dat zou werken kan ik niet uit eigen ervaring zeggen. Wat ik opmerkelijk vond (zonder verder de technische achtergrond helemaal te begrijpen) was dat ik dus prima NTSC kon aanleveren aan de DVD-recorder (op voorwaarde dat ik eerst een menu-instelling aanpaste) maar wat hij absoluut niet wilde was NTSC en PAL mengen op één schijfje... dat werd botweg geweigerd.

Ik gok zomaar even dat het daar nu net niet over gegaan zal zijn. Ik weet niet uit het blote hoofd wanneer de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd op z'n hevigst was (geef me vijf jaar, en dan vind ik bij leven en welzijn het werkstuk van Van Reybrouck in de kringloop) maar als die rond de tijd van deze opname in alle hevigheid woedde dan zou cabaret wel eens een surrealistisch genre geweest kunnen zijn, de ene sketch na de andere met een gigantische olifant in de kamer. 🙂

Javatijd! Heel goed, dat had ik er niet van gemaakt. Als je het weet is het logisch. 🙂 Overigens zie ik nu pas (duh...) dat op beide plaatkanten ook 'PCJ' geschreven staat. Misschien was 'Blijf even bij het toestel' wel een speciaal voor die zender gemaakt programma, of een compilatie van materiaal uit vaderlandse programma's die onder die titel uitgezonden werd. Hoedanook historisch interessant, en inderdaad iets dat wel gedigitaliseerd zou mogen worden. Je zou denken dat een moderne lichtgewichtnaald niet veel schade zou aanrichten, maar dat zeg ik zonder hierin onderlegd te zijn dus verifiëring gewenst. 🙂 Zit je nog met de kwestie welke naaldvorm het beste zou zijn. MIsschien geeft Google hints als je zoekt op de naam van de plaatproducent. Toch handig dat er foto's zijn, heb je meteen alle beschikbare info bij de hand. Snelheid zou heden ten dage geen punt meer mogen zijn, bijvoorbeeld Audacity (en waarschijnlijk nog vele andere programma's) hebben zelfs presets om te versnellen/vertragen van de ene plaatsnelheid naar de andere. Afspelen op 33 en versnellen naar 78? Juiste mogelijkheid uitkiezen en gaan, er komt zelfs geen rekenmachine meer bij te pas. 😉

Dank je. Intrigerend, nee? Twee opnames waarvan je zou zeggen dat ze niet gerelateerd zijn, wat me doet vermoeden dat het hier om een thuisopname gaat (want hoe zouden we ons dat moeten voorstellen, een externe dienst die bij verschillende gelegenheden eenzelfde plaat gaat snijden... nee). Stel dat iemand het nodige heeft om platen te snijden, ga je je dan tot één exemplaar beperken? Je zou opnieuw denken van niet, maar waar is de rest dan? Plaat uit '48 in hoes met logo dat pas in '51 zou zijn ingevoerd is ook raar, misschien ooit van hoes gewisseld. Maar goed, ik wil niet voetstoots aannemen dat de periodes die Logopedia opgeeft kloppen... als ik het zeker wilde weten dan zou ik op z'n minst een kwartiertje Delpheren om advertenties te zoeken. Waarom zou iemand een nieuwsbulletin op hebben willen nemen, nota bene in combinatie met amusementsmuziek? Beetje uitloop kan, maar waarom ga je dat dan expliciet op het label vermelden? Op 12.4.48 was er een Dinsdagavondtrein op I, dat komt het beste in de buurt. II had een hoorspel, 'Paulus onder de joden'. Duurde drie uur (!). Ik had voor het eerste net gekozen... 🙂 'Blijf even bij het toestel', ook interessant. Internet en B&G kennen het niet, Delpher levert één resultaat op. Uit, hou je vast, 'De locomotief' (het ons aller bekende 'Samarangsch handels- en advertentie-blad'). Dat vermeldt een uitzending van dit programma op 1.12.47, en wel op de zender PCJ. https://www.delpher.nl/nl/kranten/view?query="blijf+even+bij+het+toestel"&coll=ddd&sortfield=date&identifier=ddd:010862504:mpeg21:a0048&resultsidentifier=ddd:010862504:mpeg21:a0048 PCJ ook weer onbekend, Wiki dan maar. https://nl.wikipedia.org/wiki/PCJ Doorklikken naar het Engelstalige artikel loont, daar staat wat meer info. Volgens dat artikel eindigde PCJ in april '47. Ik vermoed dat 'De locomotief' een beetje achterliep met haar benaming van de zender en dat het blad tegen het einde van het jaar de programmering van de inmiddels ontstane Wereldomroep publiceerde maar er nog steeds de naam PCJ aan gaf. Zou ook verklaren waarom een Nederlandstalig programma werd aangekondigd op een zender die volgens Wiki niet in onze taal uitzond. Enfin, weer wat interessante hoekjes omroepgeschiedenis bij elkaar gegoogeld. 🙂

Ach, alles welbeschouwd is aardig zijn een belangrijkere eigenschap dan schrijftalent, toch? 🙂 Vormgeving vind ik ook heel aardig! Daar heeft iemand zijn best op gedaan. En inderdaad zal er wellicht gekeken zijn naar wat voldoende kon verkopen om de onderneming rendabel te houden. Ik ben waarschijnlijk verwend door de voorbeelden die ik in handen gehad heb van Britse DVD'tjes waar dan een boek bij zit waarbij de Bijbel een kattebelletje lijkt... maar goed, dat is een markt die drie keer groter is, geïnteresseerden uit het buitenland niet meegerekend, en je hebt daar een aantal 'professionele fans' die het al lang goed vinden als ze met hun neus in het papierwerk kunnen zitten en misschien wel uit vrije wil een stuk langer doorschrijven dan gevraagd. Er is niet echt een cultuur hier om Nederlandse of Belgische TV uitgebreid te gaan onderzoeken. Hmm, nu begin ik me wel spontaan af te vragen wat het mooiste boek zou zijn dat ooit over een Belgische of Nederlandse reeks geschreven is.

Toevallig met het doornemen van programmatie de komende dagen opgemerkt dat er weer eens een Pippifilm wordt uitgezonden in NL, ergens op een ochtend op NPO3. Voor de aardigheid klikte ik het bestand eens aan op npo.nl, want ze moesten maar eens ondertussen de HD-versies bemachtigd hebben... maar nee, wat ik zag was een vermoeide transfer uit negentiendinges, gecropt en wel, met onderaan de Nederlandse titel die er half afvalt. Ik spreek een tikje Zweeds, ik zit mezelf al jaren te zeggen dat ik die Zweedse BD's eens zou moeten kopen. Bij mij bekende voorbeelden uit het buitenland wil het nog wel eens een voorkomen dat een restauratie wordt uitgevoerd door een licentiehouder (m.a.w. een label dat het resultaat bv. op DVD wil uitbrengen) en niet door de rechthebbende. Krijg je rare dingen van, programma's die opgepoetst op schijf te krijgen zijn maar in de oude kwaliteit herhaald worden door de zender die ze gemaakt heeft. Iets dergelijks kan heel wel ook met Pippi aan de hand zijn, De restauratie is niet noodzakelijk het eigendom van SVT en/of Svensk Filmindustri (of zelfs het mij verder onbekende Nort Art AB, dat Wiki vermeld als coproducent van de tv-reeks). Wat het los verkopen van dubs op z'n minst kan bemoeilijken is dat die een weergave blijven van het scenario, en daar zit natuurlijk ook copyright op. Dub zonder M&E zou ook kaal overkomen (en wellicht vaak niet eens bewaard zijn!) dus ook daar bijkomende rechten van hetzij de oorspronkelijke producent en/of degene(n) die de rechten hebben op extern geproduceerde muziek. Dat alles speelt dus, plus het feit dat mijn indruk is dat het los verkopen van dubs bijna niemand interesseert. 🙂 Patrick Bremmers schrijft in zijn recente boek over De Fabeltjeskrant dat de overgrote meerderheid van de afleveringen pas de afgelopen jaren gedigitaliseerd is, en dan nog hup-hup-hupmodus. In B&G-taalgebruik heet dat 'Fast Forward' en het komt neer op snelle digitalisatie, waarbij men nabewerken tot nader order achterwege laat. De meeste afleveringen zijn op dit ogenblik voor zower ik weet niet in een conditie beschikbaar waarin je ze aan het grote publiek zou kunnen aanbieden zonder verontwaardigde reacties. 🙂 Iemand dat boek van Bremmers in handen gekregen, toevallig? Ik kreeg het als cadeautje en met zo'n gebaar ben ik sowieso blij, maar het boek is een drama. Die man kan een beetje lezen, weinig denken en helemaal niet schrijven. Boek staat vol met het soort info dat je volgens mij aan de oppervlakte vindt, maar resultaat van uitgebreid onderzoek heb ik er niet in aangetroffen. En dat wordt dan allemaal opgetikt in een Nederlands dat zo ongeveer even soepel loopt als een deur die scheef in de hengsels hangt. Na lectuur ben ik die man eens gaan Googelen, in de verwachting dat ik zou lezen dat we hier te maken hadden met zo'n ietwat naïeve fan die eens een boekje over zijn hobby geschreven heeft. Blijkt hij een veelpleger te zijn met een eigen website, die zich daar media journalist noemt. Geen verder commentaar.

Wat staat op het label van de plaat? Lijkt handgeschreven te zijn, maar niet echt goed te zien zo. Is het een 12"? Dat soort generieke hoezen associeer ik vooral met 78-toerenplaten, maar die zijn natuurlijk meestal maar 10". Kennen jullie Logopedia? Ik ook niet. Volgens die site zou het logo dat we hier zien gebruikt zijn tussen '51 en '68. https://logos.fandom.com/wiki/Vroom_%26_Dreesmann Nattevingerwerk, maar afgaande op de visuele elementen zou ik de plaat niet recenter plaatsen dan de late jaren '50. Als ik een gokje zou moeten wagen, dan zou ik zeggen dat V&D een dienst had waar je een plaat kon komen opnemen - groetjes aan geëmigreerde familieleden en zo, zoals destijds nogal vaak voorkwam.

Allejezus. 🙂 En wat is nu precies het doel? Synchroniseren van collecties uit diverse bronnen, 'juiste' volgorde vaststellen, nog wat anders? Zelf ben ik de afgelopen jaren een onderscheid gaan maken tussen gids- en schermtitels omdat daar nogal eens verschil in zit en je moeilijk op voorhand kunt voorspellen op welke titel je later nog eens zou kunnen willen zoeken. Hmm, Wiki beweert dus dat het programma eerst in Japan is uitgezonden. Dat maakt de vraag over wat de 'juiste' volgorde is nog wat ingewikkelder. Was die overal dezelfde, en zo niet: welke beschouw je als de juiste? Is dat dan de Japanse, de Franse of, indien je je specifiek richt op Nederlandse dubs, de Nederlandse? Of ga je eigenzinnig voor productievolgorde? Ik heb uit nieuwsgierigheid eens even gekeken maar het lijkt erop dat het INA haar opnames niet ontsloten heeft dus uit die hoek valt voorlopig helaas geen wijsheid te verwachten. Mooi werk hoor, al zou ik het er zelf niet voor over gehad hebben. 😉

Je kent er veel meer van dan ik, voor de leut ben ik eens gaan kijken op Wiki (wat best fout kan zijn) en daar wordt beweerd: Wat dat nu precies betekent begrijp ik zelf ook maar half. 🙂 Om beeld te beoordelen zou ik, indien beschikbaar, gebruik maken van een stukje video uit de studio. Aangekochte film, tja, wie weet in welke kwaliteit dat destijds op antenne gegaan is. Telecine uit de 20ste eeuw vind ik sowieso al niet geweldig, en met een beetje pech was het hier film -> 525/30 -> 625/25. Niet echt ideaal, om het voorzichtig uit te drukken. Je zult het zelf ook al wel gemerkt hebben, maar het beeld is verticaal uitgerokken. Ik dacht eerst dat PAL N misschien 525 zou zijn, maar dat is niet zo. Ik wacht even op de grotere geesten voor een verklaring. Als je wilt uitbesteden, zou je de eigen apparatuur misschien kunnen gebruiken om even na te kijken wat er al dan niet bewaard is bij B&G? Zonde om een hoop geld uit te gaan geven aan een VCR-transfer van iets dat B&G toch al heeft liggen ex 1" of zo. Waarschijnlijk is het bestellen van het B&G-bestand zelfs goedkoper dan een goede kopie van je band. 😉

Wow, ik zou blij zijn als dat het eerste resultaat is hoor. Alvast deze band lijkt in zeer behoorlijke conditie en de recorder lijkt het ook te doen. Als ik het zo lees ben je ook goed thuis in de elekronica, dus die AV-uitgang komt dan hopelijk ook goed. Allemaal meevallers wat mij betreft. Wat de voorbeeldvideo betreft, je ziet het hoogstwaarschijnlijk zelf ook wel, maar ik denk dat het een tikje ingezoomd is? Uiteraard niet zo erg om even te testen, maar natuurlijk iets dat even gecheckt moet worden als je ook echt zou gaan digitaliseren. Ach, 't is waarschijnlijk gewoon de TV die automatisch zoomt. 🙂 Klopt trouwens mijn indruk dat VCR-lp wat couranter is dan de eerdere sp-variant? Ik heb nog wat Belgische school-tv op sp waarvan het fijn zou zijn ooit nog eens bestanden te maken, maar zo heel erg makkelijk gaat dat natuurlijk allemaal niet. Ik geloof dat ik het een beetje uitstel en me troost met de gedachte dat ik ondertussen wel vlijtig VHS wegwerk. Maar ja, VCR is eigenlijk dringender...

Hebben jullie dat nu ook, dat je zo onwetend lijkt als Integra weer eens een toelichting gegeven heeft? 🙂 Maar 't is gewaardeerd hoor, daar niet van! 😉

Als je die stapel banden bij elkaar ziet staan dan begrijp je een beetje beter waarom ruimtegebrek een van de redenen was die genoemd worden waarom archieven destijds selectief waren. Hoeveel banden staan daar nu, 250 of zo? Maar je krijgt een ruimte er toch aardig vol mee! Enfin, succes ermee zou ik zeggen, en hou ons op de hoogte. 😉

Hmm, een James Lowe over het Britse programma 'Out of Town' in de besloten Facebookgroep van Kaleidoscope, de enthousiaste liefhebbers van oude Britse TV. Endemol is groot en wat aan de overkant van het Kanaal gebeurt hoeft niet noodzakelijk weerspiegeld te worden in het beleid hier. Geruststellend is het echter niet!

Fijn dat je de spullen nu in huis hebt, dat geeft toch al wat meer zekerheid. Veiligheidshalve even vermelden (en hopelijk komt het niet te belerend over): er wordt geadviseerd videokoppen te reinigen met bv. een stukje papier, en nadrukkelijk niet met iets van stof of wattenstaafjes. De vezels zouden zich rond de kop kunnen wikkelen en hem in het ergste geval beschadigen. Ik vermoed dat het meestal wel niet zo'n vaart zal lopen, maar veiligheidshalve reinig ik toch ook maar met een strookje papier.

De interlacingkwestie laat ik verder maar rusten. Daar gaan we niet uitkomen, denk ik. 🙂 4600, ik vind Youtube een interessant platform omdat je er door de populariteit ervan mensen mee bereikt die niet verder gaan zoeken. Maar bijvoorbeeld archive.org, waar je immers al actief bent, biedt gebruikers gewoon de mogelijkheid bestanden te downloaden in de kwaliteit waarmee je ze hebt geupload. Dat lijkt bij Vimeo ook te kunnen, maar daar kost het geld. 😛 Enfin, je doet natuurlijk lekker wat je zelf wil, niemand heeft wat van je te eisen. 🙂 Maar: als je heel veel tijd en zin hebt om te delen, dan kan je dus de beelden op YT plaatsen om maximale aandacht te genereren, met voor de veeleisende kijker een linkje erbij naar archive.org.

Er valt natuurlijk een aardig boompje op te zetten over de vraag wat de 'juiste' scherpte is. 🙂 In grote lijnen ben ik mettertijd 'hogere' scherpte meer gaan waarderen, en neem ik de ruis die je er dan bij krijgt maar voor lief. Als je je de opslagkosten kunt permitteren dan is het wellicht goed gebruik om gewoon onbewerkte bestanden bij te houden... kan je, bij leven en welzijn, in 2040 gebruik maken van de betere bewerkingssoftware die tegen dan ontwikkeld is. Het lijkt er trouwens op dat archieven iets dergelijks ook wel doen... hebben ze bv. van dezelfde film een oude SD-transfer die iemand keurig heeft zitten graden, plus een nieuwe in HD die er eigenlijk niet uitziet omdat die onbewerkt gebleven is. Ik heb nog even een minuutje iets aandachtiger gekeken naar de video waarnaar ik hierboven gelinkt heb; ik had aanvankelijk enkel op de framerate gelet. Het zou kunnen dat helderheid en kleur een beetje te hyper zijn, maar zo heel veel problemen heb ik er niet mee. (Mijn scherm is ook absoluut niet van dusdanige kwaliteit dat ik hierover heel erg stellige uitspraken kan doen.) Overscherp en teveel ruisreductie: ja, mogelijk. Ik ben geneigd hetzelfde te vermoeden, maar moeilijk om zeker te zijn zonder de band zelf in handen gehad te hebben. Framerate - zoals gezegd niet 100% zoals interlaced, maar toch vele malen liever dit dan botweg 25p. Resolutie: ik heb er geen problemen mee. Nee, ik zou SD niet als 'master' opslaan als wat anders dan 720x576, maar ik zie niet zo snel artefacten bij de 1080-versie op YT. Hogere resoluties kan ik niet beoordelen, dat kan mijn computer namelijk niet aan. 😛 Koelkast, ik word zo onderhand wel nieuwsgierig naar welke instellen volgens jou dan wel de meest optimale zouden zijn om SD video zo ongeschonden mogelijk op YT te krijgen. Ik heb er nog wel eens wat tijd gestoken om mezelf in te lezen in wat zoal op internet geschreven staat over het digitaliseren van video. Daar zit veel leerzaams bij en ik heb er beslist een en ander van opgestoken. Er is helaas ook wel wat informatie te vinden waarbij ik niet begrijp hoe dat wat beweerd wordt in overeenstemming gebracht kan worden met de praktijk... het visuele bewijs, zeg maar, in sommige uithoeken lijkt er wat apparatuursnobisme te heersen. Enfin, zoals overal en altijd: niemand geloven, eigen mening vormen. 🙂